Λίγο πριν από την ορκωμοσία της νέας Βουλής και την έναρξη της νέας κοινοβουλευτικής περιόδου, συναντήσαμε τον Κώστα Γκιουλέκα, ο οποίος εκλέγεται ανελλιπώς τα τελευταία είκοσι χρόνια. Μας μίλησε για την εκλογική νίκη της ΝΔ, σχολίασε την απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να αποχωρήσει από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ αναφέρθηκε και στη μακρόχρονη πολιτική διαδρομή και το πάθος του για τη συγγραφή.

Ποιο ήταν το διακύβευμα της εκλογικής αναμέτρησης της 25ης Ιουνίου;

Ο ελληνικός λαός έδειξε ξεκάθαρα ότι επιλέγει σταθερότητα και συνέπεια. Κι αυτό το έδειξε σε δύο επάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις, την 21η Μαΐου και την 25η Ιουνίου 2023.

Επίσης, οι συμπολίτες μας έστειλαν και ένα μήνυμα ότι απορρίπτουν τον λαϊκισμό και τον τοξικό λόγο. Αναμετρήθηκαν η υπευθυνότητα και το έργο της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας με τη λασπολογία και την καταστροφολογία του ΣΥΡΙΖΑ.

Τι σημαίνει για εσάς το αποτέλεσμα των εκλογών;

Το μήνυμα που εστάλη με την πρόσφατη λαϊκή εντολή είναι ένα: Χαμηλά τα μάτια, ταπεινότητα, λίγα λόγια και πολλή δουλειά. Υπάρχουν πολλά και σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία και περιμένουν τη λύση τους. Τώρα πια δεν υπάρχει πίστωση χρόνου. Η Νέα Δημοκρατία συνεχίζει τη δεύτερη τετραετία της. Και θα κριθεί από τα έργα της. Όποιος επιδείξει αλαζονεία, έπαρση, οίηση, θα πρέπει να φεύγει αμέσως από την ομάδα.

Πώς είδατε το νέο κυβερνητικό σχήμα;

Εύχομαι καλή επιτυχία σε όλους όσοι συμμετέχουν στη νέα κυβέρνηση. Είναι μια δύσκολη τετραετία και θα κριθούν από το έργο τους.

Πώς σχολιάζετε την παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα;

Αναμφισβήτητα, πρόκειται για έναν πολιτικό που σημάδεψε την πορεία της Αριστεράς, φέρνοντάς τη στην κυβέρνηση. Ήταν αναμενόμενο ότι θα υπήρχε μια τέτοια εξέλιξη, μετά την ήττα των πρόσφατων εκλογών. Βεβαίως, θεωρώ ότι το πολιτικό κεφάλαιό του δεν έχει δαπανηθεί.

Για άλλη μια φορά εκλέγεστε θριαμβικά στην Α’ εκλογική Περιφέρεια Θεσσαλονίκης. Τι σημαίνει αυτό για εσάς;

Είμαι ένα από τα χιλιάδες παιδιά της Θεσσαλονίκης. Σε αυτή την πόλη γεννήθηκα, σε αυτή την πόλη ζω κι εδώ θέλω να συνεχίσω τη ζωή μου. Δοξάζω τον Θεό γιατί μου επέτρεψε να έχω την υγεία μου και να αγωνίζομαι σε αυτούς τους δύσκολους στίβους της πολιτικής. Χρωστώ ευγνωμοσύνη στους συμπολίτες μας, που με εμπιστεύονται όλα αυτά τα χρόνια και με στηρίζουν σε τούτη τη δύσκολη πορεία. Η σχέση μου με τη Θεσσαλονίκη δεν είναι απλώς η σχέση που έχει κάποιος με τη γενέθλια πόλη του. Είναι μια σχέση βαθιάς ευγνωμοσύνης προς τους Θεσσαλονικείς που με στέλνουν, με την εμπιστοσύνη τους, μαζί με τους υπόλοιπους, ως εκπρόσωπό τους στο Κοινοβούλιο. Μέσα από την καρδιά μου θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ.

Παρ’ όλα αυτά, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν σας αξιοποίησε στο νέο κυβερνητικό σχήμα.

Τώρα δεν είναι ώρα για γκρίνιες και για προσωπικές πικρίες.

Είστε ένας πολιτικός με μια μεγάλη πορεία στο Κοινοβούλιο. Διατελέσατε υπουργός σε παλαιότερες κυβερνήσεις. Ωστόσο, δεν είστε ανεπάγγελτος. Προέρχεστε από τον χώρο της δημοσιογραφίας και της δικηγορίας.

Πριν μπω στην πολιτική,διάνυσα κι εγώ πολλά επαγγελματικά χιλιόμετρα ως μαχόμενος δημοσιογράφος και ως μαχόμενος δικηγόρος. Έχω κολλήσει πολλά ένσημα στη ζωή μου και χαίρομαι ιδιαίτερα γι’ αυτό. Είναι σημαντικό για κάποιον που πολιτεύεται να έχει παλέψει, να έχει αγωνιστεί στον επαγγελματικό στίβο, να έχει γίνει πρώτα αποδεκτός από τους συναδέλφους του. Η πολιτική δεν είναι επάγγελμα, αλλά αποστολή. Δυστυχώς, όμως, κάποιοι αναζητούν στην πολιτική θέσεις εργασίας.

Πέρα από τα πολιτικά και τα επαγγελματικά, υπάρχουν και άλλα θέματα που σας χαρακτηρίζουν. Ασχολείστε ιδιαίτερα με την ιστορική έρευνα και τη συγγραφή βιβλίων. Μιλήστε μας για αυτή την πτυχή του εαυτού σας.

Δεκαετίες ολόκληρες ερευνώ και συγκεντρώνω πρωτότυπο υλικό, τεκμήρια από τη νεότερη ελληνική Ιστορία. Από την Επανάσταση του 1821 έως τις ημέρες μας. Είναι μια παράλληλη ενασχόληση που με ενδιαφέρει ιδιαίτερα. Είναι σημαντικό να αισθάνεσαι χρήσιμος και να μη σταματάς να προσφέρεις αυτά που μπορείς –ο καθένας στον τομέα του– παράλληλα με τη βασική ενασχόλησή σου, που για εμένα είναι η πολιτική. Από το 2008 και μετά, έχω γράψει έξι βιβλία για την Επανάσταση του 1821, για τον Μακεδονικό Αγώνα, για τον Πόλεμο του 1940-41, για την προσφορά της Δημοσιογραφίας –κυρίως του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων– στο Έπος του 1940, για την προσφορά της Εκκλησίας στους Αγώνες του Έθνους. Κι έχω κάνει κάποιες ειδικές εκδόσεις. Πρόκειται για πολυσέλιδες εκδόσεις 1.200-1.300 σελίδων για την Παλιγγενεσία και για το ’40 και 600 σελίδων για την ένοπλη φάση του Μακεδονικού Αγώνα. Παράλληλα, έχω κάνει και κάποιες ειδικές εκδόσεις για τα θέματα αυτά.

Ωστόσο, δεν θα είχε κάποιο νόημα να ξαναγράψω την Ιστορία αυτών των περιόδων, την οποία εξέτασαν και αποτύπωσαν σε βιβλία τους έγκριτοι ιστορικοί. Με ενδιέφερε πάντοτε να μπορώ να συνεισφέρω, φέρνοντας στο φως και παραδίδοντας στο αναγνωστικό κοινό, στους ερευνητές και τους ενδιαφερόμενους κάποιες πτυχές της Ιστορίας και κάποιες πηγές που δεν είχαν έλθει συνολικά και επεξεργασμένα στη δημοσιότητα, όπως είναι οι εφημερίδες εκείνων των περιόδων.

Με αυτά εμπλουτίστηκαν τα βιβλία σας;

Μετά από έρευνα δεκαετιών συγκέντρωσα ένα πολύ μεγάλο προσωπικό αρχείο πρωτότυπων εφημερίδων, διακηρύξεων, μονοφύλλων, προκηρύξεων και άλλων τεκμηρίων, όπως εγγράφων, χαρτών, διαταγών, ανέκδοτων φωτογραφιών. Αυτά αποτελούν τη βάση των βιβλίων μου και «φωτίζουν» τις εποχές εκείνες με πολύ ανέκδοτο υλικό επεξεργασμένο, σχολιασμένο, συνοδευόμενο με πολλά ιστορικά κείμενα για τους Αγώνες των Ελλήνων. Τα βιβλία αυτά παραδίδουν στους αναγνώστες ανέκδοτες ή λιγότερο γνωστές πτυχές της Επανάστασης, του ελληνοϊταλικού και ελληνογερμανικού πολέμου, του τιτάνιου αγώνα για την απελευθέρωση της Μακεδονίας μας.

Παράλληλα με τα βιβλία σας ασχολείστε και με τη συλλογή κειμηλίων της νεότερης ελληνικής Ιστορίας. Μάλιστα, έχετε δώσει στο Πολεμικό Μουσείο Θεσσαλονίκης ένα πολύ μεγάλο μέρος αυτής της συλλογής.

