Κυριακή βράδυ έξω από τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ στην Κουμουνδούρου, κι ενώ έχει ανακοινωθεί το αποτέλεσμα των εσωκομματικών εκλογών για την ανάδειξη νέου αρχηγού.

Ο νικητής Στέφανος Κασσελάκης,που δεν έχει μάθει ακόμα να σηκώνει το αριστερό χέρι γροθιά ψηλά (τοείχε κάνει λίγο πριν η χαμένη των εκλογών Έφη Αχτσιόγλου), φτιάχνει το μαλλί του και ανυπομονεί να μιλήσει. Τον πλαισιώνουν μερικές συμπαθητικές φυσιογνωμίες, μεταξύ των οποίων ο Νίκος Παππάς. Λέει μερικά νόστιμα:

«Συντρόφισσες και σύντροφοι», «το φως κέρδισε, η ελπίδα συλλογικά γίνεται το μέλλον», «είμαι η φωνή μιας κοινωνίας». Κάνει αναφορά στους εθελοντές της Αχτσιόγλου και στην ίδια, «την εκτιμώ πάρα πολύ», «θέλω να συνεργαστούμε», «και ο δεύτερος είναι πρώτος». Αλλά και: «Πρώτο ταξίδι μου, στην Κύπρο» (μαθαίνει γρήγορα). Λέει με έμφαση και αρκετή ειλικρίνεια: «Δεν πρόκειται να σας προδώσω ποτέ» (τρις). Και η σημαντικότερη στιγμή: «Ευχαριστώ την οικογένειά μου (ο πατέρας του λίγο πριν είχε πει πως μόνο καλά λόγια έχει να πει για τον Μητσοτάκη), αλλά πάνω απ’ όλα την προσωπική μου οικογένεια». Ανέβηκε μετά (στην «εξέδρα») συνεσταλμένος και χαμογελαστός ο σύντροφός του, Τάιλερ Μακμπέθ (θαυμαστής και ψηφοφόρος του Τραμπ), και εκείνη τη στιγμή ο Στέφανος Κασσελάκης έγραψε ιστορία, τονίζοντας συνάμα πως ο σύντροφός του «έχει να προσφέρει πολλά στη χώρα (μας). Δεν είναι γνωστό βέβαια τι μπορεί να προσφέρει ο Αμερικανός κ. Τάιλερ στον τόπο μας, το βέβαιο όμως είναι η «προσφορά» του Κασσελάκη. Εξόντωσε ένα κόμμα που βρισκόταν σε κώμα.

Η Αριστερά της Μεταπολίτευσης, η «πρώτη φορά Αριστερά», την περασμένη Κυριακή μάς τελείωσε. Θα μπορέσει τώρα ο άνθρωπος που εμφανίστηκε ως θαυματοποιός να μετατρέψει ό,τι απέμεινε όρθιο στην Αριστερά σε κάτι, όπως ο ίδιος λέει, «προοδευτικό, σύγχρονο, ευρωπαϊκό»;

Πειστική απάντηση βέβαια δεν μπορεί να δοθεί, ούτε για το πού θα πάει ο ΣΥΡΙΖΑ υπό τον Στέφανο Κασσελάκη. Γιατί είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι δεν γνωρίζουμε επαρκώς ούτε ποιος είναι ο Στέφανος Κασσελάκης, ούτε και ποιες δυνάμεις τον στήριξαν για να κερδίσει τις εσωκομματικές εκλογές. Ως προς το ποιος είναι, ξέρουμε ελάχιστα και αυτά αβέβαια. Το βιογραφικό του νέου ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ κρύβει πολλές σκιές, απορίες και κενά. Σε καμία περίπτωση δεν εξηγεί επαρκώς γιατί ο συγκεκριμένος άνθρωπος αποφάσισε ξαφνικά, όπως δηλώνει, ότι «δικαιούται» να ονειρεύεται πως θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός της Ελλάδας. Το είχε παιδικό όνειρο; Του το ανέθεσαν κάποιοι ισχυροί; Το βέβαιο είναι ότι αποτελεί διεθνώς σπανιότατη περίπτωση για έναν άνθρωπο που είναι έως τώρα κοινωνικά και πολιτικά παντελώς άγνωστος, με αμφίβολο επαγγελματικό βιογραφικό, να αγωνίζεται ξαφνικά να γίνει αρχηγός μεγάλου κόμματος, και μάλιστα εδώ και τώρα.

