Η νίκη της ΝΔ στις εκλογές της περασμένης Κυριακής ασφαλώς και είναι συντριπτική. Είναι ιστορική. Και είναι έργο όλων –μελών, κυβερνητικών στελεχών, απλών πολιτών– όσοι εργάστηκαν, ως μέτωπο ευθύνης και σταθερότητας επί μακρόν, και συνέβαλαν σ’ αυτόν τον θρίαμβο.

Είναι όμως και προσωπική νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος, από την πρώτη στιγμή που έγινε πρωθυπουργός, δεν έπαψε να αναλαμβάνει προσωπικά την ευθύνη για καλό και για κακό. Δεν είναι λίγο αυτό που έχει πετύχει. Κέρδισε αρχικώς τον Τσίπρα, όταν υπήρχε διάχυτος ο φόβος ότι αυτό ήταν ανέφικτο. Έκανε μερικά λάθη που έμοιαζαν μοιραία, ανέκαμψε και τελικά κατάφερε να ξανακερδίσει με ένα πρωτοφανές ποσοστό.

Ως πρωθυπουργός ηγήθηκε της εκστρατείας κατά του κορονοϊού, της προστασίας των συνόρων από τον υβριδικό πόλεμο που αποπειράθηκε να κηρύξει ο Ερντογάν. Μέσα σε τέσσερα χρόνια κατάφερε να αλλάξει τη θέση της Ελλάδας στον χάρτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ενίσχυσε την αμυντική θωράκιση της χώρας καιαναβάθμισε την αξιοπιστία της. Έκανε ό,τι μπορούσε για να αντιμετωπίσει τη νέα οικονομική κρίση και οδήγησε τη χώρα σε υψηλούς ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης.

Άλλαξε το πρότυπο του ηγέτη. Κατάφερε να αντιληφθεί τη μετατόπιση της σιωπηρής πλειοψηφίας και να ενισχύσει τη δυναμική της, αφήνοντας το παρελθόν, ακόμη και το πρόσφατο, εκεί όπου ανήκει. Η Κεντροδεξιά του Μητσοτάκη δεν έχει καμία σχέση με τη «Δεξιά» που έχει πετρώσει, σαν θρόμβος, στο μυαλό της Αριστεράς.

Τώραo Μητσοτάκης γνωρίζει καλά τι πρέπει να αλλάξει στη χώρα. Η ευκαιρία είναι ιστορική και πρωτοφανής. Βασικός εχθρός, η πιθανή έλλειψη ταπεινοφροσύνης, που συχνά ακολουθεί έναν θρίαμβο, ειδικά όταν δεν βλέπεις και αντίπαλο στο γήπεδο. Ένας ηγέτης όμως που πάνω απ’ όλα μας έχει διδάξει πολιτικό πολιτισμό και έχει νικήσει την ανευθυνότητα και τον λαϊκισμό δεν πρόκειται να κάνει πίσω. Μαζί με την κοινωνία που έχει αλλάξει, που δηλώνει έτοιμη για μεγάλες αλλαγές στον τόπο μας και που έχει γυρίσει την πλάτη στην αντίδραση, θα οδηγήσει τη χώρα μπροστά. Όσοι δεν το καταλαβαίνουν θα μείνουν πίσω.

 

του Φώτη Σιούμπουρα

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο