Είναι απόγονος ενός ήρωα του 1821, είναι από τους πολιτικούς που δεν χρυσώνουν το χάπι στους πολίτες και ασχολείται συστηματικά με το θέατρο. Ο λόγος για τον βουλευτή Αχαΐας Ιάσονα Φωτήλα, που σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη μας μιλάει για τις ένδοξες οικογενειακές του ρίζες, τα φοιτητικά του χρόνια και το νέο θεατρικό έργο που ετοιμάζεται να ανεβάσει.

Είστε ένας άνθρωπος που βρίσκεται σε συνεχή επαφή με τους πολίτες. Ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει αυτήν τη στιγμή η Αχαΐα; Τι σας λένε οι πολίτες στις κατ’ ιδίαν συνομιλίες σας;

Η Αχαΐα είναι μια περιοχή με τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης, αναμφισβήτητα. Όμως η ανεργία είναι ένα φαινόμενο που δυστυχώς παρατηρείται σε όλη την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας. Βασικό θέμα στις συναντήσεις μου είναι ο τρόπος με τον οποίο θα κρατήσουμε τους νέους στον τόπο τους, προσφέροντας ταυτόχρονα ποιότητα ζωής και οικονομική ανεξαρτησία, αντιμετωπίζοντας τις επιπτώσεις της ανεργίας.

Και πώς θα το πετύχετε αυτό;

Για να το πετύχουμε αυτό, θα πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη βαρύτητα σε τομείς όπως είναι οι υποδομές με τον νέο αυτοκινητόδρομο και το τρένο, ο τουρισμός σε όλες του τις μορφές, ιατρικός, θρησκευτικός, αθλητικός. Περαιτέρω, οι επιχειρήσεις νέας τεχνολογίας, το πανεπιστήμιο, ακόμα και το καρναβάλι μπορούν να δώσουν ώθηση στην αναπτυξιακή διαδικασία. Ήδη η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει προχωρήσει στη μείωση της φορολογίας και στην απλοποίηση της αδειοδότησης των επιχειρήσεων, ενώ το Ταμείο Ανάκαμψης σε συνδυασμό με το νέο ΕΣΠΑ αποτελούν βασικά εργαλεία για να βάλουμε την Αχαΐα σε αναπτυξιακή τροχιά. Πρέπει να τα εκμεταλλευτούμε σωστά και γρήγορα. Οι πολίτες και ειδικά η νέα γενιά πρέπει να μπουν με όρεξη στην παραγωγή και αυτό θα είναι και η πρώτη μου προτεραιότητα.

Ποιο είναι το προσωπικό στοίχημα που έχετε θέσει για την Πάτρα;

Η αναπτυξιακή πορεία μιας περιοχής βρίσκεται σε άμεση εξάρτηση από το δίκτυο υποδομών της. Με αυτό ως βασική πεποίθηση, το ξεκίνημα των έργων της Πατρών – Πύργου καθώς επίσης και η ολοκλήρωση του τρένου μέχρι το λιμάνι αποτελούν κεντρικούς στόχους στην πολιτική μου στάση.

Φέτος γιορτάζουμε τα 200 χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης. Έχω ακούσει ότι είστε απόγονος ενός ήρωα του 1821. Ισχύει αυτό;

Με κεντρικό πρόσωπο τον Ασημάκη Φωτήλα, η οικογένεια Φωτήλα διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην κήρυξη της Επανάστασης του 1821. Ο ίδιος ο Ασημάκης Φωτήλας, προπάππους μου, υποστήριξε σθεναρά το ξέσπασμα της εξέγερσης από την πρώτη κιόλας στιγμή, τονίζοντας στην Αγία Λαύρα τον Μάρτιο του 1821 τους κινδύνους που εγκυμονούσε η οποιαδήποτε περαιτέρω αναβολή του εθνοαπελευθερωτικού αγώνα.

Περιγράψτε μας πώς το έκανε αυτό.

Πήρε ενεργά μέρος ήδη από την πρώτη σοβαρή πολεμική επιχείρηση στα Καλάβρυτα, ως ένας από τους πρώτους οπλαρχηγούς. Συγκεκριμένα ο Ασημάκης Φωτήλας, πρόκριτος των Καλαβρύτων με καταγωγή από την Ήπειρο, γεννήθηκε το 1761. Τον Ιανουάριο του 1821 έλαβε μέρος στη Μυστική Συνέλευση της Βοστίτσας, ενώ τον Μάρτιο του 1821 συμμετείχε ενεργά στην κήρυξη της Επανάστασης στα Καλάβρυτα και στη συνέχεια ανέπτυξε σημαντική στρατιωτική δράση. Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους συμμετείχε στη Συνέλευση του Άργους, υπέγραψε τον Οργανισμό της Πελοποννησιακής Γερουσίας και διατέλεσε αντιπρόεδρος αυτής από τον Ιανουάριο του 1822 έως την οριστική της κατάργηση τον Μάρτιο του 1823, με κύρια καθήκοντα των εξοπλισμό σε στρατιωτικό υλικό των Ελλήνων.

Ο Ασημάκης τιμήθηκε ποτέ για την ένδοξη δράση του;

Ο Ασημάκης Φωτήλας είχε σπουδάσει στην Ιταλία και λόγω της μόρφωσής του αλλά και του σώφρονος και ήπιου χαρακτήρα του έχαιρε μεγάλης εκτίμησης και σεβασμού στα Καλάβρυτα. Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία στις 26 Σεπτεμβρίου 1819 στην Τριπολιτσά από τον Παναγιώτη Αρβάλη και ανέπτυξε σημαντική συνωμοτική δράση. Την ίδια στιγμή, από την προσωπική του περιουσία χρηματοδότησε τον απελευθερωτικό αγώνα. Μάλιστα εξέδωσε έγγραφα για την κατάργηση της δουλείας και τη δωρεάν μόρφωση των Ελληνόπουλων. Για τη δράση του αυτή τιμήθηκε από τον Υψηλάντη.

Ο Ασημάκης είχε παιδιά; Τι απέγιναν;

Γιος του Ασημάκη ήταν ο Παναγιωτάκης, ο οποίος έλαβε μέρος στην πολιορκία των Πατρών και στη μάχη του Λάλα, όπου και τραυματίστηκε θανάσιμα και πέθανε σε ηλικία 24 ετών. Λέγεται ότι η κόρη του καϊμακάμη της Τριπόλεως ήταν πλατωνικά ερωτευμένη με τον Παναγιωτάκη Φωτήλα και ήταν αυτή που κρυφά ειδοποίησε τους προεστούς των Καλαβρύτων, ώστε να μη μεταβούν στην Τρίπολη γιατί θα τους έσφαζαν, επειδή είχε μαθευτεί ότι ετοιμάζονταν να κηρύξουν τον εθνοαπελευθερωτικό αγώνα.

Μας περιγράψατε μια πολύ ωραία οικογενειακή ιστορία, αλλά θα ήθελα να επιστρέψουμε σε εσάς. Ως φοιτητής είχατε κάνει κάποιες περιστασιακές δουλειές για να εξασφαλίσετε το χαρτζιλίκι σας;

Πάντα απολάμβανα το να έχω ένα επιπλέον εισόδημα-χαρτζιλίκι για τα προσωπικά μου έξοδα, το οποίο συνάμα να μην είναι και γνωστό στο στενό μου περιβάλλον. Για τον λόγο αυτό απασχολήθηκα σε περιστασιακές εργασίες όπως για παράδειγμα ως σερβιτόρος σε εστιατόριο, ως γκρουμ σε ξενοδοχεία, ακόμα και στα γνωστά της εποχής μπιμπλικάδικα.

Από ό,τι καταλαβαίνω, είχατε πολύ δραστήρια φοιτητική ζωή.

