Τα δικά του παιδιά, όπως είναι το σωστό, θέλησαν να τον ευχαριστήσουν για όσα εκείνος έκανε. Για την αγάπη του. Για την καλοσύνη του. Για τη δράση του. Και φυσικά για όλα όσα εκείνος τους δίδαξε. Έτσι, την ημέρα της εορτής του, την περασμένη Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου, διοργάνωσαν τα τελευταία επίσημα ονομαστήριά του, λίγες ημέρες μετά την παραίτησή του λόγω γήρατος και την αποχώρησή του για το ησυχαστήριό του.

Ο Παναγιότατος Άνθιμος (ονομάζεται Παναγιότατος για τη Θεσσαλονίκη, επειδή εκπροσωπεί τον Οικουμενικό Πατριάρχη), ύστερα από αγώνες σχεδόν 20 ετών για την πορεία της Εκκλησίας της Θεσσαλονίκης και για μια σωστή επαφή με το ποίμνιό του, εδώ και περίπου έναν μήνα έχει υποβάλει την παραίτησή του στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Ανήμερα της εορτής του (οι εορταστικές εκδηλώσεις είχαν ξεκινήσει από το Σάββατο στον Μητροπολιτικό Ναό της Θεσσαλονίκης), όλοι όσοι είχαν συγκεντρωθεί στον πολιούχο Άγιο Δημήτριο για να παραστούν και να τιμήσουν τον Επίσκοπό τους συγκινήθηκαν. Λύγισαν όταν είδαν τον Μητροπολίτη Άνθιμο να δακρύζει και να ακουμπάει το κεφάλι του στο στήθος του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου. Δάκρυσαν και μόνο καλά λόγια είχαν να πουν! Την ίδια στιγμή, ο ίδιος ο Άνθιμος, παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει, θέλησε να αναφερθεί στη δύσκολη πορεία που είχε όλα αυτά τα χρόνια. Μίλησε για το χωριό του, τη Σαλμώνη στον Πύργο Ηλείας. Αναφέρθηκε στη στιγμή που έφυγε μακριά από τους γονείς του, για να ακολουθήσει τον δρόμο του Θεού. Στο άκουσμα όλων αυτών, ιερείς και πιστοί αναφωνούσαν «άξιος». Ο Παναγιότατος δεν θέλησε να πει πολλά. Άλλωστε ήταν τόσο συγκινημένος, που η κάθε λέξη του «έβγαινε» με δυσκολία.

Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει το μεγάλο. Το πλούσιο ποιμαντορικό, ανθρωπιστικό και κοινωφελές έργο που έχει κάνει ο Άνθιμος. Έργο που θα μείνει για να θυμίζει σε όλους τον δεσπότη τους! Σπουδαίο λοιπόν είναι το έργο του στον Έβρο, όπου διετέλεσε για 30 χρόνια Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως,Τραϊανουπόλεως και Σαμοθράκης, αφήνοντας τη σφραγίδα του. Επίσης, ιδιαίτερα μεγάλο είναι και αυτό που αφήνει στη Θεσσαλονίκη, όπου διατελεί Μητροπολίτης από το 2004, για 19 χρόνια.

Αναφερόμενος ο Μακαριότατος Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος στο έργο του Άνθιμου τόνισε: «Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε όσα ο σεβασμιότατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης καθ’ όλη τη διάρκεια της πορείας του, της διακονίας του, προσέφερε στην Εκκλησία με όλες του τις δυνάμεις, με όλα του τα προσόντα, μέσα πάντοτε στις ανθρώπινες δυνατότητες». Μάλιστα, στο τέλος του ευχήθηκε να ζήσει πολλά χρόνια ακόμη. Είναι γεγονός πως η παρακαταθήκη που αφήνει ο Γέροντας Μητροπολίτης Άνθιμος είναι πλούσια. Είναι οδηγός στην αγάπη, στην κατανόηση και φυσικά στη διάθεση για κοινωνική προσφορά. Επίσημοι και πιστοί έλεγαν πως ο Επίσκοπός τους, ο πατέρας τους, ήταν και παραμένει πνευματικός ταγός της Θεσσαλονίκης και όχι μόνο. «Με τα αισθητήρια πάντα ευαίσθητα στον ανθρώπινο πόνο και στα εθνικά ζητήματα», όπως τόνισαν. Μάλιστα, από τον Γέροντα Άνθιμο όλοι ζήτησαν: «Την ευχή σου, δέσποτα».

Αναμφίβολα, η δήλωση του περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολου Τζιτζικώστα συγκίνησε: «Σε αυτή την περίοδο της μεγάλης διεθνούς αβεβαιότητας και ανασφάλειας, σε μια περίοδο που ομολογουμένως δοκιμάζονται οι αντοχές όλων μας, σας διαβεβαιώνουμε ότι το έργο και ο λόγος σας, που μεταφέρουν τη σταθερότητα της πίστης και τον σπόρο της ελπίδας, την αγάπη για την πατρίδα, την αλληλεγγύη για τους πιο ευάλωτους συμπολίτες μας, θα παραμείνουν βαθιά ριζωμένα στο έργο που κάνουμε και θα συνεχίσουμε να κάνουμε».

Επειδή γνωρίζω πολλά χρόνια τον Παναγιότατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμο, κατά κόσμον Διονύσιο Ρούσσα, δάσκαλο στο επάγγελμα, μία μόνο λέξη θέλω να πω:Άξιος!

 

Γράφει ο Γιώργος Κοντονής

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο

Προβολές: 41