Ο βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας της ΝΔ Κώστας Καραγκούνης, σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο «Π», μιλάει για τις σημαντικές μεταρρυθμίσεις που έκανε ως υφυπουργός Δικαιοσύνης, για την οικογένειά του αλλά και για την πρόσφατη περιπέτειά του με τον κορονοϊό. Ταυτόχρονα, μας αποκαλύπτει ποια συμβουλή κρατάει από τον πατέρα του, ενώ «απαντάει» στον ΣΥΡΙΖΑ για την –χωρίς επιχειρήματα– κριτική που ασκεί στην κυβέρνηση για το θέμα της πανδημίας.

Η αξιωματική αντιπολίτευση ασκεί κριτική στην κυβέρνηση, υποστηρίζοντας ότι έχει χάσει τον έλεγχο της πανδημίας. Τι απαντάτε;

Ο ΣΥΡΙΖΑ, ελλείψει αξιόπιστου αντιπολιτευτικού λόγου και σοβαρών επιχειρημάτων, καταφεύγει στην ίδια άγονη, επαναλαμβανόμενη και ισοπεδωτική κριτική του κορονοϊού, που η ίδια η κοινωνία την απορρίπτει. Το έχω πει πολλές φορές και έχοντας πάντα στο μυαλό μας όχι μόνο τι συμβαίνει στη χώρα μας, αλλά συνολικά και συγκριτικά παντού στον κόσμο, η κυβέρνηση δεν άλλαξε τη στάση της από την αρχή της πανδημίας.

Τι εννοείτε με αυτό;

Κρατήσαμε μια στάση υπευθυνότητας και ισορροπίας. Διότι όταν έπρεπε να πάρουμε αυστηρά μέτρα, όπως για παράδειγμα πέρυσι, που μόνοι στην Ευρώπη κρατήσαμε τη χώρα σε lockdown σχεδόν για πέντε μήνες, το πράξαμε. Και καλώς το κάναμε, διότι τότε δεν είχαμε στη φαρέτρα μας το σημαντικότερο όπλο κατά του κορονοϊού, δηλαδή το εμβόλιο. Και έπρεπε να προστατεύσουμε όσο περισσότερο μπορούσαμε τους πολίτες. Και μην ξεχνάτε, πάντα είχαμε στο μυαλό μας η πολιτική μας να συνδυάζει στο μέτρο του δυνατού δύο πολύ σημαντικούς παράγοντες. Μέτρα ισορροπίας ανάμεσα στον έλεγχο της πανδημίας και στην προστασία της οικονομίας. Με προτεραιότητα βέβαια στο υγειονομικό πλαίσιο, και όλο αυτό το κάναμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Και κάθε μας προσπάθεια, όπως είναι φυσικό και λογικό, προσαρμόζεται στις ανάγκες τις στιγμής.

Έγιναν λάθη ή παραλείψεις;

Παρ’ όλα τα λάθη και τις όποιες αδυναμίες μας, που αδιαμφισβήτητα καμία χώρα στον κόσμο δεν απέφυγε, η κυβέρνηση δεν έχασε τον έλεγχο της πανδημίας, τιθάσευσε τη δύσκολη αυτή κρίση και νομίζω, βλέποντας με αισιοδοξία το εγγύς μέλλον, προσεγγίζουμε αυτό που ονομάζεται κανονικότητα.

Μιας και αναφέρατε τον πατέρα σας, μεγαλώσατε σε μια πολιτικοποιημένη οικογένεια. Τι κρατάτε ως συμβουλή από τον πατέρα σας, όσον αφορά την πολιτική;

Νομίζω η κύρια συμβουλή που μου έδινε, όχι μόνο στην πολιτική αλλά και στη ζωή, ήταν να κάνω πάντα αυτό που πραγματικά πιστεύω ότι είναι σωστό. Και να είμαι έτοιμος να αναλάβω τις ευθύνες αυτής της επιλογής. Ελευθερία και ευθύνη δηλαδή.

Αυτό είναι το μότο σας στην πολιτική;

Η πολιτική είναι μια ετεροκαθοριζόμενη διαδικασία, οπότε δεν υπάρχει μότο. Αυτό που είμαστε δεν το αποφασίζουμε εμείς, το λέει το λεξικό. Είμαστε υπηρέτες του δημόσιου συμφέροντος, τίποτε άλλο.

Ως παιδί, τι έχει μείνει χαραγμένο στη μνήμη σας, από την πολιτική;

Θυμάμαι έντονα τις εκλογικές αναμετρήσεις και τις μεγάλες συγκεντρώσεις των πολιτικών αρχηγών. Θυμάμαι τον πατέρα μου τον Ανδρέα, έναν χαρισματικό γιατρό και πολιτικό που αφιέρωσε κυριολεκτικά τη ζωή του στην κοινωνία, να με παίρνει μαζί του στις δικές του περιοδείες, στις δικές του ομιλίες. Θυμάμαι τον εαυτό μου να έχει παρακολουθήσει ατελείωτες ώρες συνεδριάσεων στο Κοινοβούλιο. Ήταν για μένα μεγάλο σχολείο να παρακολουθώ από κοντά τις ομιλίες τεράστιων πολιτικών προσωπικοτήτων της εποχής, από όλους τους πολιτικούς χώρους, ειδικά στις αρχές της δεκαετίας του ’90, που όντως ήταν χρόνια ταραχώδης πολιτικά. Οφείλω όμως να παραδεχτώ ότι στα χρόνια εκείνα υπήρχε παράλληλα και ένα υψηλό επίπεδο πολιτικού πολιτισμού που σήμερα σπανίζει.

Στην κεντρική πολιτική σκηνή μπήκατε στα «δύσκολα χρόνια» των μνημονίων και αναλάβατε το κρίσιμο χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Δικαιοσύνης, σε μια πολύ δύσκολη χρονική συγκυρία για τη χώρα. Τι γεύση σάς άφησε η εμπειρία σας ως υφυπουργού Δικαιοσύνης;

Η πραγματική πρόκληση στο υπουργείο Δικαιοσύνης είναι ότι είναι ένα υπουργείο που απαιτεί μια δύσκολη ισορροπία. Γιατί από τη μια είναι ένα υπουργείο εξ ορισμού και εξ αντικειμένου συντηρητικό, γιατί ο πολίτης θέλει τη Δικαιοσύνη να είναι σταθερή και μακράς πνοής και δεν θέλει επιπόλαιες αλλαγές. Αλλά από την άλλη πλευρά, οι κοινωνικές ανάγκες επιβάλλουν να γίνουν τέτοιες αλλαγές και ο υπουργός Δικαιοσύνης πρέπει πάντοτε να κάνει αυτήν τη στάθμιση και να απαντά στο ερώτημα: «Μέχρι πού να πάω;». Αν θέλετε, είναι το υπουργείο που ισχύει περισσότερο από κάθε άλλο το λεγόμενο «το καλύτερο είναι εχθρός του καλού».

Είπατε ότι οι κοινωνικές ανάγκες επιβάλλουν να γίνουν αλλαγές. Ποιες είναι οι σημαντικότερες μεταρρυθμίσεις που προωθήσατε;

Η αλήθεια είναι ότι μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα έγιναν πολλά και, όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, ιδιαίτερα σημαντικά, τόσο σε επίπεδο μεταρρυθμίσεων όσο και σε επίπεδο αλλαγών και νομοθετικών πρωτοβουλιών. Από τις πιο σημαντικές αλλαγές οι οποίες προωθήθηκαν τότε, θα διέκρινα τις εξής. Το εμβληματικό για τη Δικαιοσύνη έργο που η σημερινή κυβέρνηση προσπαθεί να ολοκληρώσει μετά από πολλές καθυστερήσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ και αφορά το Ολοκληρωμένο Σύστημα Διαχείρισης Δικαστικών Υποθέσεων για την Πολιτική και Ποινική Διαδικασία. Έργο που, όταν ολοκληρωθεί, θα αλλάξει δομικά προς το καλύτερο το πρόσωπο της Δικαιοσύνης. Τον νόμο 4205/2013, όπου καθιερώθηκε και στην Ελλάδα το σύστημα γεωεντοπισμού, γνωστό και ως «ηλεκτρονικό βραχιόλι για υποδίκους και καταδίκους», με σκοπό την αποσυμφόρηση των φυλακών από τους υπεράριθμους κρατουμένους. Τον διαχωρισμό ήπιας –  βαριάς εγκληματικότητας, μέσω της διαμόρφωσης κατάλληλων χώρων κράτησης στις φυλακές, προκειμένου να μην κρατούνται κατάδικοι για ιδιαίτερα ειδεχθή εγκλήματα, μαζί μ’ αυτούς για μικρής κοινωνικο-ηθικής απαξίας πράξεις, οι οποίες επισύρουν ποινές φυλάκισης ολίγων μηνών. Διασύνδεση των φυλακών με το Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ). Με ειδική νομοθετική διάταξη δόθηκε η δυνατότητα άμεσης σύνδεσης των φυλακών με το ΕΣΥ, αφού ήταν αναγκαίο να ενισχυθούν τα καταστήματα κράτησης με ιατρικό και βοηθητικό προσωπικό από τα οικεία νοσοκομεία. Νομοθετικές παρεμβάσεις για την περαιτέρω εναρμόνιση με τις ευρωπαϊκές Οδηγίες και Κανονισμούς, του ελληνικού νομοθετικού πλαισίου περί Εναλλακτικών Τρόπων Επίλυσης Διαφορών (θεσμός της Διαμεσολάβησης, νόμος 3898/2010). Και άλλα πολλά στα οποία δεν έχουμε τον χρόνο να επεκταθούμε περισσότερο.

Έχοντας διανύσει σχεδόν μία δεκαετία στη Βουλή, έχετε καταλήξει στο εάν είναι περισσότερες οι λύπες ή οι χαρές στην πολιτική;

Νομίζω ούτε οι λύπες ούτε οι χαρές. Διότι η πολιτική είναι μια έλλογη διαδικασία και, επομένως, για μένα στην πολιτική υπάρχουν πιο πολύ αισιόδοξες και απαισιόδοξες σκέψεις και εκτιμήσεις, επίκαιρες ή ανεπίκαιρες προτάσεις, επιτυχημένες ή αποτυχημένες κρίσεις. Και αυτό δεν είναι στον αυτόματο πιλότο. Η πολιτική κυριαρχείται από καλά πράγματα όταν η χώρα πηγαίνει καλά και κυριαρχείται από κακά πράγματα όταν η χώρα δεν πηγαίνει καλά. Είναι, με άλλα λόγια, μια ετεροκαθοριζόμενη διαδικασία και, επομένως, εξαρτάται από την πολιτική εποχή.

Εσείς θα θέλατε να γίνεται πολύτεκνος πατέρας;

Όπως ξέρετε, έχω ήδη τρία παιδιά. Αυτό σημαίνει ότι, αντίθετα με μια γενική τάση που υπάρχει στις δυτικές κοινωνίες, θα έλεγα ότι δεν φοβάμαι τις ευθύνες που πηγαίνουν μαζί με τα πολλά παιδιά. Ούτε εγώ ούτε, πολύ περισσότερο, η σύζυγός μου. Και ίσως θα έλεγα ότι και τις επιδιώκω. Και νομίζω ότι αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι και εγώ γεννήθηκα και έζησα σε μια πολύτεκνη οικογένεια και, επομένως, ξέρω ότι, παρά τα μεγάλα προβλήματα που βεβαίως δεν τα υποτιμώ, υπάρχουν και πολύ μεγάλες χαρές. Και τελικά, και ένα υπόστρωμα αισιοδοξίας, που λέει ότι μια μεγάλη οικογένεια μπορεί ενωμένη να αντιμετωπίσει και πολύ μεγαλύτερες προκλήσεις.

Για έναν μάχιμο πολιτικό και πολύτεκνο πατέρα τριών μικρών παιδιών, υπάρχει ελεύθερος χρόνος;

Δυστυχώς, ο χρόνος γενικά είναι πολύ περιορισμένος, ειδικά όταν στη διάρκεια της ημέρας έχω συνεχείς πολιτικές και επαγγελματικές υποχρεώσεις. Διότι, πέρα από μάχιμος πολιτικός, ασκώ και μάχιμη δικηγορία. Οπότε ο ελεύθερος χρόνος αποτελεί για μένα πολυτέλεια. Σίγουρα, το πιο ωραίο κομμάτι της ημέρας είναι όταν γυρίζω το βράδυ στο σπίτι, αγκαλιάζω, φιλάω και παίζω με τα παιδιά μου. Αυτός είναι ο ωραιότερος ελεύθερος χρόνος μου!

Ποιο είναι το όραμά σας για την Αιτωλοακαρνανία;

Δεν σας κρύβω ότι είμαι της αριστοτελικής λογικής που υπαγορεύει ότι κάποιος κάνει πράγματα με το να κάνει πράγματα. Δηλαδή να προχωρά σε πράξεις και, βεβαίως, να μη μένει στα λόγια. Είμαι δηλαδή υπέρμαχος του να προσπαθεί ένας πολιτικός να αναβαθμίσει τον νομό του, να συμβάλει στο να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, να προχωρούν τα έργα υποδομής, να δίνουμε στους πολίτες το όραμα και τη ρεαλιστική ελπίδα ότι έρχεται ένα καλύτερο αύριο.

Ποια είναι η δική σας συνεισφορά;

Η δική μου συνεισφορά στον νομό μου, αυτά τα χρόνια της πορείας μου, προς αυτούς τους άξονες κινείται. Η Αιτωλοακαρνανία έχει ολοκληρώσει τους οδικούς άξονες και αυτό είναι σημαντικό, όμως μένουν ακόμη πολλά να γίνουν κυρίως στο περιφερειακό δίκτυο. Έχουμε ένα παραλιακό μέτωπο από την πλευρά του Ιονίου που είναι εκπληκτικό, έχουν προχωρήσει αρκετές υποδομές, και αυτό έχει συνεπακόλουθο να έχουν ήδη προωθηθεί αρκετές επενδυτικές προσπάθειες. Έχουμε το κομβικής σημασίας λιμάνι του Αστακού στο Πλατυγιάλι, και αυτό που αποτελεί προτεραιότητα είναι να συνδεθεί το λιμάνι με την Ιόνια Οδό και την Ε-65 καθώς και με το αεροδρόμιο του Ακτίου Βόνιτσας, ώστε να αποκτήσει ανεκτίμητη θα έλεγα προστιθέμενη αξία. Όλα τα προηγούμενα και βέβαια όχι περιοριστικά, γιατί υπάρχουν πολλά ακόμη να γίνουν, για μένα δεν αποτελούν απλώς όραμα αλλά κύρια μέριμνά μου και προτεραιότητα. Και βέβαια επειδή ο νομός μας είναι αγροτικός, πέρα και πάνω απ’ όλα θα ήταν σημαντικό να προχωρήσουν τα έργα υποδομής στον αγροτικό τομέα, ώστε να δώσουμε στους αγρότες μας τη δυνατότητα να υποστηρίξουν την παραγωγή τους.

Ποια είναι η πιο αγαπημένη σας «γωνιά» στην Αιτωλοακαρνανία;

Καταλαβαίνετε ότι μου είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσω συγκεκριμένες «γωνιές». Και προφανώς δεν σας απαντάω πολιτικά, αλλά, πραγματικά, όποιος έχει επισκεφθεί την Αιτωλοακαρνανία αντιλαμβάνεται ότι έχουμε τον πιο ωραίο νομό της χώρας! (γέλια)

Πρόσφατα νοσήσατε από κορονοϊό. Πώς ήταν αυτή η περιπέτεια της υγείας σας;

Πέρασα μια πολύ δύσκολη στιγμή, μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση και μια εμπειρία που θα μου μείνει χαραγμένη στη μνήμη μου. Όπως είπα και από την πρώτη στιγμή, η ψυχική εξουθένωση που σου προκαλεί ο κορονοϊός είναι χειρότερη και από την ίδια τη νόσηση. Δυστυχώς, η χειροτέρευση της κατάστασής μου, περίπου 15 μέρες από τότε που βγήκα θετικός στον ιό, πραγματικά με κατέβαλε πολύ.

Τρομάξατε από αυτό το γεγονός; Τι συναισθήματα σας γεννήθηκαν;

Ναι, τότε ήταν που πραγματικά τρόμαξα. Ευτυχώς όμως, είχα μια εξαιρετική φροντίδα από το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό του νοσοκομείου «Ελπίς» και όλα πήγαν καλά. Το σίγουρο είναι ότι όταν βιώνεις τόσο δύσκολες καταστάσεις σκέφτεσαι πολλά, αναθεωρείς πολλά και το μόνο που έχεις στο μυαλό σου εκείνες τις ώρες είναι τα παιδιά σου και την οικογένειά σου. Έρχεσαι πιο κοντά στον Θεό και υπό μία έννοια καταλαβαίνεις ότι τίποτε δεν είναι πιο σημαντικό από την ίδια την υγεία μας.

Έχετε διατελέσει βουλευτής για περισσότερο από μία δεκαετία. Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στην πολιτική σας διαδρομή μέχρι τώρα;

Η πιο δύσκολη στιγμή στην πολιτική μου διαδρομή ήταν η στιγμή που έχασα τον πατέρα μου, διότι έχασα τον πιο ενδιαφέροντα πολιτικό συνομιλητή που θα μπορούσα να έχω και ο οποίος δεν δίσταζε ποτέ να με κρίνει και με τον πιο αυστηρό τρόπο, αν το έβρισκε απαραίτητο.

 

Συνέντευξη στην Άννα Καραβοκύρη

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο

 

Προβολές: 101