Μύρισαν εκλογές, αν και οι εξαγγελίες είναι για το τέλος της τετραετίας, ήτοι με τη λήξη της συνταγματικής θητείας.

Άλλωστε στην πολιτική ισχύει ό,τι διαψεύδεται,σύμφωνα με τη ρήση γνωστού πολιτικού.

Ξεκινάνε καλοκαιριάτικα η πορεία στον λαό και το άνοιγμα στην κοινωνία. Γνωστά και επαναλαμβανόμενα από τα πολιτικά μας κόμματα.

Άνοιγμα στην κοινωνία από όλα τα κόμματα του Κοινοβουλίου, τώρα που μπήκαμε σε μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο. Προσοχή όμως να μην «ξεχειλώσουν» από το πολύ άνοιγμα!

Παχιά και μεγάλα λόγια από πιστούς θιασώτες μιας «χαλασμένης» πολιτικής.

Απευθυνόμενοι στους μόνιμους κωπηλάτες στις κομματικές γαλέρες και σε όλα τα μέλη των πληρωμάτων, τους παροτρύνουν να βγουν στην κοινωνία και, ακολουθώντας τη στρατηγική «στόμα με στόμα», να πουλήσουν την πολιτική τους πραμάτεια!

Όμως η κοινωνία περιμένει στη γωνία. Με απαξία, ωχαδερφισμό, αδιαφορία και απάθεια. Πολλάκις με ύβρεις και προπηλακισμούς. Και αυτό, τα εκάστοτε ηχεία της πολιτικής το ξέρουν.

Άνοιγμα στην κοινωνία, είτε δια ζώσης, είτε μέσω των νέων τεχνολογιών και ερωτηματολογίων, η βασική προτεραιότητα κάθε πολιτικού κόμματος που σέβεται τον ψηφοφόρο του. Μαζί αποφασίζουμε, όπως το αλήστου μνήμης «μαζί τα φάγαμε»!

Η συνέχεια γνωστή. Τα περισσότερα αιτήματα των πολιτών δεν συνάδουν με τις πολιτικές αρχές του κόμματος και άρα μη αποδεκτά. Στον κάλαθο,μετά την κάλπη!

Το άνοιγμα στην κοινωνία πραγματοποιείται και με περιοδείες και επισκέψεις σε διάφορες περιοχές και οργανωμένους συλλόγους, όπου συγκεντρώνονται μια «τυφλή» κομματική πελατεία και μεγάλος αριθμός από «αγκιστρωμένα» ψάρια που δεν χρειάζονται δόλωμα. Εκεί σηκώνεται για περιορισμένο χρόνο η σημαία της νίκης του κόμματος και γίνονται αποδεκτά τα πεπραγμένα της πολιτικής ως Ευαγγέλια, από πολιτικούς αργόσχολους!Στόχος το «Υπάρχω» του πολιτικού σχηματισμού και «όσο με στηρίζεις θα υπάρχω», παραφράζοντας το λαϊκό άσμα. Κάθε άνοιγμα της κοινωνίας, για να είναι επιτυχημένο, θα πρέπει να ακολουθείται κι από ορυμαγδό υποσχέσεων γενικών και ειδικών στην κοινωνική ομάδα που απευθύνεται. Το κρεσέντο των κυβιστήσεων θα ακολουθήσει,μετά την κάλπη. Είναι σε όλους γνωστό και αποδεκτό.

Άνοιγμα στην κοινωνία για προσέλκυση και νέων υποψηφίων που θα κοσμήσουν τα ψηφοδέλτια στις εθνικές και αυτοδιοικητικές εκλογές που ακολουθούν. Νέα εκλογή προσώπων με ευρύτερη νομιμοποίηση από τη βάση, με ελεύθερη συμμετοχή. Αυτό στη θεωρία, γιατί στην πράξη οι πολίτες, ενώ αποστρέφονται πολλά από τα γνωστά πολιτικά ονόματα, τους ψηφίζουν ανελλιπώς κάθε φορά. Ανάγκη ψυχιατρικής εξέτασης. Πελατειακές, κυκλικές και γνώριμες ψηφοδοσίες, με κύριο γνώρισμα το «όλοι το ίδιο είναι». Η στοχοπροσήλωση των κομμάτων σε ανοίγματα στην κοινωνία πολλές φορές συγχέεται με το άνοιγμα στον κομματικό μηχανισμό τους, για τη στελέχωση των οργάνων του κόμματος. Γαρνιτούρα είναι τις περισσότερες φορές τα νέα πρόσωπα στα ψηφοδέλτια. Ο κομματικός μηχανισμός στηρίζει πάντα έναν «δικό» του παλαιό κατά προτίμηση.

Για κάθε κυβερνών κόμμα το άνοιγμα στις κοινωνίες συνοδεύεται σχεδόν πάντα με γκρίνια, γιούχα και ακατονόμαστες ύβρεις. Πολιτική αυτοχειρία τις περισσότερες φορές αντί δίαυλος αμφίδρομης επικοινωνίας, αλλά δεν υπάρχει άλλος δρόμος προσωπικής επικοινωνίας με τον πολίτη ψηφοφόρο,που βγάζει τα απωθημένα του,λίγο πριν την κάλπη.

Μπήκαμε σε ένα θερμό καλοκαίρι,με πολλά θέματα που «καίνε» και θέλουν λύσεις.

Αν όχι τώρα προσφυγή στην κάλπη,πότε; Του χρόνου με πολλαπλάσια τα προβλήματα, απλά και μόνο για να λέμε ότι είμαστε θεσμικοί;

 

του Θανάση Παπαμιχαήλ, επικοινωνιολόγου

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο