Οι εξελίξεις στην οικονομία είναι σίγουρα εκείνο που κυρίως απασχολεί τους επιτελείς του Μεγάρου Μαξίμου, πέραν της πανδημίας, που έτσι κι αλλιώς στην πραγματικότητα καθορίζει τις επιλογές τους. Το είδαμε εξάλλου αυτό να αναπτύσσεται και από τον πρωθυπουργό στην τηλεοπτική του συνέντευξη το περασμένο Σάββατο.

Μπορεί βέβαια οι αριθμοί να ευημερούν, οι γενικοί δείκτες να μοιάζουν εξαιρετικοί και να προμηνύουν μια αναπτυξιακή δυναμική για το τρέχον έτος, όπως διαβεβαίωσε και ο κ. Μητσοτάκης. Για να ευημερούν όμως και οι άνθρωποι, είναι προφανές ότι δεν αρκούν οι αριθμοί. Βέβαια, για να μπορεί κανείς να σχεδιάζει την πολιτική του, ασφαλώς και πρέπει πρωτίστως να γνωρίζει πώς θα κινηθούν τα βασικά μεγέθη της οικονομίας αλλά και να εκτιμά τις συνέπειες από αστάθμητους παράγοντες, ώστε να μη βρεθεί προ εκπλήξεων.

Για παράδειγμα, ουδείς είχε αξιολογήσει πριν από λίγους μήνες την ένταση της ενεργειακής κρίσης που έφερε τα πάνω κάτω διεθνώς, επηρεάζοντας καθοριστικά και τη χώρα μας. Δεν είναι μόνον οι έκτακτες δαπάνες που αναγκάστηκε να διαθέσει –και θα συνεχίσει να διαθέτει– η κυβέρνηση για να στηρίξει νοικοκυριά και επιχειρήσεις από την έκρηξη των τιμών στο ρεύμα και το φυσικό αέριο, όσο κυρίως οι μεσοπρόθεσμες συνέπειες στην οικονομία.

Αν η ομαλότητα στις τιμές δεν επανέλθει μέχρι τον Μάιο, όπως υπολογίζει και θέλει να πιστεύει ο κ. Μητσοτάκης, η κατάσταση μπορεί να γίνει επικίνδυνη. Βέβαια η απειλή ενός πληθωριστικού κύματος τρομάζει όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά όλη την Ευρώπη, με μία διαφορά. Σε ώριμες αγορές που και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί λειτουργούν παραδοσιακά καλύτερα, έπειτα από μια έξαρση λόγω συγκυρίας, η κανονικότητα αποκαθίσταται με γρήγορους ρυθμούς. Στα δικά μας, που επικρατεί κυρίως η αντίληψη έκτακτων οικονομικών ενισχύσεων, για την αντιμετώπιση τέτοιου είδους κρίσεων, και η κερδοσκοπία παραμονεύει, θέλει μεγάλη προσοχή στον έλεγχο της κατάστασης, πριν ξεφύγει και δημιουργηθεί ένας φαύλος κύκλος ανεξέλεγκτων επιπτώσεων.

Οι μηχανισμοί ελέγχου της αγοράς οφείλουν να κινητοποιηθούν πιο δραστικά, πριν εδραιωθεί μια αντίληψη γενικευμένων ανατιμητικών προσδοκιών που θα διαλύσουν τους προϋπολογισμούς μισθωτών – συνταξιούχων και γενικώς των χαμηλών εισοδημάτων. Η πορεία τους επόμενους λίγους μήνες σε αυτό το μέτωπο είναι καθοριστική για την ποιότητα της ζωής όλων μας και, φυσικά, θα προσδιορίσει σε μέγιστο βαθμό και τις πολιτικές εξελίξεις. Η πορεία όμως αυτή θα πρέπει να στηρίζεται σε μια φιλολαϊκή πολιτική, σε μια πολιτική στήριξης των οικονομικά ασθενέστερων νοικοκυριών, προσαρμοσμένη βεβαίως στα δημοσιονομικά δεδομένα και όχι σε «λεφτόδεντρα», σε υποσχεσιολογία, σε ακρότητες και πολιτικές επιλογές (πρόωρες εκλογές, που επιζητεί η αξιωματική αντιπολίτευση), που δημιουργούν αναταράξεις.

 

του Φώτη Σιούμπουρα

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο

Προβολές: 24