Ο δρόμος των πολιτικών άνοιξε ήδη για εκλογές, μέσα από τα social media.

Με ευφάνταστες μεθόδους επικοινωνίας έρχεστε σε επαφή με το κοινό σας,κάνετε διάλογο, προωθείτε την ατζέντα σας, ξοδεύοντας πολύ λιγότερα από ό,τι θα ξοδεύατε σε παραδοσιακούς τρόπους επικοινωνίας.

Στοχευμένη επικοινωνία, με πλατφόρμες που γνωρίζουν τι σκέφτονται οι πολίτες-ψηφοφόροι, τι τους απασχολεί, μοναδικές απόψεις και όχι πακεταρισμένες απαντήσεις σε τυποποιημένες δημοσκοπικές ερωτήσεις.

Σε μια εποχή ραγδαίων τεχνολογικών εξελίξεων και απογοήτευσης των πολιτών από το πολιτικό προσωπικό, το διαδίκτυο φαίνεται να κερδίζει την πρωτοκαθεδρία σε σχέση με τα παραδοσιακά μέσα.

Οι πολιτικοί ανακάλυψαν τα social media, λόγω χαμηλού κόστους και για λόγους εύκολης προσπάθειας να στείλουν άμεσα τα μηνύματά τους. Πολλάκις άγαρμπα και ανέμπνευστα. Χρειάζονται πολλά περισσότερα για να εκλεγείς από το να πετάξεις μια ατάκα ή να βάλεις τη φωτογραφία, για να μετασχηματιστεί ο τρόπος της επικοινωνίας πολίτη με πολιτικό. Μέσα από το διαδίκτυο, οι πολίτες αναζητούν σύνδεση με άλλους ανθρώπους, η γνώμη τούς μετράει, δημοσιοποιούν τις σκέψεις τους, αφηγούνται τη δική τους ιστορία και επηρεάζονται από τη γνώμη άλλων ατόμων, που εκτιμούν, αν και δεν γνωρίζουν προσωπικά τις περισσότερες φορές.

Πολιτικά κόμματα και πολιτικοί χρησιμοποιούν τη διάδραση που προσφέρει το διαδίκτυο, μονοδιάστατα. Απλά μεταδίδουν το μήνυμά τους.

Έρευνες έχουν καταδείξει ότι οι πολίτες θέλουν να συμμετέχουν πιο ενεργά στα κελεύσματα των πολιτικών και όχι μόνο μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα.Όμως,η πανδημία τα άλλαξε όλα. Οι παραδοσιακοί τρόπου επαφής με τον πολίτη–χειραψία, αγκαλιά, προσωπική συζήτηση– αντικαταστάθηκαν με χειραψία αγκώνα, ενάμισι μέτρο απόσταση για συζήτηση και αποφυγή επικοινωνίας με τα γνωστά έντυπα.. Άπαντα, ψηφιακά! Ακόμη και διαδικτυακές εκλογές, χωρίς ψηφοδέλτια.

Αν οι πολιτικοί νοιάζονται όντως για τα «θέλω» των πολιτών- ψηφοφόρων τους και θέλουν να τους απευθύνουν το όραμά τους, τότε θα πρέπει να απομακρυνθούν από αυτόν τον τρόπο της επικοινωνίας, μέσα από τα social media, και να εφεύρουν άλλους τρόπους επικοινωνίας των προτάσεών τους και όχι απλά μεταφοράς των «εύπεπτων» μηνυμάτων τους. Οι πολίτες θέλουν να βλέπουν και να διαβάζουν για πολιτικές ανάπτυξης, δικαιώματα νέων, προτάσεις για μείωση της ανεργίας και βελτίωση του επιπέδου ζωής.

Το «φλερτ» των πολιτικών με τον νέο ψηφιακό κόσμο, τον μαγικό κόσμο των social media, φέρνει πολλές φορές και τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Μπορεί ακόμη και να γκρεμίσει πολιτικές καριέρες που, κάποτε, κάποιοι έχτιζαν για χρόνια.

Αν δεν έχει ο πολιτικός έμπειρους συνεργάτες στα social media, καλύτερα να εγκαταλείψει το «άθλημα». Ασφαλέστερο ένα δύσκολο μονοπάτι που το γνωρίζεις από μια σύγχρονη λεωφόρο, όταν δεν γνωρίζεις τις σημάνσεις.

Οι πολιτικοί πρέπει να γνωρίσουν τον νέο αυτόν ψηφιακό κόσμο και τους κανόνες της διαδικτυακής δραστηριότητας. Να μάθουν τις σωστές πρακτικές και τους τρόπους αποφυγής των παγίδων. Να ξέρουν αν απαντούν σε σχόλια και ερωτήσεις, αν τα υβριστικά σχόλια κάνουν πως δεν τα βλέπουν ή πρέπει να απαντάνε…

«Δουλεύουν» καλύτερα οι μακροσκελείς αναρτήσεις ή οι μικρές και στοχευμένες; Όλα αυτά και άλλα πολλά μυστικά απαιτούνται για μια σωστή επικοινωνία, μέσω του διαδικτύου, ενός πολιτικού.

Όμως σήμερα, μετά από τρία χρόνια απομόνωσης,οι πολίτες διψούν και πάλι για «ζωντανή» πολιτική επικοινωνία.Το δείχνουν οι πρώτες πολιτικές εκδηλώσεις,με μεγάλο αριθμό συμμετεχόντων πολιτών.Επιστροφή στην κανονικότητα και στην πολιτική επικοινωνία!

 

του Θανάση Παπαμιχαήλ, επικοινωνιολόγου

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο