Η Ζωή Λιαντράκη με τη χαρακτηριστική φωνή της ερμηνεύει ένα εξαιρετικό τραγούδι με τίτλο “Όπου θέλει ας βγει”. Το ηχογράφημα συνοδεύεται και από ένα άκρως καλλιτεχνικό video clip. Mιλήστε μας για το πρόσφατο τραγούδι σας.

 

Ζ.Λ.: Πρόκειται για μία πολύ ενδιαφέρουσα μουσική πρόταση όπου γίνεται άμεσα αντιληπτό πως έχουμε να κάνουμε με μία συμφωνική σύνθεση, η οποία συνδυάζει το σύγχρονο με το νοσταλγικό καθώς σε μεταφέρει στο παρελθόν και οραματίζεται το μέλλον σαν να μην υπάρχει παρόν.

Το “Όπου θέλει ας βγει” δημιουργεί σκέψεις και συναισθηματικές εικόνες που διεισδύουν στον εσωτερικό κόσμο του ακροατή, κάνοντας τον να ταξιδέψει με τις αισθήσεις του από το πρώτο άκουσμα. Τους στίχους υπογράφει η καταξιωμένη (ποιήτρια-συγγραφέας) Ντέπη Χατζηκαμπάνη, τη μουσική για άλλη μία φορά η δημιουργικότατη, αγαπημένη μου  Κωνσταντία Κατσιάμπα, ενώ η ευφάνταστη ενορχήστρωση είναι του αξιόλογου Γιώργου Μίγκα. Η οπτικοποίηση και η σκηνοθεσία του video clip ανήκει στους ταλαντούχους Πάνο Ιωαννίδη και Νίκο Σίμο.

 

 

Πότε και πως βρεθήκατε στο χώρο του τραγουδιού;

 

Ζ.Λ.: Το τραγούδι για μένα ήταν μία φυσική πορεία. Όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν σε αυτό… όπως το ποτάμι που ξέρει πολύ καλά τη διαδρομή του μέχρι να φτάσει στη μεγάλη, πλατιά, βαθιά και όμορφη θάλασσα, γιατί είναι χαραγμένη από την ίδια την φύση… Έτσι λοιπόν κι εγώ σαν ένα ποτάμι βρήκα το δρόμο μου και κατέληξα στη θάλασσα που λέγεται τραγούδι. Από μικρό παιδί το ονειρευόμουν, κανείς δεν έδειξε να εκπλήσσεται όταν έμαθε ότι τελικά το παιδικό μου όνειρο έγινε πραγματικότητα. “Επίσημα” όμως το όνειρο αυτό πραγματοποιείται από το 2013, με σταθερές εμφανίσεις μου σε μαγαζιά και μουσικές σκηνές στην πόλη μου, το Ηράκλειο Κρήτης, και από 2019 ήρθε στη ζωή μου και η δισκογραφία.

 

 

Τι σημαίνει για σας το τραγούδι, ποιες είναι οι επιρροές και ποιο είναι το είδος που σας εκφράζει;

 

Ζ.Λ.: Το τραγούδι για μένα είναι τρόπος έκφρασης, τρόπος δημιουργίας, αλλά και τρόπος ζωής. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς τραγούδι, χωρίς μουσική, θα είναι μία ζωή χωρίς χαρά, χωρίς δημιουργία, χωρίς έμπνευση. Από πολύ μικρή ηλικία είχα πάρα πολλές επιρροές, αφού μέσα στο σπίτι μου ακουγόντουσαν όλα τα είδη μουσικής. Πολλά τα είδη που με εκφράζουν και πολλά τα είδη που έχω μελετήσει και με έχουν γαλουχήσει ως καλλιτέχνιδα.

 

 

Τι έχετε να πείτε για τα περιστατικά βίας και στον καλλιτεχνικό χώρο;

 

Ζ.Λ.: Δυστυχώς βιαιότητα πάσης φύσεως μπορεί να αντιμετωπίσει κάνεις σε οποιοδήποτε χώρο. Αυτό που συμβαίνει όμως το τελευταίο διάστημα, με τις αποκαλύψεις από τους ανθρώπους που έχουν υποστεί μία τέτοια ηθική ή σωματική κακοποίηση είναι σπουδαίο, τα εύσημα αρχικά θα πρέπει να δοθούν στη μεγάλη αυτή κυρία, που με το θάρρος της και με το μεγάλο της ψυχικό σθένος απενοχοποίησε επιτέλους τα θύματα και ενοχοποίησε τους θύτες και αυτή δεν είναι άλλη από τη Σοφία Μπεκατώρου… Οι άνθρωποι που δέχονται μια τέτοιου είδους βία δεν φοβούνται πλέων να μιλήσουν για αυτό. Μέσα από αυτή την επίπονη διαδικασία, όλοι μας ελπίζουμε στην κάθαρση και στην ισορροπία της κοινωνίας, στην εξάλειψη του φόβου απέναντι στον «ισχυρό» και στην άμεση αντιμετώπιση τέτοιων απεχθών συμπεριφορών.

 

 

Και τι ελπίζετε ως καλλιτέχνης μετά από μια δύσκολη και μακρά περίοδο αποχής από την επαφή σας με το κοινό;

 

Ζ.Λ.: Νομίζω ότι όλοι οι καλλιτέχνες περιμένουμε την επάνοδο μας στη σκηνή και την επαφή μας με το κοινό. Αυτή η δύσκολη και μακριά περίοδος αποχής, μας έχει επηρεάσει όλους. Αλλά πιστεύω ότι όταν θα έρθει η στιγμή της επανένωσης με το κοινό θα είναι ακόμα πιο μαγική, ακόμα πιο δυνατή και θα μας ανταμείψει για όλη αυτή τη δύσκολη περίοδο παύσης.

 

Τι να περιμένουμε το επόμενο διάστημα, καλλιτεχνικά;

 

Ζ.Λ.: Το επόμενο διάστημα ο στόχος μας είναι να ξεκινήσουν οι εμφανίσεις για να μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε το νέο μας τραγούδι και άμεσα πλέον στο κοινό. Και φυσικά πάντα το επόμενο δισκογραφικό βήμα δουλεύετε από μας και σύντομα θα έχουμε και το επόμενο τραγούδι.