Ασφαλώς και θα αναρωτηθήκατε τις μέρες αυτές, που ο αριθμός των κρουσμάτων του κορονοϊού ολοένα και ανεβαίνει, για το πώς φτάσαμε έως εδώ! Πώς είναι δυνατόν δηλαδή η χώρα-μοντέλο για ολόκληρη την ΕΕ στο πρώτο κύμα, να έχει γίνει τώρα «δακτυλοδεικτούμενη»; Αν βάλουμε στην άκρη τις προσπάθειες της κυβέρνησης και τα μέτρα που παίρνει για περιορισμό και έλεγχο του κορονοϊού και τις ανούσιες καταγγελίες της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η απάντηση σε αυτήν την απορία είναι τόσο απλή. Μπορεί μάλιστα να περιγραφεί με παράδειγμα και εν συντομία ως εξής:

Πορτογαλία: Ποσοστό πλήρως εμβολιασμένων στον συνολικό πληθυσμό 87%. Εβδομαδιαίος μέσος όρος θανάτων από την Covid-19 ημερησίως περίπου 10!

Ελλάδα: Ποσοστό πλήρως εμβολιασμένων στον συνολικό πληθυσμό οριακά άνω του 60%, εβδομαδιαίος μέσος όρος θανάτων από τον Covid -19 ημερησίως μεγαλύτερος των 50!

Πέραν αυτού, η αναζήτηση αιτιών και ευθυνών, όπως κάνει η αξιωματική αντιπολίτευση, την ώρα που χάνονται δεκάδες άνθρωποι καθημερινά, δεν έχει λογική, ούτε αποτέλεσμα.

Όταν καίγεται το σπίτι σου, κοιτάς πρώτα να σβήσεις τη φωτιά που το καταστρέφει και μετά, όταν με το καλό τα καταφέρεις, ψάχνεις τον εμπρηστή.

Εκείνο που έχει σημασία, εκείνο που πραγματικά μετρά αυτήν την ώρα, είναι να γίνουν όλα όσα πρέπει να γίνουν για να σωθούν ζωές. Να σωθούν όσες το δυνατόν περισσότερες! Αλλά χωρίς να πληρώσουν τίμημα και αυτήν την φορά και για αυτόν τον λόγο οι νομοταγείς και ευσυνείδητοι πολίτες.

Η σωτηρία αυτών των ζωών είναι εφικτή. Και δεν χρειάζεται πολλή σκέψη ή περίπλοκες διαδικασίες. Είναι βέβαιο ότι η επιβολή υποχρεωτικότητας εμβολιασμού σε όλους τους πολίτες έχει νομικό (συνταγματικό) κώλυμα. Όμως η επιβολή υποχρεωτικότητας σε συγκεκριμένες κατηγορίες εργαζομένων, που η φύση της εργασίας τους τούς μετατρέπει σε κινούμενες βόμβες μολυσματικότητας, και επιτρέπεται και επιβάλλεται από το δημόσιο συμφέρον. Οι δικαιολογίες περί αυταρχικότητας συνιστούν γελοιότητα, μπροστά στους πενήντα τάφους που σκάβονται κάθε μέρα. Αυτοί οι δεκάδες καθημερινοί, αχρείαστοι υπό άλλες συνθήκες τάφοι παρέχουν την απαιτούμενη κάλυψη για κάθε μέτρο που θα ωθεί στον εμβολιασμό και την ουσιαστική αντιμετώπιση της πανδημίας. Το έχουν κάνει άλλοι πριν από εμάς. Παραδείγματος χάριν η Ιταλία δεν έχει ιδιαίτερα διαφορετικό νομικό, ηθικό, κοινωνικό ή θρησκευτικό (παρά τη διαφορά δόγματος) περιβάλλον από την Ελλάδα…

Μία από τις πλέον πλούσιες χώρες του κόσμου, η Σιγκαπούρη, ανακοίνωσε πρότινος πως, από την 8η Δεκεμβρίου, όποιος νοσεί από κορονοϊό αλλά δεν έχει εμβολιαστεί θα πρέπει να καλύπτει τα έξοδα νοσηλείας του στο ακέραιο. Στην Ελλάδα, αυτό θα μπορούσε εύκολα να θεωρηθεί αντισυνταγματικό. Αλλά κανείς και τίποτα π.χ. δεν εμποδίζει την αλλαγή αναλογίας των νοσηλίων στα δημόσια νοσοκομεία, για εκείνους που αρνούνται να εμβολιαστούν. Αλλιώς αντιμετωπίζει κάποιος ένα τσίμπημα όταν ξέρει ότι αν δεν το δεχθεί θα χάσει τη δουλειά του ή ότι, ακόμη και αν σωθεί από τον ιό, θα χρειαστεί να δουλεύει μερικά χρόνια, για να ξεπληρώσει τη νοσηλεία του, κι αλλιώς όταν δεν έχει να σκεφτεί καμία συνέπεια, πέρα από το καθισιό μερικών μηνών!

Θα πρέπει κάποιοι να συνειδητοποιήσουν ότι ωραία κι όμορφα τα μεγάλα λόγια περί «ελευθερίας», «δημοκρατίας» και «αυταρχικότητας», αλλά αυτές οι έννοιες ισχύουν για όλους. Θα πρέπει να μάθουν επιτέλους ότι τα δικαιώματα του ενός σταματούν εκεί ακριβώς όπου αρχίζουν εκείνα του συνανθρώπου του. Θα πρέπει να καταλάβουν ότι συνέχιση της παράλογης ανεκτικότητας σημαίνει περισσότερους θανάτους.

Όσοι, για διάφορους λόγους, φοβούνται να κάνουν το εμβόλιο θα πρέπει να πειστούν από την ίδια την επιστήμη για την ωφελιμότητα του εμβολιασμού. Όσοι δεν θέλουν να κάνουν εμβόλιο εναντίον της Covid-19, γιατί πιστεύουν ότι από πίσω κρύβεται ο Σατανάς ή ο Μπιλ Γκέιτς και οι μεγάλες καπιταλιστικές φαρμακευτικές εταιρείες, ας μην το κάνουν. Δεν είναι δυνατόν όμως να παρασύρουν στην καταστροφή, χωρίς κανένα κόστος για τους ίδιους, και όλους τους υπόλοιπους Έλληνες πολίτες, οι οποίοι θέλουν να εμβολιαστούν. Ειλικρινά όμως μία ευχή γι’ αυτούς: Να μην τους λάχει ο Covid.

 

του Φώτη Σιούμπουρα

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο