Κάποτε, οι ενημερωτικές εκπομπές ανέβαζαν και κατέβαζαν κυβερνήσεις και διαμόρφωναν την εικόνα των πολιτικών στα μάτια της κοινής γνώμης.

Σήμερα, η μεγάλη πτώση στην τηλεθέαση τις εξοβέλισε από τα λεγόμενα «μεγάλα» κανάλια και κάποιοι λίγοι πολιτικοί, δεύτερης και τρίτης διαλογής, συμμετέχουν σε πάνελ τηλεοπτικών εκπομπών των «μικρών» καναλιών.

Ο ρόλος και ο λόγος τους είναι περιορισμένοι στη λεγόμενη κομματική προπαγάνδα και στην αυτοπροβολή τους. Οι πολίτες έχουν γυρίσει προ πολλού την πλάτη σε τέτοιου είδους εκπομπές, που έπονται ή προηγούνται των εκπομπών τηλεμάρκετινγκ.

Είναι κοινή διαπίστωση ότι η τηλεόρασή μας δεν «περνάει», όπως παλιά, πολιτικά μηνύματα. Ακόμη και στα δελτία ειδήσεων, η αντικειμενική αποτύπωση της πολιτικής πραγματικότητας, το λεγόμενο ρεπορτάζ, καταλαμβάνει ένα μικρό μέρος του συνολικού χρόνου. Η υπόλοιπη διάρκεια του πολιτικού δελτίου είναι αφιερωμένη σε «στοχευμένες» συζητήσεις με τους κάθε λογής «ειδικούς» στα πάνελ, που καλούνται να μας διαφωτίσουν καταθέτοντας την άποψή τους δίκην οπαδικής προπαγάνδας.

Αποτέλεσμα, τα δελτία ειδήσεων να μετατρέπονται σε «δελτία απόψεων», καταφέρνοντας να υποβιβάσουν τη διαδικασία, να υποβαθμίσουν την ουσία και να αναγάγουν την πιο ενδιαφέρουσα είδηση σε μια απλή διαδικασία ή σε απλή ανταλλαγή «τσιτάτων» μεταξύ των αντιμαχόμενων πολιτικών παρατάξεων.

Αποτέλεσμα, να μειώνεται η αξιοπιστία κάθε πολιτικής εκπομπής, από μεγάλη μερίδα πολιτών.

Και αναρωτιέσαι «γιατί»;

Γιατί πρέπει να πληρώσω τόσο ακριβά το τίμημα για να ενημερωθώ για το τι συμβαίνει στον κόσμο;

Γιατί να θεωρείται καλύτερη η ενημέρωση από το διαδίκτυο;

Είμαστε σε μια μακρά προεκλογική περίοδο. Έχουμε μπροστά μας εθνικές και αυτοδιοικητικές εκλογές και θέλουμε να έχουμε πλήρη και αντικειμενική ενημέρωση και όχι μονοθεματικές και άκρως «κομματικές» ειδήσεις. Θέλουμε πραγματικές ειδήσεις και τηλεοπτικές εκπομπές διαλόγου, υψηλού πολιτικού πολιτισμού.

Δυστυχώς, τα τηλεοπτικά μας κανάλια έχουν προγραμματίσει στο prime time τους σίριαλ μυθοπλασίας, αφήνοντας στις πρωινές εκπομπές να καλύψουν τα πολιτικά δρώμενα.

Οι εκπομπές διαλόγου δεν έχουν τηλεθέαση και δεν φέρνουν κέρδη από τις διαφημίσεις στα ταμεία των μεγάλων καναλιών. Οι πολιτικοί «έδιωξαν» τους πολίτες από την παρακολούθηση των πολιτικών εκπομπών, με τις φωνές, τους καβγάδες και το ξεκατίνιασμά τους, μέσα στο σαλόνι των υποψήφιων πελατών τους! Η λαϊκή ρήση «έβαλαν τα χέρια τους και έβγαλαν τα μάτια τους» ταιριάζει γάντι.Η «αφωνία»των πολιτικών εκπομπών θα συνεχιστεί και στο μεγαλύτερο μέρος της νέας προεκλογικής περιόδου!

του Θανάση Παπαμιχαήλ, επικοινωνιολόγου

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο

 

Προβολές: 50