Ναι, υπάρχει ελπίδα! Και αυτό αποδείχθηκε με την κατά άψογο τρόπο διοργάνωση και διεξαγωγή πριν από λίγες ημέρες, στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης», του Super Cup. Του αγώνα που αποτελεί και είναι η «ταυτότητα» της UEFA! Γι’ αυτό άλλωστε κάθε χρόνο, και λίγο πριν από την έναρξη της νέας σεζόν, διεξάγεται ο «τελικός των τελικών»! Η πρωταθλήτρια Ευρώπης, η κάτοχος του Champions League, και η κυπελλούχος Ευρώπης, η κάτοχος του Europa League, αγωνίζονται για την κατάκτηση του Super Cup και την ανάδειξη της υπερπρωταθλήτριας ομάδας της Ευρώπης!

Απόφαση της UEFA είναι ο σούπερ τελικός να διεξάγεται κάθε χρόνο σε διαφορετική χώρα. Με την απόφαση αυτή, η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία φέρνει πιο κοντά στον απλό λαό τα ποδοσφαιρικά ινδάλματά του! Όπως έγινε και στον πρόσφατο αγώνα Μάντσεστερ Σιτι – Σεβίλλη στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης»! Μάλιστα η UEFA απένειμε στον Ολυμπιακό τιμητική πλακέτα επιβράβευσης «για την άψογη διεξαγωγή του τελικού». Να πούμε πως, εκτός από τον πρόεδρο της UEFA, τον Αλεξάντερ Τσέφεριν, με κολακευτικά λόγια μιλάει για την Ελλάδα, τον Πειραιά, το «Γεώργιος Καραϊσκάκης» και τον Ολυμπιακό όλη η Ευρώπη!

Η άψογη διοργάνωση του Super Cup και η χωρίς το παραμικρό επεισόδιο, μέσα ή έξω από το γήπεδο, διεξαγωγή του αγώνα, που τελέστηκε λίγες ημέρες μετά τη δολοφονία του οπαδού της ΑΕΚ Μιχάλη από χούλιγκαν Κροάτες ναζί, αποδεικνύουν πως μπορούμε να καταπολεμήσουμε τη βία, αρκεί να το θέλουμε! Μπορούμε όλοι μαζί ενωμένοι, Ολυμπιακοί, Παναθηναϊκοί, ΑΕΚτζήδες, ΠΑΟΚτζήδες, Αρειανοί, να πολεμήσουμε και να νικήσουμε τη βία! Όσα μέτρα κι αν πάρει η κυβέρνηση, η Πολιτεία γενικότερα, εάν οι ΠΑΕ, οι ομάδες που ελέγχουν τους οργανωμένους, δεν γίνουν μια γροθιά, μην περιμένουμε αλλαγές! Είναι γεγονός ότι οι «γνωστοί άγνωστοι» θα αφήσουν να περάσει ένα χρονικό διάστημα για να ξεχαστεί κάπως το έγκλημα και μετά θα έχουμε τα ίδια και χειρότερα! Η μόνη λύση είναι (το λένε και με τις προτάσεις τους οι πρόεδροι του Ολυμπιακού Βαγγέλης Μαρινάκης και του Παναθηναϊκού Γιάννης Αλαφούζος) οι ομάδες μας ενωμένες να στείλουν το μήνυμα ότι «η βία δεν θα περάσει»!

Είναι αλήθεια. Η βία ζει παντού. Δεν έχει χρώμα. Δεν λογαριάζει τίποτα. Και η ζωή δεν έχει αξία! Τη βία, που δεν είναι τωρινή υπόθεση (βέβαια στη σημερινή εποχή έχει αναπτυχθεί και γίνεται ακόμη και με… ραντεβού) την έζησα στο πετσί πριν από δεκάδες χρόνια. Μετέδιδα ραδιοφωνικά έναν ποδοσφαιρικό αγώνα. Όταν ξαφνικά είδα να έρχονται προς το μέρος όπου είμαστε με το συνεργείο Εξωτερικών Μεταδόσεων δεκάδες, εκατοντάδες οπαδοί, με άγριες διαθέσεις. Ευτυχώς που υπήρχαν τα κιγκλιδώματα! Φαίνεται πως δεν άρεσαν κάποια σχόλιά μου.

Άρχισαν λοιπόν να με στολίζουν με διάφορα… κοσμητικά επίθετα, με… γαλλικά! Με τη βοήθεια της Αστυνομίας οπισθοχώρησαν. Όμως δεν με ξέχασαν. Έτσι, σε χρόνο ρεκόρ δέχθηκα εκατοντάδες αντικείμενα. Αναπτήρες, φραγκοδίφραγκα, τάλιρα, δεκάρικα και… κατσαβίδια! Ένα κατσαβίδι μάλιστα ήρθε και καρφώθηκε λίγα εκατοστά κάτω από το δεξί μου μάτι… «Είχες άγιο», μου είπαν στο νοσοκομείο όπου με πήγαν, ύστερα από τις πρώτες βοήθειες που μου παρείχαν ο ιατρός του αγώνα (τότε ήταν απαραίτητος ο ιατρός σε κάθε παιχνίδι από την ομοσπονδία, ενώ σήμερα η κάθε ομάδα έχει το δικό της ιατρικό τιμ κι αυτό είναι πολύ καλό), αλλά και κάποιοι γιατροί που έφθασαν από την κερκίδα. Το περιστατικό αυτό δεν θα το ξεχάσω ποτέ! Άλλωστε, το σημάδι κάτω από το δεξί μου μάτι θα μου το θυμίζει πάντα.

Δεν είναι άτρωτη η βία. Χρειάζεται όμως υπομονή και επιμονή. Ναι, είναι ένας άνισος πόλεμος, ο οποίος μπορεί να κερδηθεί από εμάς, αρκεί να είμαστε ενωμένοι στη μάχη. Ναι, υπάρχει ελπίδα!

Άρθρο του Γιώργου Κοντονή

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Παρασκήνιο”

Προβολές: 33