Τα «προσόντα»

Φυσικά, κάποια από τα στοιχεία της προσωπικότητας του Κασσελάκη που τον έκαναν να κερδίσει την ηγεσία ενός κόμματος μη-ιδεολογικού, όπως είναι πια ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι φανερά. Είναι ένας εμφανίσιμος άνδρας, με ωραίο χαμόγελο, με άνεση στον τηλεοπτικό φακό και με άριστη γνώση (αυτός και η ομάδα του) των απαιτήσεων και των τεχνικών της σύγχρονης μαζικής επικοινωνίας. Αυτά είναι οπωσδήποτε προσόντα που μπορούν να σε βοηθήσουν να τα πας καλά σε μια εκλογική, ανοιχτή διαδικασία. Αλλά δεν σου δίνουν από μόνα τους τη νίκη, και σε καμία περίπτωση δεν εγγυώνται–αφού κερδίσεις–, την ηγετική και διαχειριστική σου ικανότητα.Εκτός από το προφίλ όμως του ίδιου του Κασσελάκη υπάρχουν σκιές, απορίες και κενά και γύρω από το ποιες ήταν οι οικονομικές και κοινωνικές δυνάμεις που τον στήριξαν. Γιατί αναμφίβολα τέτοιες δυνάμεις υπήρξαν. Δεν υπάρχουν βέβαια στοιχεία να το στηρίξουν αυτό, αλλά αν κρίνει κανείς από το ποια πρόσωπα και ποιοι θεσμοί προώθησαν τον Κασσελάκη μέχρι τώρα στη ζωή του και το ποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκαν γρήγορα πλάι του μόλις δήλωσε υποψήφιος, υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι την εκλογή του επιθυμούσαν κάποιοι εξωκομματικοί ισχυροί παράγοντες και, εσωκομματικά, ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας και οι περί αυτόν.

Για τα κίνητρα του Τσίπρα στο να προωθήσει και να στηρίξει τον Κασσελάκη δηλαδή, υποθέσεις μπορεί να γίνουν. Το πιθανότερο είναι πως καθοριστικό ρόλο έπαιξε ο «θυμός» του για τον ρόλο που έπαιξαν κάποιοι εκ των υποψηφίων στον παραγκωνισμό του. Ο οποίος παραγκωνισμός ήρθε με την παραίτησή του μέρες μετά τις εκλογές του Ιουνίου και όχι αμέσως μετά την ανακοίνωση του συντριπτικού για τον ίδιο και τον ΣΥΡΙΖΑ αποτελέσματος. Το έχει πει μάλιστα με έμφαση και ο εξάδελφός του, βουλευτής, εκ των βασικών υποστηρικτών της υποψηφιότητας Κασσελάκη. Ότι δηλαδή κάποιοι υπονόμευσαν τον Αλέξη και μερικοί τον πίεζαν να παραιτηθεί. Τώρα, αν οι «υπονομευτές» παραγκωνιστούν από τον νέο αρχηγό και στο κόμμα «αλλάξουν όλα», όπως ζητούσαν φανατικοί υποστηρικτές του Κασσελάκη, θα δείξει.

Η «συμφωνία» πάντως, που φαίνεται να έγινε, είναι ο Κασσελάκης, λειτουργώντας ως «λαγός», να ξεκαθαρίσει το κόμμα από τους «υπονομευτές», κάτι εξάλλου που φάνηκε ήδη από την πρώτη επιλογή υπευθύνων σε διάφορους τομείς και συνεργατών του νέου προέδρου.

Το βέβαιο ωστόσο είναι ότι για την εκλογή του Κασσελάκη παίχθηκε από το περιβάλλον του Τσίπρα, στα παρασκήνια του ΣΥΡΙΖΑ, ένα έργο τις λεπτομέρειες του οποίου δεν ξέρουμε. Αρκεί να επισημανθεί ότι, πριν ο Νίκος Παππάς ανακοινώσει τη στήριξή του στον Κασσελάκη, υπήρξε συνάντησή του με τον Αλέξη Τσίπρα. Τυχαίο ή είχε σχέση η συνάντηση αυτή με όσα ακολούθησαν;

Ένα είναι σίγουρο, ότι στο επόμενο διάστημα θα δούμε πράματα και θάματα στον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό που δεν είναι σίγουρο είναι εάν ο ΣΥΡΙΖΑ θα «φτάσει» στις επόμενες εκλογές με τον ίδιο ηγέτη.

 

του Φώτη Σιούμπουρα

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο

Προβολές: 50