Αυτό είναι ένα παράλληλο έργο ζωής. Το ξεκίνησα από τα μαθητικά μου χρόνια και το συνεχίζω με το ίδιο ενδιαφέρον. Έγνοιά μου να μην αφήσουμε να σβήσει, να ξεθωριάσει, η εθνική μνήμη. Τώρα πια, μετά από μια προσπάθεια πολλών χρόνων, έχει συγκεντρωθεί μια πολύ μεγάλη συλλογή, που περιλαμβάνει έγγραφα, εφημερίδες και άλλα έντυπα, διαταγές, χάρτες, στολές, οπλισμό από την περίοδο του 1821, από τον Μακεδονικό Αγώνα και τους Βαλκανικούς Πολέμους, από τη Μικρασιατική Εκστρατεία, από το Έπος του 1940 και την Κατοχή… Πράγματι, θεώρησα ότι δεν δικαιούται ένας ιδιώτης, όπως εγώ, να κρατά στα χέρια του αυτά τα κειμήλια που ανήκουν στο ελληνικό Έθνος. Γι’ αυτόν τον λόγο παραχώρησα το 2005 ένα μεγάλο μέρος αυτής της Συλλογής στο Πολεμικό Μουσείο της Θεσσαλονίκης με κειμήλια από το ’40 και, αργότερα, ένα άλλο τμήμα με κειμήλια από τον Μακεδονικό Αγώνα, τα οποία εκτίθενται μονίμως στις αίθουσες του Μουσείου. Σε αυτό το Μουσείο ή σε κάποια άλλα Μουσεία, σκοπεύω να παραχωρήσω και την υπόλοιπη συλλογή μου, όπως και τη βιβλιοθήκη μου, με δεκάδες χιλιάδες βιβλία κυρίως ιστορικού περιεχομένου. Εμείς απλώς τα συγκεντρώνουμε. Όλα αυτά, όμως, οφείλουμε να τα παραδίδουμε στους κατάλληλους παραλήπτες.Όλα αυτά αποτελούν εθνική παρακαταθήκη και οι θεματοφύλακές της είναι τα Μουσεία της πατρίδας μας.

Τι προσφέρετε στον εαυτό σας, όταν έχετε ελεύθερο χρόνο; Σας αγαπάτε και με ποιον τρόπο;

Λατρεύω το θέατρο και κλέβω χρόνο για να παρακολουθώ παραστάσεις. Έχω πολλούς φίλους ηθοποιούς και κάποια βράδια τα περνάμε μαζί, με ένα ποτήρι κρασί και ωραίες κουβέντες, γύρω από την Τέχνη.

Μεγάλωσα κοντά σε θεατρανθρώπους και γνώρισα πολύ σημαντικούς ανθρώπους από τον χώρο του Πολιτισμού, που με βοήθησαν στη διαμόρφωση του χαρακτήρα και της πορείας μου. Τον Ντίνο Ηλιόπουλο, τον Μίμη Φωτόπουλο, τον Νίκο Ξυλούρη, τη Σοφία Βέμπο και τον σύζυγό της, τον θεατρικό συγγραφέα Μίμη Τραϊφόρο. Τους γνώρισα σε πολύ ευαίσθητη ηλικία, διδάχθηκα πάρα πολλά από αυτούς και τους ευγνωμονώ γιατί, μαζί με τους γονείς και τους δασκάλους μου, μου έμαθαν πάρα πολλά και μου χάρισαν μια καλύτερη ζωή.

Μαζί με αυτούς και κάποιοι άλλοι πολύ σημαντικοί άνθρωποι επηρέασαν τον χαρακτήρα και την πορεία μου. Τους κουβαλώ μέσα μου, στην καρδιά και τη μνήμη μου, και συνεχίζω έως σήμερα να επηρεάζομαι από τη ζωή και την πορεία τους. Υπήρξαν, παράλληλα, πρότυπα και δάσκαλοί μου που μου έδειξαν έναν καλύτερο κόσμο, που άνοιξαν διάπλατα τους ορίζοντες της ζωής μου.

Μέσα από την πορεία σας γνωρίσατε ανθρώπους, εμπειρίες, γνώση. Πώς είναι σήμερα ο άνθρωπος Κωνσταντίνος Γκιουλέκας;

Αυτές οι πορείες είναι σκληρές, δύσκολες… Αυτοί οι αγώνες απαιτούν αφοσίωση και πολύ μεγάλη προσπάθεια. Δεν μου χαρίστηκε τίποτα στη ζωή μου. Χαίρομαι, όμως, γιατί αγωνίστηκα και συνεχίζω να αγωνίζομαι για τις ιδέες μου, για τα πιστεύω μου, για τα ιδανικά μου. Ωστόσο, το τίμημα είναι βαρύ. Όπως βαριά είναι και η μοναξιά που βιώνεις, όταν αποφασίζεις να θυσιάσεις πολλά στο βωμό των επιλογών σου.

 

Συνέντευξη στην Άννα Καραβοκύρη

Φωτό: Κώστας Πρόφης

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο