Δεν είναι μόνον τα ποσοστά των δημοσκοπήσεων που, τυπικά τουλάχιστον, καταδεικνύουν την άβυσσο που χωρίζει πλέον την κυβέρνηση από την αντιπολίτευση. Είναι κυρίως ο σχεδιασμός και η αποτελεσματικότητα.

Τελευταία παραδείγματα: Ο Κυριάκος Μητσοτάκης προχώρησε σε σωρηδόν μεταρρυθμίσεις (φορολογικό, επιστολική ψήφος, ιδιωτικά ΑΕΙ, αλλαγές στην ποινική Δικαιοσύνη). Κέρδισε «κατά κράτος» τον Σούνακ για τα Μάρμαρα του Παρθενώνα, πήρε εύσημα για την οικονομία (επενδυτική βαθμίδα Fitch),έφτιαξε καλό κλίμα με τον Ερντογάν και ετοιμάζεται να βουτήξει στα δύσκολα (γάμος ομοφύλων).

Και η αντιπολίτευση τι κάνει; Γυρίζει γύρω από την ουρά της, υπνοβατεί ή τσακώνεται με τους δικούς της και γκρινιάζει για τα ελάσσονα. Το παράδειγμα της επιστολικής ψήφου είναι χαρακτηριστικό. Πρόκειται για μια εκλογική διαδικασία που την έχουν υιοθετήσει πάνω από 50 χώρες του πλανήτη και η ΝΔ δικαιούται να την αποκαλεί «ιστορική στιγμή». ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, που αδιαφόρησαν ή φοβήθηκαν να την ενσωματώσουν, όταν ήταν στην κυβέρνηση, κάτι «ακαταλαβίστικα» ψελλίζουν τώρα και ατενίζουν με τα κιάλια τον Μητσοτάκη, να κερδίζει από τα αποδυτήρια τα παράσημα του επίμονου μεταρρυθμιστή.Αλλά και το «προοδευτικό» ΚΚΕ παρουσιάζεται φοβικό σε αυτή την απλούστατη «μεταρρύθμιση». Βουλευτής του μάλιστα (ο Γιάννης Γκιόκας) χαρακτήρισε την καθιέρωση της επιστολικής ψήφου ως «πολύ αρνητική εξέλιξη», επειδή, λέει, «θέτει σε κίνδυνο τη μυστικότητα της εκλογικής διαδικασίας»!

Αλλά ακόμα και στις βαθιές μεταρρυθμίσεις που νομοθετεί, η κυβέρνηση δεν έχει αντίπαλο την αντιπολίτευση, αλλά κάποιες ισχυρές συντεχνίες που, παρότι ακόμη φιλικές προς τη ΝΔ, απεχθάνονται τις αλλαγές, ειδικά όταν αυτές τους συμπεριλαμβάνουν (π.χ. ψηφιοποίηση των συμβολαίων των ακινήτων ή φορολόγησή τους). Και από την αντιπολίτευση πάντως δεν υποβλήθηκε κάποια ενδιαφέρουσα ένσταση, καινούργια ιδέα ή καινοτόμα πρόταση. Επομένως, θεωρείται πλέον κανονικότητα στις δημοσκοπήσεις ο Μητσοτάκης να συγκεντρώνει 41% στην καταλληλότητα πρωθυπουργού, ο δε Κασσελάκης να περιορίζεται στο μίζερο 5% και να αντιμάχεται στο ίδιο ποσοστό με τον Ανδρουλάκη… Να καταγράφεται δηλαδή το πρωτοφανές: Οι δύο αρχηγοί της αντιπολίτευσης να έχουν μικρότερα ποσοστά αποδοχής από τα ίδια τους τα κόμματα.

«Βουλιάζει»

Πολλά άλλα αξιοσημείωτα για την αντιπολίτευση καταγράφονται στις τελευταίες δημοσκοπήσεις.Ο Στέφανος Κασσελάκης, π.χ., όχι μόνον δεν κατοχυρώνει την εικόνα «πρωθυπουργήσιμου», που θέλει να πλασάρει, αλλά απομειώνεται πολιτικά με ραγδαίο ρυθμό. Αυτό που εθεωρείτο αρχικά προτέρημά του, το «ίματζ» του νέου και εμφανίσιμου ινφλουένσερ, αποδεικνύεται μια παγίδα στην οποία βουλιάζει. Βρίσκεται υπό σφοδρή αμφισβήτηση, αποδεικνύεται ευάλωτος στον πολιτικό του λόγο, χωρίς συμμαχίες, αδύναμος να θέσει τον ΣΥΡΙΖΑ σε τροχιά διεκδίκησης έως τις ευρωεκλογές.

