Η κυβερνητική σταθερότητα, όπως εξελίσσονται τα πράγματα,θα είναι ασφαλώς το αφήγημα των επόμενων εκλογών.

Ήλθε μάλιστα το «δίλημμα» αυτό (πολιτική σταθερότητα ή ακυβερνησία) εκ των πραγμάτων στο προσκήνιο πολύ νωρίτερα από ό,τι στο τέλος της τετραετίας. Η πρόταση του Αλέξη Τσίπρα προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη να ορίσει ακόμη και ημερομηνία εκλογών τον Σεπτέμβριο προσφέρει το τέλειο άλλοθι για πρόωρες. Όχι βέβαια γιατί ο πρωθυπουργός είναι υποχρεωμένος να κάνει αυτό που του προτείνει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Κάθε άλλο. Το να ζητάει η αντιπολίτευση εκλογές είναι κάτι συνηθισμένο. Το έκανε επί τρία ολόκληρα χρόνια η ΝΔ ως αντιπολίτευση, επί διακυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου, αλλά ουδείς πίστεψε ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα προκήρυσσε πρόωρες εκλογές μόνο και μόνο γιατί τις ζητούσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ουδείς πίστευε τότε ότι θα τις προκήρυσσε εφόσον οι δημοσκοπήσεις δεν έδειχναν τον ΣΥΡΙΖΑ πρώτο, αλλά δεύτερο κόμμα. Και επειδή οι δημοσκοπήσεις δεν τον έδειχναν πρώτο κόμμα, ο πρώην πρωθυπουργός επέλεξε να κάνει κάτι άλλο. Αντί πρόωρων εκλογών να ψηφίσει έναν νόμο απλής αναλογικής. Έτσι, δημιουργούσε τις προϋποθέσεις που θα μπορούσαν να δυσκολέψουν στο μέλλον την πολιτική, εκλογική κυριαρχία του πολιτικού αντιπάλου του.

Αυτό όμως που αποτέλεσε αρχικά το «όπλο» του Τσίπρα απέναντι στο εκλογικό και δημοσκοπικό προβάδισμα του Μητσοτάκη μπορεί τελικά να αποδειχθεί στην πορεία προς τις εκλογές το μεγάλο «όπλο» του πρωθυπουργού, ο οποίος ήδη επικαλέστηκε τον κίνδυνο της πολιτικής αστάθειας ως παράγοντα πολιτικών εξελίξεων. Και στις εξελίξεις αυτές είναι φανερό πλέον ότι μπορεί να περιλαμβάνεται και η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Το σκηνικό γίνεται ακόμη πιο ασταθές αν αναλογιστεί κανείς τι προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση συνεργασίας μετά τις εκλογές.

Η έκκληση Τσίπρα για συνεργασία των λεγόμενων «προοδευτικών» δυνάμεων περιλαμβάνει το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ (που εμφανίζεται απρόθυμο), το ΚΚΕ (που λέει κατηγορηματικά «όχι») και το ΜέΡΑ25 (που δεν κλείνει την πόρτα). Τις προάλλες, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος δήλωσε ότι δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να συνεργαστεί ξανά μαζί του. Και ακούγοντας τον Αλέξη Τσίπρα να προτείνει εδώ και τώρα υπηρεσιακή κυβέρνηση και τον Ευκλείδη Τσακαλώτο να δηλώνει πρόθυμος για συγκυβέρνηση με τον Γιάνη Βαρουφάκη, που παραπέμπει στην περιπέτεια του πρώτου εξαμήνου του 2015, ο Μητσοτάκης έχει κυριολεκτικά… στο πιάτο τον λόγο και ταυτόχρονα το δίλημμα των πρόωρων εκλογών: πολιτική αστάθεια!

Το «αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο» δεν μπορούσε να βρει πιο βολική ατζέντα από την ανάμνηση της διακυβέρνησης του 2015 και μάλιστα με απλή αναλογική! Μια ατζέντα που δυσκολεύει ακόμη περισσότερο την ένταξη του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ στο μέτωπο της «προοδευτικής διακυβέρνησης».

Εκτός και αν πιστέψει κανείς ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης, που δηλώνει τώρα ότι θα παλέψει για πολιτική σταθερότητα, με κυβέρνηση προοδευτικής κατεύθυνσης, από την πρώτη Κυριακή των εκλογών,εννοεί συγκυβέρνηση με τον Βαρουφάκη…

 

του Φώτη Σιούμπουρα

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο