Το δίλημμα είναι «Μητσοτάκης ή Αλλαγή» – «Μητσοτάκης ή ΣΥΡΙΖΑ και κυβέρνηση προοδευτικής συνεργασίας από την επόμενη μέρα»,δηλώνει στο «Π» ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών και υποψήφιος βουλευτής στην Α’ Θεσσαλονίκης, Γιάννης Αμανατίδης.

Παράλληλα, επισημαίνει πως «ο κ. Μητσοτάκης απέτυχε στην αντιμετώπιση της πανδημίας, της ακρίβειας, του πληθωρισμού και έκανε τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους». Κρίνει, δε, αρνητικά τις δημοσκοπήσεις, καθώς, «αποσκοπούν να διαμορφώσουν, αντί να αποτυπώσουν, την κοινή γνώμη».

Ο Αλέξης Τσίπρας χαρακτηρίζει την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη «τη χειρότερη δεξιά κυβέρνηση που πέρασε ποτέ από τον τόπο». Γιατί; Μήπως είναι ολίγον τι υπερβολικό;

Ακριβές θα έλεγα πως είναι. Αρκεί μια ματιά στην ελληνική κοινωνία και στην καθημερινότητα των περισσότερων νοικοκυριών της χώρας σήμερα, για να καταστεί σαφές και σε αυτούς που έχουν μια διαφορετική εικόνα, χάρη στις επικοινωνιακές επενδύσεις αυτής της κυβέρνησης.

Υπάρχουν τα στατιστικά στοιχεία εγχώριων και διεθνών οργανισμών, που δείχνουν μείωση των εισοδημάτων, αύξηση των ανισοτήτων, όργιο πελατειακών προσλήψεων και απευθείας αναθέσεων, με κερασάκι στην τούρτα τις παρακολουθήσεις πολιτικών προσώπων, δημοσιογράφων αλλά και του αρχηγού ΓΕΕΘΑ και, βεβαίως,την καθημερινότητα του καθενός.

Ο κ. Μητσοτάκης απέτυχε στην αντιμετώπιση της πανδημίας, της ακρίβειας, του πληθωρισμού και έκανε τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς και τη μεσαία τάξη φτωχότερους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ «απλώνει χέρι συνεργασίας στις προοδευτικές δυνάμεις». Όμως, αυτές οι προοδευτικές δυνάμεις δείχνουν να βρίσκονται σε μια «εμπόλεμη κατάσταση». Κατά πόσο και πώς είναι εφικτή μια μετεκλογική κυβερνητική συνεργασία;

Για εμάς, και εφικτή και αναγκαία είναι μια πολιτική συνεργασία για τον σχηματισμό προοδευτικής κυβέρνησης, που θα αλλάξει πορεία στη χώρα και θα απαντήσει στις ανάγκες της κοινωνίας και όχι στις θέσεις και τις βλέψεις συγκεκριμένων συμφερόντων ή πολιτικών επιγόνων που θεωρούν το κράτος ιδιοκτησία τους.

Άλλωστε, η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑγια προοδευτική κυβέρνηση συνεργασίας δεν είναι καινούργια. Διατυπώθηκε από τον Αλέξη Τσίπρα πριν από τρία χρόνια και τότε έλεγαν ότι είναι ουτοπική. Σήμερα αντιλαμβάνονται ότι είναι ρεαλιστική. Γι’ αυτό και τρομοκρατημένοι επιτίθενται.

Σε ποια θέματα μπορεί να «δέσει» ένα μίνιμουμ κυβερνητικό πρόγραμμα;

Η πρότασή μας βασίζεται πάνω σε προγραμματική συμφωνία. Γι’ αυτό δώσαμε στη δημοσιότητα τα 11 άρθρα του Συμβολαίου για την Αλλαγή, τη δική μας πρόταση για τη δημοκρατική και προοδευτική διακυβέρνηση της χώρας.

Πιστεύω πως το πρώτο με το τρίτο κόμμα θα είναι σε θέση να σχηματίσουν κυβέρνηση από την κάλπη της απλής αναλογικής και διεκδικούμε την καθαρή νίκη μας στις εκλογές, ώστε να έχουμε μια κυβέρνηση μακράς πνοής, μια κυβέρνηση σταθερότητας, μια κυβέρνηση τετραετίας.

Αντιλαμβανόμαστε ότι κάθε κόμμα σε αυτήν τη φάση θέλει να μεγιστοποιήσει τα ποσοστά του και γι’ αυτό περιχαρακώνεται. Όμως, ανάμεσα στην προεκλογική ρητορική και τις μετεκλογικές κρίσιμες αποφάσεις, μεσολαβούν οι εκλογές που αποτυπώνουν τη λαϊκή βούληση.

Όποια προοδευτική δύναμη υποστηρίζει μεν την απλή αναλογική, αλλά αρνείται να αναλάβει τις ευθύνες που απορρέουν από αυτήν, νομίζω ότι θα κριθεί αυστηρά από τους δημοκρατικούς πολίτες, διότι στις 21 Μαΐου όποιος βγει πρώτος φτιάχνει κυβέρνηση και το δίλημμα είναι «Μητσοτάκης ή Αλλαγή» – «Μητσοτάκης ή ΣΥΡΙΖΑ και κυβέρνηση προοδευτικής συνεργασίας από την επόμενη μέρα».

Μόνο εφόσον ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει τις εκλογές, θα έχει την αριθμητική δυνατότητα, την πολιτική και την ηθική νομιμοποίηση να δημιουργήσει συμμαχίες και μια κυβέρνηση σταθερή και μακράς πνοής.

Οι δημοσκοπήσεις, που δείχνουν τον ΣΥΡΙΖΑ δεύτερο και με διαφορά, δεν σας προβληματίζουν;

Ασφαλώς, ωστόσο αφενός έχω δει επανειλημμένως τη διάψευση των δημοσκοπήσεων (2015 και 2019) και αφετέρου εκτιμώ πως όσες δημοσκοπήσεις γίνονται, αυτό το διάστημα, αποσκοπούν να διαμορφώσουν, αντί να αποτυπώσουν, την κοινή γνώμη. Άρα.. σε λίγες μέρες θα δούμε.

 

Συνέντευξη στον Γιάννη Σπ. Παργινό

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο