Όπου κι αν καθίσεις, τα ίδια πράγματα ακούς. Χρεοκοπίες, πτώχευση, αδυναμία πληρωμών, ανασφάλεια, φόβος, μιζέρια, ακρίβεια, απομόνωση.

Τα ΜΜΕ «οργιάζουν» καθημερινά, η ακρίβεια καλπάζει και τα πολιτικά μας κόμματα αγωνιούν μόνο για το αν θα σχηματιστεί κυβέρνηση στις πρώτες ή στις δεύτερες εκλογές. Ένα κράτος που σε λίγο μπορεί και να πνέει τα λοίσθια, παρά τις εκτιμήσεις των ξένων χρηματοδοτικών οργανισμών και με πολίτες να παραμιλούν από τα χρέη.

Περάσαμε ήδη μία δωδεκαετία με οικονομικές, υγειονομικές και εθνικές κρίσεις και η παραδοχή ότι έπεται και συνέχεια επιδεινώνει το ψυχολογικό ναδίρ στο οποίο βρισκόμαστε. Το μόνο θελκτικό είναι οι αναφορές στο προ των κρίσεων εγγύτερο παρελθόν. Στο παρελθόν ΠΑΣΟΚ!

Στη μνήμη μένουν ο εύκολος τρόπος εξεύρεσης χρήματος, τα αλήστου μνήμης κεκτημένα των εργαζομένων, οι παχυλές συντάξεις και η οριζόντια κρατική επιδοματική πολιτική, με ασυδοσία και ανεξέλεγκτα. «Και διηγώντας τα να κλαις…» ή και να γελάς με τα ανέκδοτα που κυκλοφορούν στις μέρες μας για τις δεκαετίες που έδεναν «τα σκυλιά με τα λουκάνικα»!

Και για να κλείσουμε τη νοσταλγία τού χθες, πάμε στο σήμερα.

Σήμερα, χρειαζόμαστε μεγάλη δόση από ενέσεις αισιοδοξίας, για να μπορέσουμε να σταθούμε στα πόδια μας. Τα προβλήματα του καθενός μας δεν αντιμετωπίζονται με τις συνεχείς τηλεοπτικές συζητήσεις ειδικών, «μνημόσυνα» σε γραφεία, σαλόνια και καφετέριες. Λόγια, λόγια, λόγια κρατικοδίαιτων πολιτικών που τα επιδεινώνουν. Από τις προτάσεις των εχόντων την ευθύνη της πραγματικής ζωής των πολιτών λείπει ένα βασικό συστατικό.

Η ενσυναίσθηση των πολιτικών στην αντιμετώπιση των καθημερινών προβλημάτων των πολιτών.

Και η αλήθεια, η πραγματικότητα των όσων μας περιμένουν, χωρίς το περιτύλιγμα του λαϊκισμού.

Θα ζήσουμε δύσκολες καταστάσεις και θα περάσουμε τις νέες κρίσεις, της ενέργειας και του επισιτισμού, αλλάζοντας τον γνωστό τρόπο ζωής μας.

Ίσως να χρειαστεί να καθιερώσουμε δύο ή τρεις ημέρες του μήνα, στις οποίες να μετακινούμαστε χωρίς αυτοκίνητο ή με ποδήλατο, αν η πετρελαϊκή κρίση ενταθεί.

Επιπλέον υπάρχει και ο κίνδυνος να έχουμε ηλεκτρικό ρεύμα εκ περιτροπής και όχι όλες τις ώρες.

Η ακρίβεια στα είδη διατροφής θα αυξήσει τις στρατιές των απόρων, ανέστιων, ανέργων και οικονομικά ευπαθών πολιτών.

Όπως κι όταν υπάρχουν συνθήκες πολέμου.

Η συνταγή για να ξαναδούμε το ποτήρι μισογεμάτο είναι η πιο αναγκαία συνταγή για να μας βγάλει από τις σημερινές κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες της Σκύλλας και Χάρυβδης.

Και μη φανεί παράξενο, αν ένα από τα κριτήρια επιλογής ψήφου στις επόμενες εκλογές είναι η τιμή του πιτόγυρου!

Είναι η κορυφή του παγόβουνου που δεν είδαν ούτε και στον «Τιτανικό»!

 

του Θανάση Παπαμιχαήλ, επικοινωνιολόγου

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο

 

Προβολές: 49