Το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης», που είχε παρουσιάσει τον Σεπτέμβριο του 2014 ο Αλέξης Τσίπρας στη ΔΕΘ, για ένα σημαντικό μέρος της κοινωνίας αποτελούσε τότε μια κάποια ελπίδα. Κι αυτό γιατί τα άμεσα μέτρα που υποσχόταν να εφαρμόσει, εάν γινόταν πρωθυπουργός, θα οδηγούσαν στην απαλλαγή από τις καταστροφικές επιπτώσεις των μνημονίων.

Η ιστορία όμως έκανε το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης»…κουρελόχαρτο και συνώνυμο των προεκλογικών υποσχέσεων που δεν στηρίζονται σε εκτίμηση του πραγματικού συσχετισμού δύναμης, με αποτέλεσμα ποτέ να μην εφαρμόζονται. Έκτοτε, εκείνο το πρόγραμμα θυμίζει την αναντιστοιχία λόγων και πράξεων, την πλήρη έλλειψη προετοιμασίας του ΣΥΡΙΖΑ για τη ρήξη που υποσχόταν και, βέβαια, τη μεγάλη κωλοτούμπα και τη συνθηκολόγηση του καλοκαιριού του 2015.

Οκτώ χρόνια μετά και ενώ διανύουμε και πάλι προεκλογική περίοδο, ο ΣΥΡΙΖΑ διαπράττει τα ίδια λάθη. Οι ανακοινώσεις που έκανε ο Αλέξης Τσίπρας στη Θεσσαλονίκη και τα σημεία προγράμματος που παρουσίασε σε επίπεδο ρητορικής μπορεί να ισχυριστεί κάποιος πως αντιστοιχούσαν σε πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας.

Ποιος μπορεί να αρνηθεί πως όντως αυτά που χρειαζόμαστε σήμερα είναι η αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης, έτσι ώστε να μην την πληρώσουν τα κατώτερα στρώματα, η ενίσχυση του εισοδήματος μισθωτών, συνταξιούχων, εμπόρων και ελεύθερων επαγγελματιών, η στήριξη του κοινωνικού κράτους και του ΕΣΥ, η παραγωγική ανασυγκρότηση, δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις και αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος. Και ποιος μπορεί να αρνηθεί,όμως, πως τα αιτήματα αυτά απαιτούν και μια στιβαρή κυβέρνηση, που θα είναι ικανή να τα εφαρμόσει.

Μια κυβέρνηση που θα είναι σε θέση να πάει στην Ευρώπη και να εξασφαλίσει πραγματική στήριξη, που θα μπορεί όντως να βρει πόρους για τα πιο ευάλωτα στρώματα και να μην ποντάρει επί της ουσίας σε παραλλαγές «λεφτόδεντρου». Μια κυβέρνηση που θα έχει ένα ρεαλιστικό σχέδιο για τις αλλαγές που χρειάζονται στην Παιδεία, την Υγεία, το Κράτος. Αλλά και μια κυβέρνηση που δεν θα έχει ως στόχο της και αυτοσκοπό τον έλεγχο των αρμών της εξουσίας, δεν θα κοιτάζει τα πολιτικά φρονήματα των πολιτών και δεν θα έχει ως πρώτη της προτεραιότητα να εκδικηθεί πολιτικά τους αντιπάλους της τη… «δεύτερη φορά».

Με την πολιτική συμπεριφορά που έχει επιδείξει και ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης,ο Αλέξης Τσίπρας –και με τις απόψεις που έχει αναπτύξει– είναι σε θέση να δώσει αυτήν τη στιγμή εγγυήσεις ότι μπορεί να κυβερνήσει με αυτόν τον τρόπο και να εφαρμόσει τα προγράμματα που εξαγγέλλει; Είναι σε θέση να μας πείσει ότι έμαθε από τα τραγικά λάθη της προηγούμενης κυβερνητικής εμπειρίας του και πως θα δούμε από τα στελέχη του μια διαφορετική πρακτική, ένα διαφορετικό ύφος και κυρίως ήθος;

Με όσες θεωρίες ανέπτυξε στη ΔΕΘ, με όσες υποσχέσεις να εκστόμισε και με όσα (προεκλογικά) νέα «προγράμματα Θεσσαλονίκης» ανέπτυξε, η απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα δεν μπορεί παρά να είναι αρνητική.

του Φώτη Σιούμπουρα

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο

Προβολές: 34