«Στο εξής δεν θα λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες», είπε για τον αγώνα σώμα με σώμα των Ελλήνων εναντίον του άξονα ο σερ Ουίνστον Λέοναρντ Σπένσερ-Τσώρτσιλ (αυτό είναι το πλήρες όνομά του), ο Βρετανός πρωθυπουργός, ο οποίος υπήρξε εκ των αρχιτεκτόνων της συμμαχικής νίκης. Μάλιστα, για τον λόγο αυτόν ονομάστηκε «πατέρας της νίκης».
Είναι γεγονός πως ο Τσώρτσιλ «συνέβαλε καθοριστικά στη διαμόρφωση του καθεστώτος των διεθνών συσχετισμών κατά τη μεταπολεμική περίοδο». Πρέπει ακόμη να υπογραμμίσουμε πως ο Τσώρτσιλ πίστευε πολύ στον ηρωισμό των Ελλήνων στρατιωτών. Δεν ήταν λίγες οι φορές που έλεγε ότι «ο χαρακτήρας των Ελλήνων ήταν ένας συνδυασμός ευφυΐας, θάρρους και γενναιότητας. Και ένας τέτοιος συνδυασμός δύσκολα ανήκει μόνο σε έναν». Άλλωστε, γι’ αυτόν τον λόγο τόνισε: «Στο εξής πρέπει να λέμε όχι ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες!».
Εκείνη την ημέρα που το ημερολόγιο έγραφε «Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 1940. Ανατολή Ηλίου 06.49. Δύση 05.29. Η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη των Τεραντίου Νεονήλης, Ευνίκης μαρτύρων» δεν θα την ξεχάσει ποτέ το Ελληνικό Έθνος. Μάλιστα, εκείνη την ημέρα ξημέρωσε ένα ηλιόλουστο φθινοπωρινό πρωινό, όπως και τόσα άλλα. Και τίποτα δεν φαινόταν στον… ορίζοντα.
Και όμως. Το πρωινό αυτό αποτελεί και είναι για την Ελλάδα η αρχή ενός έπους. Του Έπους του ’40! Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 1940, ξημερώματα ώρα 3, και το Έπος ξεκίνησε από τη στιγμή πού ο Ιταλός πρεσβευτής Εμμανουέλε Γκράτσι παρέδωσε μέσα στη νύχτα το τελεσίγραφο στον πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά.
«ΟΧΙ!» ήταν η απάντηση του Μεταξά.
«ΟΧΙ!» απάντησε και ο ελληνικός λαός στην ιταμή πρόκληση των Ιταλών.
«ΟΧΙ!»
«ΟΧΙ» στον βάρβαρο επιδρομέα.
Γεγονός είναι πως το «ΟΧΙ» αυτό αντηχούσε στα αυτιά των ηρώων εκείνων που «ξεχύθηκαν» στους δρόμους της Αθήνας έτοιμοι να θυσιαστούν για την πατρίδα.
«ΟΧΙ!» φώναζαν και έτρεχαν να πολεμήσουν τον ύπουλο εχθρό.
«ΟΧΙ!» δεν θα υποκύψουμε.
«ΟΧΙ!», θα αγωνιστούμε και θα νικήσουμε! Έλεγαν συνέχεια οι φαντάροι μας.
Και ναι. Το ιστορικό. Το αντρίκειο «ΟΧΙ» του ’40, το «ΟΧΙ» του Μεταξά και της Ελλάδος μας αντήχησε σε όλο τον κόσμο. Από τα υψίκορφα των ελληνικών βουνών, όπου έβγαινε το σάλπισμα του πολέμου από τα στήθη της ίδιας της πατρίδας μας!
Είναι αλήθεια. Το «ΟΧΙ» εκείνο έφθασε στα πέρατα της οικουμένης! Ακούστηκε στον κόσμο ολόκληρο, που παραλυμένος από τον τρόμο πρόσμενε το τέλος του. Η Ελλάδα το 1940 απέδειξε πως «η αντρειοσύνη μετριέται με της ψυχής το μέτρημα».
Το «ΟΧΙ» έλαμψε. Όπως η τόλμη του Έλληνα, που ενωμένος κάνει τα πάντα! Και να που ήρθε η αποθέωση. Στις αετοράχες και στα ρέματα. Στα φαράγγια και στους κάμπους ακούγεται η κραυγή της νίκης των στρατιωτών μας.
«Και αν είναι να πεθάνει κανείς για την Ελλάδα, ωραία είναι η δάφνη! Μια φορά κανείς πεθαίνει!» έγραψε στον ύμνο του προς την Ελλάδα ο μεγαλόπνοος Μιστράλ. Και έχει δίκιο: «Μια φορά κανείς πεθαίνει, για την Ελλάδα!».
Έχουν περάσει δεκάδες χρόνια, 84 από τότε που το Έθνος μας σύσσωμο «ως εις άνθρωπος» με το «ΟΧΙ» έγραψε με ολόχρυσα γράμματα την ιστορία της Ελλάδος. Και πράγματι το Έθνος αγωνιζόμενο ως ένας άνθρωπος, και με οδηγό την Παναγία Μητέρα Μας και το μεγάλο και ιστορικό «ΟΧΙ», νίκησε τον ισχυρό και ύπουλο εχθρό!
Πρέπει να υπογραμμίσω πως όλος ο κόσμος άκουσε με θαυμασμό την απάντηση της μικρής Ελλάδος στην ιταλική πρόκληση της 28 Οκτωβρίου 1940, «ΟΧΙ!». Ένα «ΟΧΙ» που ακόμη και σήμερα αντηχεί παντού. Σε όλο τον πλανήτη. Άλλωστε κάθε ελληνική οικογένεια, όπου κι αν είναι, έχει και τον δικό της ήρωα του «ΟΧΙ» του ’40! Τα λόγια του πρωθυπουργού της Βρετανίας Ουίνστον Τσώρτσιλ, «στο εξής πρέπει να λέμε όχι ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες», αποτελούν και είναι μήνυμα με αποδέκτες καλούς και κακούς φίλους.
Ζήτω η Ελλάδα!
Γράφει ο Γιώργος Κοντονής