Θα σας κάνω μια αποκάλυψη. Κατά τη διάρκεια της φοιτητικής μου ζωής βρέθηκα αντιμέτωπος με το σύνδρομο Guillain-Barré, το οποίο είναι ένα σπάνιο νευρολογικό νόσημα όπου το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού επιτίθεται εναντίον των νεύρων, με αποτέλεσμα ο ασθενής να παρουσιάζει παράλυση και μούδιασμα – συνήθως στα χέρια και τα πόδια. Μου πήρε πάνω από έναν χρόνο να επανέλθω σε φυσιολογική κατάσταση. Ευτυχώς, όλα πήγαν καλά.

Η πολιτική πώς μπήκε στη ζωή σας;

Πάντα στη ζωή μου ήμουν άνθρωπος κοινωνικός, μου άρεσε να βοηθώ τους φίλους μου και αργότερα το επάγγελμα του δικηγόρου μου έδωσε τα εφόδια να το κάνω αυτό πιο ενεργά και σε μεγαλύτερο βαθμό. Η ενασχόλησή μου με την πολιτική ήρθε τυχαία. Σε ένα φιλικό τραπέζι ανήμερα Πρωτοχρονιά ουσιαστικά μου έγινε η πρόταση να κατέβω υποψήφιος. Είχε προηγηθεί όμως η ενασχόλησή μου με τις δημοτικές εκλογές το 2010 για τον Δήμο Πατρέων και ομολογώ ότι μου είχε αφήσει θετικές εντυπώσεις, και έτσι έλαβα την απόφαση.

Το θέατρο πότε και πώς προέκυψε στη ζωή σας;

Για εμάς τους Πατρινούς το θέατρο έρχεται από πολύ νωρίς στη ζωή μας. Η Πάτρα είναι θεατρομάνα. Πολλά μικρά θεατρικά σχήματα κάθε χρόνο θα ανεβάσουν τη δική τους παράσταση και κάπως έτσι προέκυψε και η δική μου ενασχόληση. Το μεγάλο σχολείο του Καρναβαλικού Κομιτάτου αποτέλεσε και τη δική μου αφετηρία για να ασχοληθώ με το θέατρο ερασιτεχνικά και να γίνει κομμάτι της ζωής μου.

Ποιος ήταν ο πρώτος ρόλος που υποδυθήκατε;

Θυμάμαι τον πρώτο μου ρόλο, έναν απλό ρόλο σε παράσταση του Καρναβαλικού Κομιτάτου σε σκηνοθεσία του καλού μου φίλου Ηλία Στεφανόπουλου. Έπειτα, μέσα από το Καρναβαλικό Κομιτάτο γνώρισα τη γυναίκα μου, έκανα τους καλύτερούς μου φίλους. Να ομολογήσω ότι κατά την περίοδο της καραντίνας έπαιξαν διαδικτυακά πολλές παραστάσεις που στο παρελθόν είχαν ανέβει από το Καρναβαλικό Κομιτάτο, είδα και αρκετές στις οποίες συμμετείχα και εγώ. Συγκινήθηκα.

Καταλαβαίνω ότι το θέατρο είναι ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής σας.

Μαζί με την οικογένειά μου, το θέατρο κατέχει αδιαπραγμάτευτη θέση στη ζωή μου. Είναι το δεύτερο λιμάνι μου. Μια διέξοδος. Αντιστρεσογόνος ουσία. Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν τα αισθήματα που με πλημμυρίζουν όταν βρίσκομαι κοντά στους θεατρικούς μου φίλους. Πηγή έμπνευσης και γέλιου, με έντονο το αίσθημα της ομαδικότητας για έναν κοινό σκοπό. Και ξέρετε, είμαι ομαδικός παίκτης. Μου αρέσουν οι συνεργασίες και πάντα τις επιδιώκω.

