«Ναι, αδικήσαμε τη μεσαία τάξη, επειδή χρειάστηκε να πάρουμε δύσκολες αποφάσεις για να βγάλουμε τη χώρα από τη μνημονιακή ατραπό», παραδέχεται ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Βασίλης Κόκκαλης.

Μιλώντας στο «Π», τονίζει ότι «η κυβέρνηση Μητσοτάκη παρέλαβε μία χώρα εκτός μνημονιακής εποπτείας και τώρα σκαρφίζεται κάθε είδους τέχνασμα για να μη θιγεί η ενεργειακή ολιγαρχία».

Εκλογές ενόψει. Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα αναμετρηθούν στον χώρο του κοινωνικού κέντρου. Κρίνετε πως ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ μπορεί να προσεγγίσει καλύτερα ψηφοφόρους του Κέντρου από τη ΝΔ, και γιατί;

Διαχρονικά, το κοινωνικό κέντρο αποτελείται από πολίτες που αρέσκονται στο να διαβάζουν τις θέσεις των κομμάτων με καθαρό μυαλό, πέρα από κομματικές παρωπίδες ή μικροπολιτικά συμφέροντα. Είναι οι ίδιοι που το 2019 πρόκριναν τον κ. Μητσοτάκη, ο οποίος εκμεταλλεύτηκε τις δύσκολες αποφάσεις που χρειάστηκε να πάρουμε ως κυβέρνηση για να βγάλουμε τη χώρα από τη μνημονιακή ατραπό. Γιατί πρέπει να το θυμίζουμε ακόμη και σήμερα κι αυτό, πως ο ΣΥΡΙΖΑ σήκωσε στις πλάτες του το βαρύ φορτίο για να οδηγήσει την πατρίδα μας στο ξέφωτο.

Σήμερα, μετά από τρία και πλέον χρόνια, είναι το ίδιο κομμάτι της κοινωνίας που έχει κατανοήσει τον τρόπο που πολιτεύεται μία κυβέρνηση που θυμίζει τον Πόντιο Πιλάτο. Νίπτει διαρκώς τας χείρας της απέναντι στις ανάγκες επιβίωσης των πολιτών, ανήμπορη να ορθώσει ανάστημα στο επιχειρηματικό και οικονομικό κατεστημένο.

Στη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας έχει παραδεχτεί ότι αδικήθηκε η μεσαία τάξη. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ μπορεί να την επαναπροσεγγίσει;

Όπως προείπα, οι δύσκολες αποφάσεις που κληθήκαμε ως κυβέρνηση να λάβουμε την προηγούμενη θητεία ήταν λογικό να δυσαρεστήσουν μία μερίδα των πολιτών και κυρίως τη μεσαία τάξη, που κι εγώ θα συμφωνήσω με τον πρώην πρωθυπουργό, ότι την αδικήσαμε.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη παρέλαβε μία χώρα ουσιαστικά εκτός μνημονιακής εποπτείας και με ένα ισχυρότατο «μαξιλάρι» στα ταμεία της. Ωστόσο, αποδείχθηκε κατώτερη των περιστάσεων, ζητώντας και την τελευταία ρανίδα από το πορτοφόλι της μεσαίας ελληνικής οικογένειας. Τώρα λοιπόν οι πολίτες ξέρουν, κρίνουν και συγκρίνουν.

Προϋπόθεση για πολιτική αλλαγή και προοδευτική κυβέρνηση είναι η πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ στην πρώτη κάλπη, είπε ο Αλέξης Τσίπρας. Είναι εφικτή αυτή η πρωτιά;

Η πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μόνον εφικτή, είναι και κοινωνική επιταγή. Γιατί πλέον έχουμε περάσει σε μία νέα, επικίνδυνη φάση παγκόσμιου οικονομικού αναθεωρητισμού, φάση στην οποία οι κοινωνίες πιέζονται και στρέφονται σε ακραίες ρητορικές. Μόνον ένα κόμμα με αμιγώς κοινωνικό πρόσημο, σαν τον ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να λειτουργήσει ως ανάχωμα απέναντι στις αλλεπάλληλες επιθέσεις που δέχεται το εισόδημα των νοικοκυριών, αλλά και στις ακροδεξιές «σειρήνες».

Οικονομία υπερχρεωμένη, υψηλά επιτόκια δανεισμού, πληθωρισμός και ενεργειακή κρίση. Ποια αναπτυξιακή πολιτική θα ακολουθήσετε,με ταυτόχρονη στήριξη των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων;

Θα πρέπει να αποσαφηνίσουμε πως τα χρήματα που θα διατεθούν, θα πάνε στις σωστές τσέπες.

Πιστεύουμε, χωρίς αγκυλώσεις, πως το κράτος οφείλει στις κρίσιμες στιγμές να παρεμβαίνει εκεί που πρέπει, υπέρ των πολλών. Δείτε τι συμβαίνει με την ενέργεια, όταν μία μικρή ομάδα επιχειρηματιών ουσιαστικά έχει επιφέρει οικονομική ασφυξία σε τόσες χώρες και στη δική μας. Η κυβέρνηση υποκριτικά ζητά από την Ευρωπαϊκή Ένωση να μπει πλαφόν στις τιμές, όταν στο εσωτερικό της χώρας σκαρφίζεται κάθε είδους τέχνασμα –βλέπε την κατάργηση της ρήτρας αναπροσαρμογής που τελικά… ενσωματώθηκε– για να μη θιγεί η ενεργειακή ολιγαρχία, οι φίλοι του πρωθυπουργού. Λύσεις υπάρχουν, αρκεί να καταλάβεις πως, για να κάνεις ομελέτα, θα πρέπει πρώτα να σπάσεις αυγά…

Πιστεύετε πως, με πρωτιά ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, στις εκλογές θα βρεθούν όμοροι πολιτικοί χώροι που θα συγκλίνουν σε μια προοδευτική διακυβέρνηση;

Ποτέ μου δεν υπήρξα θιασώτης των ταμπελών, που κάποιοι τοποθετούν για να περιχαρακώσουν –δήθεν– πολιτικούς χώρους. Τα κόμματα όμως δεν είναι «μαντριά» και οι πολίτες «πρόβατα». Αν συμφωνήσουμε στα ελάχιστα, ότι επιθυμούμε την ανάπτυξη, την ευημερία και την ασφάλεια του τόπου, ο καθένας ακολουθώντας μία διαφορετική διαδρομή, πάντα υπάρχει χώρος για συναίνεση. Το πρόσφατο παρελθόν το έχει αποδείξει αυτό άλλωστε. Δεν διεκδικούμε τη μοναδική πολιτική αλήθεια και όποιος το υποστηρίζει αυτό, όπως η Νέα Δημοκρατία που βάζει στους πολίτες το δίλημμα «εγώ ή το χάος», απλά δείχνει τον κυνισμό με τον οποίο επιθυμεί να αναδειχθεί σε «μοναχοφάη της εξουσίας».

 

Συνέντευξη στον Γιάννη Σπ. Παργινό

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο