Αυτές τις μέρες συμπληρώνεται ακριβώς ένας χρόνος από τότε που η Θεσσαλονίκη έμπαινε στο «κόκκινο». Ήταν οι μέρες που ο Αλέξης Τσίπρας μιλούσε για ελληνικό… Μπέργκαμο, ζητούσε υπουργό Υγείας κοινής αποδοχής και να σταματήσει η Βουλή να νομοθετεί. Ήταν η περίοδος που ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αμφισβητούσε τη δυνατότητα να υπάρξει εμβόλιο σε χρόνο ικανό για την αντιμετώπιση του πανδημικού κύματος. Σήμερα, έναν χρόνο μετά και με αφορμή τη νέα επέλαση του κορονοϊού που χτυπά τη Βόρειο Ελλάδα και τη Θεσσαλονίκη, ο Αλέξης Τσίπρας επανήλθε. Αφού κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι ευθύνεται για τη διαχείριση της πανδημίας, ζήτησε τη δημιουργία μιας επιστημονικής επιτροπής που θα απαρτίζεται από «κοινής αποδοχής επιστήμονες».

Τι ακριβώς σημαίνει όμως αυτή η «επιστημονική επιτροπή κοινής αποδοχής»; Θα μαζευτούν τα κόμματα του ελληνικού Κοινοβουλίου και θα προτείνει το καθένα τον δικό του επιστήμονα; Με τι ακριβώς κριτήρια; Κομματικά ή επιστημονικά; Και πώς θα κριθούν αυτά; Αν, π.χ., ο «αψής Κρητίκαρος» πρώην υπουργός αρχίσει να ξεσπαθώνει στο διαδίκτυο ακόμη και χαρακτηρίζοντας ΔΑΠίτες, «γλειψιματίες», οσφυοκάμπτες ή οτιδήποτε άλλο επιστήμονες εγνωσμένου κύρους, πώς ακριβώς θα επιλυθεί το ζήτημα που θα εγερθεί στο επιστημονικό προσωπικό; Το οποίο βεβαίως επιστημονικό προσωπικό αποδομεί, στον κρίσιμο τομέα της υγείας, με την πρότασή του αυτή ο Αλέξης Τσίπρας. Όπως και έχει αποδομήσει την ίδια την επιστημονική επιτροπή, την οποία τα στελέχη της Κουμουνδούρου έχουν εκ της συστάσεώς της πολεμήσει με κάθε τρόπο και κάθε μέσο. Η επίθεση μάλιστα κατά του καθηγητή Θ. Βασιλακόπουλου από ιδιοκτήτη ταβέρνας στην Καλαμπάκα αναδεικνύει μια λογική που συνδέεται και με τον τρόπο που έχει επιχειρηθεί η αποδόμηση των επιστημόνων που ασχολούνται με την πανδημία. Δέχονται επιθέσεις διαρκώς.

Και δεν είναι μόνο μία κατηγορία αντιεμβολιαστών που απειλούν, υβρίζουν και στέλνουν… κατάρες σε όλους όσοι υποστηρίζουν την ανάγκη εμβολιασμού του πληθυσμού. Είναι και μια αντιπολίτευση που κάνει ό,τι μπορεί για να αποδομήσει τον λόγο των επιστημόνων από την πρώτη στιγμή της πανδημίας. Είναι γνωστές οι επιθέσεις που δέχτηκε και από στενούς συνεργάτες του Τσίπρα ακόμη και ο Σωτήρης Τσιόδρας. Μάλιστα, λίγες ώρες μετά την επίθεση στον καθηγητή Θ. Βασιλακόπουλο, ο «αψής Κρητίκαρος» επέλεξε να… αφιερώσει στίχους του Ρίτσου σε «Τσιόδρες, Βασιλακόπουλους, Πλεύρηδες, Μητσοτάκηδες και λοιπά αστοιχείωτα ζαρζαβατικά!». Βέβαια, ο Θ. Βασιλακόπουλος δεν είναι ο μόνος. Και άλλα μέλη της επιτροπής δέχονται επιθέσεις μέσα από τα σόσιαλ μίντια, με ανάλογες απειλές και κατάρες κατά των ιδίων και των οικογενειών τους. Τη στιγμή, π.χ., που ο δημοκρατικός κόσμος καταδίκαζε με αποτροπιασμό την επίθεση, ένα άλλο τμήμα της κοινωνίας μειδιώντας ακόνιζε μαχαίρια. Έβγαλε hashtag υποστήριξης του ιδιοκτήτη ταβέρνας, έβριζε με μίσος τους επιστήμονες. Είναι το ίδιο τμήμα που γιαούρτωνε πρόσωπα με τα οποία διαφωνούσε, που έστηνε κρεμάλες, που μούντζωνε τη Βουλή.

Το πρόβλημα μεγεθύνεται βέβαια όταν μπαίνει στο «παιχνίδι» αυτό η πολιτική-κομματική λογική της προσωποποιημένης αντιπολίτευσης. Όπως συμβαίνει και σε άλλες περιπτώσεις (Δικαιοσύνη, Αστυνομία, ΜΜΕ), με την αξιωματική αντιπολίτευση να έχει βάλει στόχο την καταστροφολογία και τη δημιουργία κλίματος οργής, θυμού και αγανάκτησης. Έτσι, εκτός από την πανδημία, δεν ξεχνά την «αστυνομική βία», τη «γυναικοκτονία», ακόμη και τα…τροχαία δυστυχήματα. Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις των βουλευτών Κώστα Ζαχαριάδη (για το τραγικό δυστύχημα του ντελιβερά στη Θεσσαλονίκη) και Δημήτρη Τζανακόπουλου (για τον φόνο του 20χρονου Ρομά στο Πέραμα).

Υ.Γ. Πριν από δύο εβδομάδες η αναπληρώτρια υπουργός Υγείας Μίνα Γκάγκα, μία κορυφαία επιστήμονας, έκανε μια ανάρτηση στο Facebook για τα εμβόλια και για τον θάνατο ενός νέου ανθρώπου. Οι απειλές που δέχτηκε και τα σχόλια που έγιναν κάτω από την ανάρτηση είναι ανατριχιαστικά. Δείχνουν ότι το πρόβλημα που έχουμε ως κοινωνία δεν είναι τόσο απλό. Ας μην το μετατρέψουμε σε ωρολογιακή βόμβα, με υποδαυλισμούς, αποδομήσεις και πολιτική-κομματική λογική της προσωποποιημένης αντιπολίτευσης και των επιθέσεων.

 

του Φώτη Σιούμπουρα

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο