Η περιοχή συνοδεύεται και από θρύλους
Υπάρχει μια διαδρομή στην ελληνική επικράτεια που φέρει το όνομά της όχι τυχαία — και ευτυχώς πια, οι οδηγοί δεν είναι υποχρεωμένοι να την ακολουθούν. Πρόκειται για την περίφημη ορεινή αρτηρία που συνέδεε τα Τρίκαλα με τα Ιωάννινα και έχει χαραχτεί στη μνήμη των ταξιδιωτών με το όνομα Κατάρα.
Η διάβαση από αυτόν τον δρόμο ήταν επί δεκαετίες συνώνυμη με τον κίνδυνο, ειδικά κατά τους μήνες του χειμώνα, όταν οι συνθήκες γίνονταν σχεδόν απαγορευτικές: χιόνι, πάγος και ανεμοθύελλες καθιστούσαν την οδήγηση εξαιρετικά επισφαλή. Μάλιστα, οι πινακίδες που παραμένουν ακόμη στην περιοχή υπενθυμίζουν πως το πέρασμα γινόταν αποκλειστικά με ευθύνη του οδηγού.
Η «Κατάρα», όπως είναι γνωστή, έχασε την κυκλοφοριακή της σημασία το 2010, όταν τέθηκε σε λειτουργία η Εγνατία Οδός. Ωστόσο, για πολλές γενιές οδηγών υπήρξε ο απόλυτος οδικός εφιάλτης, ένας δαιδαλώδης δρόμος που απαιτούσε σιδερένια νεύρα και απόλυτη προσοχή για να τον διασχίσει κανείς με ασφάλεια.
Η κορυφή του περάσματος φτάνει σε υψόμετρο 1.699 μέτρων και κατά τους χειμερινούς μήνες, το ύψος του χιονιού μπορεί να ξεπεράσει τα δύο μέτρα. Η διαδρομή διατρέχεται από έντονους ανέμους, ενώ ο στενός, γεμάτος στροφές δρόμος, συχνά “κρέμεται” πάνω από βαθιά φαράγγια.
Η περιοχή δεν συνοδεύεται μόνο από σκληρές καιρικές συνθήκες αλλά και από θρύλους. Σύμφωνα με την παράδοση, κάποιος δεσπότης τον 19ο αιώνα, μετά από εξαιρετικά δύσκολη διέλευση, «καταράστηκε» το πέρασμα — κι έτσι λέγεται πως του δόθηκε το όνομα Κατάρα. Στην κορυφή της διαδρομής, η τοποθεσία «ο κάμπος του Δεσπότη» κρατά ζωντανή τη μνήμη εκείνης της ιστορίας.
Στην ίδια τοποθεσία, τα παλαιότερα χρόνια σταματούσαν τα καραβάνια για ξεκούραση, ενώ μέχρι και πρόσφατα, οι ταξιδιώτες έβρισκαν ζεστασιά από τη φωτιά, σπιτικές πίτες και δυναμωτικές σούπες στα λιγοστά μαγαζιά που λειτουργούσαν στο σημείο.
