Διανύουμε μια περίοδο κρίσιμων πολιτικών εξελίξεων με ανοιχτό το ενδεχόμενο αιφνίδιας προσφυγής στις κάλπες, στη λαϊκή ετυμηγορία, και τα επικοινωνιακά επιτελεία των κομμάτων επιδίδονται σε «μιντιακούς» και «διαδικτυακούς» αγώνες ξεκατινιάσματος, με όλα τα «άπλυτα» στη φόρα, για να πετύχουν άλλοτε λίγα λεπτά δημοσιότητας και άλλοτε αλλαγή της καθημερινής δημοσιογραφικής ατζέντας.

Πολλές φορές ακολουθείται η τακτική της «τρίχας που γίνεται τριχιά»! Συνάντηση του ενός, με γαλαζοαίματο, ερμηνεύεται σαν επιστροφή της μοναρχίας από τον άλλον! Ό,τι του φανεί του Λωλοστεφανή!

Η πολυετής και πολυεπίπεδη μνημονιακή, οικονομική, υγειονομική κρίση και πολιτική απαξίωση φαίνεται ότι δεν δίδαξε τίποτα στο πολιτικό μας σύστημα. Γυρίζουμε και πάλι πίσω στις αλήστου μνήμης εποχές, όπου ο κόσμος του σκότους επιβουλεύεται τον κόσμο του φωτός, στην εποχή του «εμείς ή αυτοί» και άλλων βαρύγδουπων δηλώσεων.

Εδώ ο κόσμος, στην κυριολεξία, καίγεται και ο πολιτικός κρετινισμός σε όλο του το μεγαλείο.

Όσο για τους πολίτες, αυτοί κοιμούνται τον ύπνο του αξύπνητου. Ενδιαφέρονται περισσότερο για τα τεκταινόμενα γύρω από τη μητέρα των τριών κοριτσιών της Πάτρας, παρά για την εξέλιξη του πολέμου στην Ουκρανία. Αδιάψευστοι μάρτυρες οι τηλεθεάσεις των εκπομπών με ή χωρίς τη γνωστή μας Ρούλα. Πού πήγε, πού μίλησε, τι ήθελε να πει!

Βέβαια, είναι παγκοσμίως γνωστό ότι το κριτήριο επιλογής των πολιτών για τις τηλεοπτικές εκπομπές είναι η «κλειδαρότρυπα» στις κρεβατοκάμαρες, επώνυμων και μη, πολιτών. Ακολουθούν τα κριτήρια του προσωπικού συμφέροντος, το συντεχνιακό και, σε δεύτερη μοίρα, η ιδεολογία και οι κάθε είδους χομπίστες της πολιτικής με τις δηλώσεις τους!

Οι εκλογικές προβλέψεις με ορίζοντα αρκετών μηνών, και με άλυτα πολλά θέματα, είναι αδύνατες, η συμπεριφορά του εκλογικού σώματος κυκλοθυμική και αρκετά πιθανόν «αουτσάιντερ» κόμμα να κάνει την έκπληξη. Τίποτα δεν είναι αδύνατον, μιας και οι πολιτικές συνθήκες αλλάζουν πιο γρήγορα από τους ανθρώπους, όπως είπε και ο Μακιαβέλι.

Στη χώρα μας υπάρχει η δίψα για έναν πολιτικό άνδρα, που θα παλέψει τους «αόρατους» ταξικούς εγχώριους και ξένους εχθρούς, τις συλλογικότητες και συντεχνίες, την αναξιοκρατία, τη γραφειοκρατία, τη διαφθορά. Θα αναστήσει τη μεσαία τάξη, τη ραχοκοκαλιά της κοινωνίας.

Όμως, για άλλη μια προεκλογική περίοδο, θα ακούσουμε υποσχέσεις που οι ίδιοι οι πολιτικοί μας δεν πιστεύουν, παλαιομοδίτικες ιδεοληπτικές απόψεις και ψεύτικα σκηνικά έναντι εικονικών εχθρών. Μία από τα ίδια.

Θα προτείνουν και πάλι τη γνωστή θεραπεία placebo. Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν ότι εφεδρείες πολιτικής αξιοπρέπειας δεν υπάρχουν. Επανάληψη των αναπαλαιωμένων «τίποτα»!

 

του Θανάση Παπαμιχαήλ, επικοινωνιολόγου

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο