Στις ημέρες που περνάμε, η ανεξέλεγκτη κλιμάκωση της πολιτικής αντιπαράθεσης από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, για το θέμα των πρόωρων εκλογών, εγκυμονεί κινδύνους να βυθιστεί η χώρα είτε σε μια παρατεταμένη παράλυση είτε σε πολιτική αποσταθεροποίηση, πριν την ώρα της. Η κυβέρνηση, σεναριογράφος των επόμενων κινήσεων, επεισοδίων που θα βιώσουμε προσεχώς, θα πρέπει να δώσει με τον πιο επίσημο τρόπο μια καθαρή απάντηση, αν σκοπεύει να πάει σε εκλογές στο τέλος της συνταγματικής θητείας της.

Αν δεν αρκούν οι επανειλημμένες δηλώσεις του πρωθυπουργού, ένας ανασχηματισμός θα κλείσει την εκλογολογία! Εκτός αν προλάβει να την ακυρώσει ο «άρπαγας» γείτονας με τον αναθεωρητισμό του!

Διαφορετικά, να μη διαμαρτύρεται για την επένδυση στην πόλωση από τα κόμματα της αντιπολίτευσης και την άκρως αρνητική εξέλιξη της οικονομίας τους προσεχείς μήνες.

Προσώρας, οι μάχες κατά της φτώχειας, της ακρίβειας, της ενέργειας και της κλιματικής αλλαγής αντιμετωπίζονται με επιδόματα και ευχολόγια. Πλήρης αποτυχία προβλέψεων του πολέμου στην Ουκρανία και των πολιτικών στρατηγικών που είχαν σχεδιαστεί. Το καρκίνωμα του εθνικιστικού λαϊκισμού πλημμυρίζει όλον τον κόσμο.

Η αντιπαγκοσμιοποίηση απέναντι στην παγκοσμιοποίηση κερδίζει κατά κράτος. Παντού ή σχεδόν παντού κερδίζουν τα outsider,από το Brexit μέχρι τις τελευταίες εκλογές στη Γαλλία.

Ούτε οι μετρήσεις, ούτε τα media, ούτε τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα, ούτε οι δυνατές προσωπικότητες και stars οπτικοακουστικών θεαμάτων δεν φαίνεται να είναι αρκετά να σταματήσουν το τσουνάμι της λεγόμενης τιμωρητικής ψήφου.

Η πολιτική ορθότητα, μη εξαιρούμενης και της χώρας μας, καταποντίζεται καθημερινά από τον άκρατο λαϊκισμό, και τα απρόβλεπτα ένστικτα ερασιτεχνών της πολιτικής οδηγούν το καράβι σε αχαρτογράφητα νερά. Παίζεται σε μια στιγμή το μέλλον όλων μας!

Στις επόμενες εθνικές εκλογές, η ανακυττάρωση του πολιτικού προσωπικού στη χώρα μας είναι αναγκαία. Τέρμα πια οι επιλογές από τον κομματικό σωλήνα, από «διαδρομιστές» πολιτικών κομμάτων, από οικογενειοκρατία και από άλλους παράγοντες τύπου Γκόρτσου. Τέλος στα κομματικά ρετιρέ.

Αξιοκρατία, με νέους φιλόδοξους, με όραμα και με ένσημα από εργασία και όχι κομματικά.

Νέοι πολιτικοί να πάρουν την εξουσία όχι για να την οικειοποιηθούν αλλά να την μοιράσουν στον λαό, στην πράξη!

Να έχουν την προσφορά προς τον πολίτη στο DNA τους, εκτός από μεταπτυχιακές περγαμηνές και πτυχία στο βιογραφικό τους.

Να πιστεύουν σε αυτό που καλούνται να υπηρετήσουν. Να έχουν «ζυμωθεί» με τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας και τότε τα πρόσθετα προσόντα τους να είναι η ηλικία, τα πτυχία και η συμμετοχή σε μητρώα και δεξαμενές σκέψεις.

Και κάτι επίκαιρο. Να γνωρίζουμε ως πολίτες το «πόθεν έσχες» τους που είχαν όταν μπήκαν στην πολιτική και πιο είναι σήμερα. Και κυρίως το «πόθεν»!

Ακόμη για τους νέους, το πόσο διαυγές είναι το παρελθόν τους, πριν μπουν στα ψηφοδέλτια.

Για να μην υπάρξουν «ψεγάδια» αργότερα.

Η ιδιότητα του βουλευτή δεν είναι η επαγγελματική αποκατάστασή του και ο άκρατος πλουτισμός. Είναι λειτούργημα, στην υπηρεσία των πολιτών.

Επιτέλους, ας το καταλάβουν οι πολίτες, έστω και πάνω από την κάλπη.

 

του Θανάση Παπαμιχαήλ, επικοινωνιολόγου

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο