«Μας αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή.Πολύ συγκινητικό ήταν τώρα που επιστρέφαμε και είχαμε στο διασωστικό όχημα την ελληνική σημαία, μας χαιρετούσαν, μας έλεγαν: “είστε αδέλφια”. Πολύ συγκινητικό!»

Ήταν οι πρώτες δηλώσεις του επικεφαλής της ΕΜΑΚ, μόλις επέστρεψαν από την Τουρκία, όπου πραγματικά με την αυταπάρνησή τους έγραψαν ιστορία. Με κίνδυνο της ζωής τους μπήκαν μέσα στα χαλάσματα και κατάφεραν να διασώσουν αρκετά άτομα που είχαν εγκλωβιστεί στα συντρίμμια! Είναι αλήθεια πως οι Τούρκοι αγκάλιασαν τους Έλληνες διασώστες από τη στιγμή της άφιξής τους στον τόπο όπου ο Εγκέλαδος χωρίς οίκτο ισοπέδωσε ολόκληρες πόλεις αφήνοντας χιλιάδες νεκρούς και…σκόνη! Οι Τούρκοι που έχασαν σε δευτερόλεπτα τα πάντα, με την αγωνία γραμμένη στα πρόσωπά τους για την τύχη των ανθρώπων τους που είχαν εγκλωβιστεί, μόλις έβλεπαν τους Έλληνες διασώστες, έτρεχαν, τους αγκάλιαζαν και τους ζητούσαν βοήθεια. Και ακόμα φώναζαν «Έλληνες είστε αδέλφια!».

Η ΕΜΑΚ έφθασε πρώτη στη γειτονική μας Τουρκία για να βοηθήσει στη διάσωση. Η αποστολή, από την κυβέρνηση,σκηνών και άλλων ειδών πρώτης ανάγκης, η εκεί άφιξη του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια και η ζέστη μεγάλη αγκαλιά με την οποία τον υποδέχθηκε ο συνάδελφός του ο κ. Νταβούτογλου, που έφθασαν μαζί στις ισοπεδωμένες πόλεις από τους σεισμούς, δείχνουν το πώς μπορεί μια κατάσταση να αλλάξει από τη μια στιγμή στην άλλη! Δείχνουν ακόμη πως, παρά τις όποιες διαφορές που μπορεί να υπάρχουν, ο πρώτος που σε μια ανάγκη σου θα τρέξει είναι ο γείτονας! Αυτό έκανε λοιπόν και η Ελλάδα. Έτρεξε πρώτη σε βοήθεια, ξεχνώντας το «θα έρθουμε ένα βράδυ…». Ακόμη να υπογραμμίσω πως ο πρωθυπουργός είναι εκείνος που ζήτησε από την Ευρωπαϊκή Ένωση να σταθεί δίπλα στην Τουρκία προκειμένου αυτή να ορθοποδήσει! Γύρω στα 100 δισεκατομμύρια ευρώ χρειάζονται για να χτιστούν από την αρχή οι πόλεις που έχουν ισοπεδωθεί από το χτύπημα του Εγκέλαδου.

Τα πράγματα σήμερα είναι ήρεμα. Όπως ήταν και το 1999, πριν από 24 χρόνια, όταν και τότε οι σεισμοί είχαν καταφέρει ολέθριο χτύπημα στην Τουρκία με πάνω από 17.000 νεκρούς και μεγάλες ζημιές. Βέβαια και εκείνη την εποχή η Ελλάδα ήταν η πρώτη που έσπευσε σε βοήθεια. Και τότε οι Τούρκοι μάς έλεγαν «αδέλφια». Όμως αυτή η αγάπη δεν κράτησε για πολύ τότε! Οι Τούρκοι, που τα λησμόνησαν όλα, άρχισαν πολύ γρήγορα τις απειλές και όλοι θυμόμαστε τι ακριβώς έγινε με την υπόθεση Οτσαλάν.

«Είστε αδέλφια», μας λένε και τώρα οι Τούρκοι, που με δάκρυα στα μάτια αποχαιρέτησαν τους διασώστες. Ενώ όλα τα μέσα ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης της Τουρκίας αναφέρουν και εγκωμιάζουν τις γρήγορες, τις «αστραπιαίες» όπως είπαν, ενέργειες της Ελλάδας. Αλλά και τις πρωτοβουλίες που ανέλαβε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, προκειμένου να φθάσει γρήγορα η βοήθεια στην Τουρκία, όχι μόνο από την Ελλάδα, αλλά από την Ευρώπη. Μπορεί οι πληγές να είναι ανοικτές και μεγάλες. Μπορεί ο Ερντογάν να δείχνει… χαμένος μετά το χτύπημα των σεισμών και να δέχεται τα πυρά ΟΛΩΝ των συμπατριωτών του. Μπορεί οι τουρκικές εφημερίδες, όπως η «Χουριέτ», να γράφουν με πηχυαίους τίτλους με λατινικά γράμματα «Efharisto Poli File».

Μπορεί να μην έχουμε προς το παρόν παραβιάσεις και παραβάσεις του εναέριου χώρου μας. Μπορεί οι απειλές να σταμάτησαν. Πολύ φοβάμαι, όμως, πως αυτή η αγάπη θα τελειώσει. Οι Τούρκοι έχουν δείξει πως ξεχνούν γρήγορα! Και τότε, δυστυχώς, θα έχουμε…επανάληψη των προηγουμένων. Μακάρι να διαψευσθώ.

Γι’αυτό, προσωπικά, κρατάω μικρό καλάθι!

 

Γράφει ο Γιώργος Κοντονής

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο