Η επιθυμία του για ευθανασία και όσα δεν ήξερες για τον «Δολοφόνο με το αγγελικό πρόσωπο»
Ένα ιερό τέρας του γαλλικού, αλλά και του παγκόσμιου κινηματογράφου, ένας ενστικτώδης ηθοποιός με φλογερή ομορφιά, αλλά και δηλωμένος αντιδραστικός με υπερτροφικό «εγώ», ο Αλέν Ντελόν έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 88 ετών.
«Ο Αλέν Φαμπιάν, η Ανούσκα, ο Αντονί, καθώς και ο (σκύλος του) Λούμπο, με απέραντη θλίψη ανακοινώνουν πως έφυγε ο πατέρας τους. Έσβησε ειρηνικά στο σπίτι του στο Ντουσί, έχοντας γύρω του τα τρία παιδιά του και τους δικούς του», ανακοινώνουν με μια φωνή τα παιδιά του, γυρίζοντας την πλάτη σε μήνες ενδοοικογενειακών καβγάδων μέσω των μέσων ενημέρωσης και της δικαιοσύνης για την τύχη του σταρ, που ήταν εξασθενημένος από την ασθένεια. «Ο ηθοποιός του «Γυμνοί στον ήλιο», της «Πισίνας» και του «Δολοφόνου με το αγγελικό πρόσωπο» απεβίωσε γύρω στις 03:00», διευκρίνισε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο γιός του, ο Αντονί.
Ο ηθοποιός, με σπάνιες εμφανίσεις στον κινηματογράφο μετά το τέλος των χρόνων του ’90, είχε επιστρέψει στα πρωτοσέλιδα το καλοκαίρι του 2023, όταν τα τρία παιδιά του είχαν προσφύγει στη δικαιοσύνη εναντίον της γυναίκας που τον φρόντιζε και η οποία εμφανιζόταν μερικές φορές ως σύντροφός του, κατηγορώντας την ότι εκμεταλλεύεται την αδυναμία του. Ακολούθησε μια μάχη μεταξύ τους σχετικά με την υγεία του ηθοποιού, που είχε εξασθενήσει το 2019 έπειτα από ένα εγκεφαλικό.
Μερικές ημέρες νωρίτερα, το Μάιο 2019, είχε επιστρέψει στο κόκκινο χαλί των Καννών για να του απονεμηθεί ένας τιμητικός Χρυσός Φοίνικας. «Είναι κατά κάποιο τρόπο μια μεταθανάτια τιμή, που μου γίνεται στη διάρκεια της ζωής μου», είχε δηλώσει ο ηθοποιός. «Θα φύγω, αλλά δεν θα φύγω πριν σας ευχαριστήσω», είχε προσθέσει ο Αλέν Ντελόν, ο οποίος έζησε τα τελευταία χρόνια του στην ιδιοκτησία του στο Ντουσί (Λουαρέ), που περιτριγυρίζεται από ψηλούς τοίχους και στην οποία είχε πει από παλιά πως θέλει να ταφεί, όχι μακριά από τα σκυλιά του.
Οι γυναίκες που σημάδεψαν τη ζωή του
Σημαντικό ρόλο στη ζωή του Αλέν Ντελόν έπαιζαν πάντα οι γυναίκες. Άλλωστε και ο ίδιος είχε πει χαρακτηριστικά «γι’ αυτές ήθελα να είμαι πάντα ο πιο όμορφος, ο πιο μεγάλος, ο πιο δυνατός και να το βλέπω στα μάτια τους. Οι γυναίκες υπήρξαν το μεγαλύτερο κίνητρο».
Μετά τον χωρισμό του με τη Ρόμι Σνάιντερ, γνώρισε το 1963 τη Ναταλί Μπαρτελεμί, μια φλογερή γυναίκα, μαροκινής καταγωγής. Την παντρεύτηκε (στον μοναδικό γάμο της ζωής του) και μαζί της απέκτησε το πρώτο του παιδί, τον ηθοποιό Άντονι Ντελόν. Ύστερα από τρία χρόνια πάθους και μεγάλων καυγάδων θα χωρίσουν.
Στη συνέχεια θα γνωρίσει τη Μιρέιγ Νταρκ, την οποία συνάντησε στα γυρίσματα της ταινίας του Ζαν Ερμάν «Jeff» (1968). Θα ζήσουν μαζί για 15 χρόνια, αλλά δεν θα παντρευτούν. Την εποχή εκείνη θα γνωρίσει ακόμη πολλές ηθοποιούς – από σταρ και στάρλετ μέχρι και άγνωστες κοπέλες των κινηματογραφικών συνεργείων – και θα ζήσει μαζί τους ερωτικές περιπέτειες.
Μερικές απ’ τις γνωστότερες σχέσεις του είναι με τις ηθοποιούς Αν Παριγιό και Τζέιν Φόντα και με τις τραγουδίστριες Μαριάν Φέιθφουλ, Νίκο και Δαλιδά.
Το 1987 θα γνωρίσει την κατά πολύ νεώτερή του, Ροζαλί Βαν Μπρέμεν, ένα γοητευτικό μοντέλο από την Ολλανδία.
Την ερωτεύτηκε τρελά και μαζί απέκτησαν δύο παιδιά, την Ανούσκα και τον Αλέν – Φαμπιέν. Τον Οκτώβριο του 2002 θα χωρίσουν και φήμες λένε ότι ήταν η πρώτη γυναίκα που τον άφησε.
Τα τραγούδια που έχουν γραφτεί για να τον τιμήσουν
Το τραγούδι της Madonna “Beautiful killer” στο άλμπουμ MDNA είναι ένας φόρος τιμής στον Αλέν Ντελόν.
Το ιταλικό ροκ συγκρότημα “Baustelle” έγραψε ένα τραγούδι με τίτλο “La canzone di Alain Delon” (“Το τραγούδι του Αλέν Ντελόν”).
Το Indie συγκρότημα “The Margarets” έγραψε ένα τραγούδι που ονομάζεται “Alain Delon”.
Το συγκρότημα White Town έγραψε ένα τραγούδι με τίτλο “Hair like Alain Delon”.
Ο ίδιος πάντως, το 1973 ηχογράφησε ένα ντουέτο με τη Δαλιδά, το γνωστό σε όλους μας «Paroles, paroles», που έγινε ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα γαλλικά τραγούδια.
Η επιθυμία του για ευθανασία και όσα δεν ήξερες για τον Αλέν Ντελόν
Ο Αλέν Ντελόν πριν από δύο χρόνια, είχε ζητήσει από τον γιο του, Άντονι να τον βοηθήσει να τερματίσει τη ζωή του με υποβοηθούμενη αυτοκτονία.
Σε συνέντευξη που είχε δώσει, είχε ενημερώσει πως επί χρόνια ήταν υπέρμαχος της άποψης που θέλει στα ανθρώπινα δικαιώματα να ανήκει και αυτό της απόφασης της ‘εξόδου’ μας. «Τα γεράματα είναι αηδιαστικά. Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Χάνουμε το πρόσωπο μας, την όραση μας. Ξυπνάμε και πονούν οι αστράγαλοι μας» είχε πει πέρυσι σε συνέντευξη του στο Swiss TV, πριν προσθέσει ότι «από μια ηλικία και μετά η υποβοηθούμενη αυτοκτονία είναι το πιο λογικό και φυσικό πράγμα -κατ’ εμέ. Έχουμε το δικαίωμα να φύγουμε αθόρυβα από αυτόν τον κόσμο, χωρίς την στήριξη από νοσοκομείο ή μηχανήματα υποστήριξης της ζωής».