Αυτό ισχύει και στην πολιτική;

Έχω μεγαλώσει σε ένα σπίτι που η πολιτική ήταν η καθημερινότητά μας. Το αίσθημα του να βοηθάς τους συνανθρώπους σου αλλά και της προσπάθειας που καταβάλλεις στο ενδιάμεσο είναι πραγματικά ανεκτίμητο. Αυτό ακριβώς είναι και για εμένα η πολιτική. Η δυνατότητα να μπορείς να εκπροσωπείς όχι μόνο τους συμπολίτες σου αλλά ταυτόχρονα να μπορείς να εκπροσωπείς τα προβλήματά τους και τις ανησυχίες τους. Να προσπαθείς να διεκδικείς λύσεις για αυτά τα προβλήματα, λύσεις μόνιμες που δεν θα χρυσώσουν απλώς το χάπι.

Πώς καταφέρατε να συνδυάζετε το απαιτητικό ωράριο του εν ενεργεία βουλευτή με τις πολύωρες πρόβες που απαιτούνται σε μια παράσταση;

Αναμφισβήτητα δύσκολο. Μαζεύονται πολλές ώρες που πρέπει να είσαι στον δρόμο. Μια καθημερινά έντονη εναλλαγή παραστάσεων και συναισθημάτων. Το καθένα σε γεμίζει με διαφορετικό τρόπο. Δεν ξέρω πραγματικά πώς τα καταφέρνω. Θα σας πω όμως ότι κάθε φορά που ξεκινώ να μπαίνω στη διαδικασία, είμαι απόλυτα συνειδητοποιημένος και γνωρίζω ότι θα χρειαστεί να γίνουν κάποιες θυσίες. Συγκεκριμένα, ο χρόνος μακριά από την οικογένειά μου δεν αντικαθίσταται με τίποτα. Από την άλλη πλευρά, όταν έχεις θέληση, στόχο και καλούς συνεργάτες, όλα είναι εφικτά.

Σχεδιάζετε να ανεβάσετε κάποια παράσταση τη νέα σεζόν;

Και το ρωτάτε; Θα είχα ήδη συμμετάσχει, αν δεν αντιμετωπίζαμε όλοι μας τις επιπτώσεις της πανδημίας αυτό τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Αν όλα πάνε καλά και οι συνθήκες το επιτρέψουν, κάτι που πιστεύω ότι θα γίνει, θέλω να ξέρετε ότι υπάρχει κάτι στα σκαριά. Σε αυτό το σημείο να σας πω ότι παρά τις επικρίσεις και τα όσα έχουν ακουστεί η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και όλη η επιτροπή των εμπειρογνωμόνων έχουν διαχειριστεί την πανδημία στη χώρα μας με πραγματικά άψογο τρόπο. Είμαι πολύ περήφανος για τα αποτελέσματα της σωστής διαχείρισης από μέρους μας.

Όσον αφορά την παράσταση, έχουμε ήδη ξεκινήσει τις πρόβες για ένα νέο έργο, κωμωδία φυσικά, και ευελπιστούμε το φθινόπωρο να το ανεβάσουμε. Πρόσκληση να σας στείλω;

Και το ρωτάτε; Φυσικά θα περιμένω την πρόσκληση και θα έρθω να παρακολουθήσω την παράσταση. Ως άνθρωπος του θεάτρου, τι μηνύματα λαμβάνετε από τους ηθοποιούς;

Ο καλλιτεχνικός κόσμος πλήρωσε πολύ ακριβό τίμημα κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Χωρίς παραστάσεις, φεστιβάλ, μουσικές σκηνές, ακόμα και εκθέσεις, η έλλειψη ήταν μεγάλη. Πολλοί καλλιτέχνες βρέθηκαν στα όρια της οικονομικής εξαθλίωσης και της ψυχολογικής κατάρρευσης. Η κυβέρνηση έκανε τεράστια προσπάθεια να συμβάλει και σε αυτό τον πολύπαθο κλάδο και να δώσει διέξοδο στα προβλήματά τους, και σε έναν μεγάλο βαθμό τα κατάφερε. Τώρα είναι η ώρα να αποδείξουμε και εμείς ως κοινωνικό σύνολο πόσο εκτιμούμε και σεβόμαστε τον καλλιτεχνικό κόσμο με το να βρεθούμε δίπλα τους στις δικές τους εκδηλώσεις.

Συνέντευξη στην Άννα Καραβοκύρη

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο