Όσο κι αν μοιάζει μακάβριο και κυνικό να γίνονται πολιτικοί υπολογισμοί πάνω από τεμαχισμένα πτώματα νέων παιδιών, ας μη γελιόμαστε. Πίσω από τους θρήνους καραδοκεί η κομματική αριθμητική. Που αυτήν τη φορά είναι αινιγματική και μυστηριώδης. Κομματικοί επιτελείς και δημοσκοπικοί ειδήμονες στέκονται αμήχανοι μπροστά στην τηλεοπτική καταιγίδα με επίκεντρο τα Τέμπη. Και τι να απαντήσουν στο σύνθημα της πιτσιρικαρίας,«πάρε όταν φτάσεις»; Δεν τους απομένει λοιπόν παρά ένα πελώριο ερωτηματικό. «Τι θα βγάλει αυτή η καταστροφή;»

Καθότι βρισκόμαστε μέσα σε προεκλογική περίοδο, μην ξεχνιόμαστε. Αν οι κάλπες απείχαν δώδεκα ή είκοσι τέσσερις μήνες, θα υπήρχε επαρκής χρόνος για πιο μακροχρόνια πολιτική διαχείριση. Τώρα βρισκόμαστε μέσα στην άδηλη χρονική ζώνη του βρασμού. Κανένας δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το τέρας που μπορεί να ξεπροβάλει μέσα από τους αφρούς ενός καζανιού γεμάτου άγνωστα υλικά που σιγοβράζει. Η κυβέρνηση βλαστημά την τύχη της, η αντιπολίτευσημειδιά ανερυθρίαστα και οι δημοσκόποι έπαψαν προσώρας να μετρούν, περιμένοντας να καταλαγιάσει κάτι που δεν ξέρουν καν να κατονομάσουν.

Είτε –λέει– η αρχική αγανάκτηση του κόσμου θα δώσει σιγά-σιγά τη θέση της σε ψυχραιμότερες δεύτερες σκέψεις, άρα σε ήπιες πολιτικές επιδράσεις, είτε η αρχική κοινωνική αναμονή κρύβει από κάτω της ένα υπόγειο οργισμένο ποτάμι, που θα μας…πλημμυρίσει.Και οι εκλογές όλο και πλησιάζουν… σαν τρένο που έρχεται από απέναντι μέσα στο σκοτάδι και κανείς δεν ξέρει αν πατά στις δικές του ράγες και θα τον τσακίσει ή στις παράλληλες, οπότε θα περάσει δίπλα του. Αν η αντιπολίτευση όμως και δη η αξιωματική, η οποία επιχειρεί ανενδοίαστα την πολιτική κεφαλαιοποίηση της τραγωδίας, πιστεύει πως το «τρένο της οργής» δεν θα…ακουμπήσει καθόλου τον αρχηγό, κάνει τεράστιο λάθος. Συγγνώμη κανένας συμψηφισμός, αλλά κάποτε κάποιος πρωθυπουργός προσπάθησε να «κρυφτεί» (σε…κότερο), αφού προηγουμένως έστησε σόου πάνω σε συμφορά και μέχρι σήμερα δεν ζήτησε ούτε συγγνώμη.

Τουλάχιστον ο Μητσοτάκης, όπως συνηθίζει από την πρώτη ημέρα της διακυβέρνησής του, αμέσως μετά την τραγωδία των Τεμπών δεν κρύφτηκε, δεν το έκανε ούτε στην πανδημία, όταν σε κάποια φάση δυσκόλεψαν πολύ τα πράγματα και είχαμε 50 νεκρούς την ημέρα. Ούτε στις φωτιές του 2021, που ναι μεν αποτράπηκαν οι θάνατοι, αλλά είχαμε μια τεράστια οικολογική καταστροφή. Ζήτησε ο ίδιος συγγνώμη, είπε ότι δεν είναι αυτή η Ελλάδα που θέλουμε, ανέλαβε τις ευθύνες του και φυσικά μίλησε –με μια σύντομη αναφορά– και για τις ευθύνες όλων των άλλων κυβερνήσεων. Παράλληλα έδωσε εντολή να διερευνηθούν τα αίτια της τραγωδίας σε βάθος.

Τώρα, αν νομίζει κανείς ότι υπάρχει κόσμος που θα πιστέψει ότι τα συστήματα ηλεκτρονικής ασφαλείας λειτουργούσαν στο παρελθόν ή επί ΣΥΡΙΖΑ και τώρα σταμάτησαν, απλώς είναι εκτός πραγματικότητας. Αν μάλιστα νομίζουν εκεί στην Κουμουνδούρου ότι τις επόμενες ημέρες με τον Σπίρτζη και τον Παππά θα πείσουν ότι αυτοί τα κάνανε καλύτερα, απλά θα χάσουν μεγαλύτερο μερίδιο από εκείνο που τους αναλογεί στην περίοδο που κυβέρνησαν.

του Φώτη Σιούμπουρα

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο