«Ο Στέφανος Κασσελάκης, ένας νέος άνθρωπος, έφερε άνεμο αισιοδοξίας και μπορεί να ανατάξει πολιτικά τον χώρο», δηλώνει ο πρώην υπουργός των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ, Παναγιώτης Κουρουμπλής.

Κρίνει, δε,ότι «μπορεί να επαναφέρει τον πεσμένο ΣΥΡΙΖΑ σε τροχιά γόνιμης, δημιουργικής, αποτελεσματικής αξιωματικής αντιπολίτευσης και εντέλει προ των πυλών της κυβερνητικής εξουσίας», ενώ αποκλείει το ενδεχόμενο διάσπασης, καθώς, «τα στελέχη που μπήκαν στην κούρσα διαδοχής θα εγγυηθούν την ενότητα του χώρου».

Ταυτόχρονα υπενθυμίζει την πολιτική τύχη «των Λαφαζάνη, Μπακογιάννη, Σαμαρά, Στεφανόπουλου, Τσοβόλα, Τρίτση και Αρσένη, όταν έφυγαν από τα κόμματά τους».

Ποιον από τους δύο (Έφη Αχτσιόγλου και Στέφανο Κασσελάκη) στηρίξατε και γιατί; 

Ο ΣΥΡΙΖΑ βίωσε μία περίοδο, μετά τις αλλεπάλληλες συντριπτικές πολιτικές ήττες, βαθιάς απογοήτευσης, μιζέριας και εσωστρέφειας. Η παρουσία του Στέφανου Κασσελάκη έφερε έναν άνεμο αισιοδοξίας. Τα 150.000 μέλη –και όχι φίλοι του κόμματος– σηματοδότησαν ένα πολλαπλό μήνυμα το οποίο αποτελεί την ποιοτική προϋπόθεση για την πολιτική συνέγερση του χώρου.

Γι’ αυτούς τους λόγους πιστεύω, ως ένας άνθρωπος που αγωνίστηκα για να καταστεί ο ΣΥΡΙΖΑ κυβερνώσα Αριστερά, ότι ο Στέφανος Κασσελάκης είναι ένας άνθρωπος ο οποίος μπορεί να επαναφέρει τον πεσμένο ΣΥΡΙΖΑ σε τροχιά γόνιμης, δημιουργικής, αποτελεσματικής αξιωματικής αντιπολίτευσης και εντέλει να βρεθούν οι δυνάμεις της προόδου προ των πυλών της κυβερνητικής εξουσίας.

Όμως ο Στέφανος Κασσελάκης εμφανίστηκε στο κόμμα σας, κυριολεκτικά, από το «πουθενά» και χωρίς πολιτικές θέσεις. Αυτό δεν σας προβληματίζει, όπως πολλούς συντρόφους και φίλους σας;

Η ανάγκη χρήσης χρονομέτρου της παρουσίας σε ένα κόμμα με άγγιξε και μένα κάποτε. Ο ΣΥΡΙΖΑ μεγαλούργησε κυρίως από εκείνους που έφυγαν συνειδητά από το ΠΑΣΟΚ, προσχωρώντας σε αυτόν. Όσοι και όσες δεν έχουν αυταπάτες, νιώθουν την ανάγκη να ανήκουν σε μία κυβερνητική Αριστερά και αντιλαμβάνονται ότι, όσο παραμένουν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές της κυβέρνησης Μητσοτάκη, δεν την πληρώνουν οι επώνυμοι του ΣΥΡΙΖΑ αλλά τη βιώνουν οι απλοί άνθρωποι του κόμματος και του λαού μας, δεν κρατάνε το χρονόμετρο παρουσίας στο χέρι τους.

Γι’ αυτό συστρατεύομαι με έναν νέο άνθρωπο ο οποίος μπορεί –μαζί με όλες και όλους μας– να ανατάξει πολιτικά τον χώρο. Σε ό,τι αφορά τις πολυθρύλητες πολιτικές του θέσεις, οι πολιτικές θέσεις δεν είναι προσωπική υπόθεση κανενός. Το πολιτικό Συνέδριο του κόμματος είναι μπροστά μας, όπου όλοι και όλες μαζί θα τις επεξεργαστούμε και συλλογικά και συλλειτουργικά θα τις υπηρετήσουμε.

Πολλοί δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ. Εσείς; 

Πιστεύω βαθύτατα και τιμώντας όλα τα στελέχη που μπήκαν στην κούρσα διαδοχής ότι θα εγγυηθούν μαζί με όλους μας την ενότητα του χώρου,αποδεικνύοντας τη βασική αρχή, ότι αριστερό είναι το ΕΜΕΙΣ και όχι το άκαρπο ΕΓΩ.

Όταν η κοινωνία σφαδάζει και η δημοκρατία ελλειμματοποιείται, τότε πρέπει να αποδεικνύουμε εν τοις πράγμασι ότι προέχει για όλους μας η στήριξη της Δημοκρατίας και της κοινωνίας.

Εάν παρ’ ελπίδα υπάρξουν άφρονες –γιατί ενδεχομένως κάποιοι μπορεί να νιώσουν ότι χάνουν την ιδιοκτησιακή τους σχέση με το κόμμα–, τότε θα τους θυμίσω τι συνέβη σε περιπτώσεις όπως των Λαφαζάνη, Μπακογιάννη, Σαμαρά, Στεφανόπουλου, Τσοβόλα, Τρίτση και Αρσένη.

Πώς φαντάζεστε την παράταξή σας την επόμενη ημέρα; Θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ σε θέση να αντιπαρατεθεί στην κυβέρνηση και να επαναδιεκδικήσει τη διακυβέρνηση της χώρας; 

Η πολιτική, για όσους γνωρίζουν πολιτική ιστορία, ορίζεται και εξελίσσεται από πολιτικά γεγονότα. Για εμένα, και η πρώτη ψηφοφορία και η δεύτερη θα αποδειχθούν πολιτική αφετηρία εξελίξεων που θα φέρουν τον ΣΥΡΙΖΑ σε νέους, σημαντικούς και καθοριστικούς πολιτικούς ρόλους. Είμαι βέβαιος ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα πορευτεί χωρίς κραδασμούς, αξιοποιώντας –χωρίς αποκλεισμούς–νέα και παλαιά στελέχη, γιατί πιστεύω ότι μέσα στη σκέψη όλων μας θα κυριαρχήσει η ευθύνη να αποδειχθούμε χρήσιμοι για την κοινωνία μας.

 

Συνέντευξη στον Γιάννη Σπ. Παργινό

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο