Οκτώ χρόνια πριν, τέτοιες μέρες, η Ελλάδα πήγαινε στις κάλπες για τις Εθνικές εκλογές. Ο ελληνικός λαός, κουρασμένος από μια μακρά περίοδο βαθιάς οικονομικής κρίσης και δυσβάσταχτων πολιτικών αποφάσεων, λόγω μνημονίων,  αποφάσισε για πρώτη φορά στην ιστορία του τόπου, να κάνει μια αριστερή στροφή στη ρότα της χώρας, ψηφίζοντας μια αυτόαποκαλούμενη προοδευτική κυβέρνηση, που θα άλλαζε τα δεδομένα.

Η εκλογή ΣΥΡΙΖΑ, ήταν το αποτέλεσμα της δυσαρέσκειας  των Ελλήνων, απέναντι σε πιο συντηρητικές κυβερνήσεις, που στην προσπάθειά τους να ανατάξουν τη χώρα,  αναγκάστηκαν να πάρουν σκληρές και άδικες αποφάσεις, για να μη πέσει  στα «βράχια». Αποφάσεις που τελικά έσωσαν το «καράβι», αλλά βούλιαξαν πολλούς «καπετάνιους» στοιχίζοντάς τους ακόμα και την πολιτική τους ύπαρξη.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, πήρε την εξουσία λέγοντας βαρύγδουπα συνθήματα, προσφέροντας μαγικές λύσεις για τα προβλήματα και δίνοντας απραγματοποίητες ελπίδες, σε έναν λαό που υπέφερε πολύ, πληρώνοντας αμαρτίες ολόκληρων δεκαετιών, από επιλογές πολιτικών που ήταν κατώτεροι των περιστάσεων. Όλα αυτά μάλιστα, τη στιγμή που η Ελλάδα σιγά – σιγά, έμοιαζε να βρίσκει κάποιον στοιχειώδη βηματισμό για να βγει απ το τέλμα των μνημονίων και της ασφυκτικής επιτήρησης.

Πέντε χρόνια μετά την λεγόμενη αριστερή παρένθεση, όπως τελικά αποδείχτηκε, ο λογαριασμός για τα πεπραγμένα της, έπεσε βαρύς, στην πλάτη της εξαπατημένης κοινωνίας, η οποία στήριξε τα όνειρά της σε ένα καλοβαλμένο παιδαρέλι – με πλούσια εμπειρία από τα 15μελή συμβούλια του σχολείου, τις καταλήψεις και τις νεολαίες των πανεπιστημίων – που ενδύθηκε το κουστούμι του μεγάλου, πολιτικού ηγέτη, αλλά έγινε σύμβολο της πολιτικής ουτοπίας. Εθνική ταπείνωση, πλασματικά δημοψηφίσματα, capital controls,   νέο μνημόνιο, μεθοδεύσεις στα Μέσα και πολλά άλλα  τα «επιτεύγματα» μιας δογματικής νοοτροπίας, που καθόριζε του πολίτες με βάση την πολιτική και όχι το αντίστροφο. Άλλωστε, όπως είχε αναφέρει και ο μακαρίτης πλέον Μίκης Θεοδωράκης, «ο χειρότερος φασισμός είναι ο αριστερόστροφος» και ίσως παραφράζοντας τον μέγιστο Μίκη, θα μπορούσαμε  αν  μη τι άλλο, να επιβεβαιώσουμε τη ρήση του,  λέγοντας με σιγουριά πια, ότι ο χειρότερος δογματισμός είναι ο αριστερόστροφος.

 Κι επειδή  μια εικόνα πολλές φορές ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις, ακολούθως παρατίθεται ένα ολιγόλεπτο βίντεο που σε κάθε περίπτωση είναι ενδεικτικό, αλλά και ουσιαστικότερο από τις 350 λέξεις του προγεγραμμένου κειμένου.

Γράφει ο Γιώργος Γρηγορόπουλος

Προβολές: 182