Η πρόσφατη μάλιστα εμφάνισή του στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ενδεικτική: Τα στελέχη παρακολουθούσαν την ομιλία του με σκυμμένο κεφάλι, σκρολάροντας στο κινητό, με τον Τσίπρα να γελάει στις πίσω θέσεις, με συναδέλφους του βουλευτές.

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν επίσης τον Μητσοτάκη όχι απλώς κυρίαρχο στον φυσικό πολιτικό χώρο του, στα δεξιά του πολιτικού φάσματος, αλλά με αυξημένη επιρροή στο Κέντρο. Κατοχυρώθηκε ως ένας αδιαφιλονίκητος πόλος έλξης, που εκπροσωπεί ταυτόχρονα τον δημοκρατικό, συντηρητικό κόσμο και τις δυνάμεις του μεταρρυθμιστικού Κέντρου.

Και το πρόβλημα είναι μεν υπαρκτό για τον Νίκο Ανδρουλάκη, αλλά για τον Στέφανο Κασσελάκη χτυπάει το «αλάρμ»: Όσο τα κόμματα που διεκδικούν μερίδιο της «πίτας» της Κεντροαριστεράς αυξάνονται, όπως συμβαίνει τώρα στην περίπτωση των Χαρίτση-Αχτσιόγλου, τόσο ο Στέφανος θα πέφτει. Και το περίεργο είναι πως και οι δύο αυτοί πολιτικοί αρχηγοί εξακολουθούν, όχι μόνο να υποτιμούν, αλλά να επιχειρούν να απαξιώσουν τον πρωθυπουργό.

Το είχε πει και ο Μητσοτάκης τον Ιανουάριο του 2020 σε τηλεοπτική του συνέντευξη: «Έχω κάνει πολιτική καριέρα με το να με υποτιμούν οι πολιτικοί μου αντίπαλοι». Οι δημοσκοπήσεις τώρα (ιδιαίτερα η τελευταία της MetronAnalysis για το Mega) επιβεβαιώνουν τη ρήση. Τα τρολ του ΣΥΡΙΖΑ, που κάποτε τα…έψελναν στον πρωθυπουργό,τώρα, από κεκτημένη ταχύτητα και με απουσία πολικού λόγου, μιλάνε ακόμη για «Κούλη». Και εντάξει, ο Κασσελάκης βρίσκεται στο κέντρο του κυκλώνα, περιδινιζόμενος από εσωτερικά προβλήματα και σφοδρή αμφισβήτηση.

Ο Ανδρουλάκης όμως, που ναι μεν κάνει φιλότιμη προσπάθεια να αρθρώσει προγραμματικό λόγο σοβαρής αξιωματικής αντιπολίτευσης, εξακολουθεί όμως να παρουσιάζεται πολιτικά «εμμονικός» για κάτι που δεν ενδιαφέρει τον κόσμο. Την ημέρα που δημοσιοποιούνταν τα στοιχεία της δημοσκόπησης που τον κατέτασσαν όσον αφορά την πρωθυπουργική καταλληλότητα στο 5%, ο ίδιος σε τηλεοπτική εκπομπή υποστήριζε ότι η ΝΔ παρενέβη στα εσωτερικά προεκλογικά του ΠΑΣΟΚ, με την παρακολούθησή του. Ποιον πείθει αλήθεια;Η ΕΥΠ ή και όποιοι τον παρακολουθούσαν,τον παρακολουθούσαν ως ευρωβουλευτή. Πείθει κάποιον ότι ο Μητσοτάκης τον παρακολουθούσε επειδή ξενυχτούσε από αγωνία μήπως και βγει αρχηγός του ΠΑΣΟΚ; Τέτοιοι ισχυρισμοί τού αφαιρούν και τον κατατάσσουν σε πρωθυπουργική καταλληλότητα ισάξια με το «γκόλντεν μπόι» Κασσελάκη, στο 5%!

Και δυστυχώς θα ’λεγα.Αλλά με όλους αυτούς που έχει απέναντί του ο Μητσοτάκης και με την τακτική που ακολουθούν και δεν δείχνει να αλλάζουν, δεν είναι φυσικά τυχαίο που παρουσιάζεται «μεταρρυθμιστής εν ου παικτοίς».

 

του Φώτη Σιούμπουρα

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο

 

Προβολές: 37