Η θεωρία του «μεσαίου χώρου» και του «ώριμου φρούτου» ακούγεται ευθέως από τα χείλη «παλαιών» και έμπειρων κομματικών στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με στόχο τη διακριτική αλλά ξεκάθαρη αλλαγή, τόσο στη στρατηγική του κόμματος, όσο και στο προφίλ του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Ευθέως από τα χείλη του αρχηγού της δεν ελέχθη κάτι παρεμφερές, η τελευταία όμως συνέντευξή του στο «ανοιχτό» μεγάλο κανάλι έδειξε τους «ανοιχτούς» διαύλους του με τα μεσαία στρώματα της κοινωνίας, τα οποία του στέρησαν την εξουσία στις τελευταίες εκλογές και δικαιολογημένα, παρά τις δικαιολογίες του. Μεσαία στρώματα που ένα μεγάλο ποσοστό βρίσκεται στον λεγόμενο «μεσαίο χώρο»!

Η ακολουθούμενη αντιπολιτευτική στρατηγική, της άρνησης σε όλα, της καταστροφολογίας, και η επιμονή στη μη «έντιμη» αυτοκριτική, για την περίοδο της κυβέρνησης, απέδειξαν ότι, παρά την μικρή πτώση των δημοσκοπικών ποσοστών του κυβερνώντος κόμματος, η αξιωματική αντιπολίτευση δεν κερδίζει ενώ δείχνει καθηλωμένη σε ποσοστά πολύ χαμηλότερα και από αυτά των τελευταίων εκλογών. Σχεδόν το ένα τρίτο των άλλοτε ψηφοφόρων της έχουν εγκατασταθεί στη λεγόμενη γκρίζα ζώνη, στην αδιευκρίνιστη ψήφο.

Ο τριπλός αντιπολιτευτικός άξονας πάνω στον οποίο κινείται σε κοινωνικό, οικονομικό και αξιακό επίπεδο, και με τον τρόπο που κινείται, φαίνεται ότι δεν αποδίδει είτε γιατί τα μηνύματά τους είναι παρωχημένα και δεν περνάνε πλέον, είτε γιατί έχουν διαφοροποιηθεί τα χαρακτηριστικά των πολιτών, που άλλοτε είχαν «ευήκοα ώτα» στα διχαστικά και ισοπεδωτικά μηνύματα.

Είναι γεγονός ότι οι εκλογικές βάσεις των κομμάτων εξουσίας είναι αρκετά ρευστές. Υπάρχουν νεότεροι είσοδοι ψηφοφόρων στα κόμματα, των οποίων τα αντανακλαστικά και οι ιδεολογίες τους δεν συνάδουν με τον «μεσαίο χώρο» και την αστική λογική του «ώριμου φρούτου»!

Αποτέλεσμα, οι θεωρίες του «μεσαίου χώρου», που μεγαλούργησαν πριν από κάποια χρόνια, να θεωρούνται ξεπερασμένες.

Εξάλλου, η κοινωνία αναζητά ανατροπή του υπάρχοντος μοντέλου αντιπροσώπευσης και ρήξης με το σύστημα και τη δομή διακυβέρνησης. Νιώθει απέχθεια και για πολλά από τα πολιτικά πρόσωπα.

Η μεγάλη αποχή από τις εκλογές έπληξε τα κόμματα εξουσίας και, σε συνδυασμό με την αποσυσπείρωση τους, δείχνει ξεκάθαρα ότι ένα μεγάλο ποσοστό ψηφοφόρων της Κεντροδεξιάς και της Κεντροαριστεράς αναζητεί άλλα πράγματα και νέους κομματικούς φορείς, με έμφαση στα άκρα. Αποτέλεσμα , να περιορίζεται το ποσοστό των ψηφοφόρων, που ανήκουν στον «μεσαίο χώρο».

Αυτό θα γίνει ηλίου φαεινότερον και στις επόμενες εκλογές, με το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής.

Ένας μεγάλος αριθμός νέων κομμάτων θα προσπαθήσουν να καλύψουν τους απογοητευμένους ψηφοφόρους λόγω των αστοχιών και των παραλείψεων όλων των κυβερνήσεων της τελευταίας δεκαετίας.

Ιδιαίτερα στον χώρο της Αριστεράς, όπου πάντα υπάρχει χώρος για να εκφραστεί το όραμα του σοσιαλισμού και της «καθαρής» Αριστεράς, από διαφορετικούς ανθρώπους, νέους, άφθαρτους.

Στο προσκήνιο θα έρθει ένα νέο «ηθικό πλεονέκτημα».

Στην Κεντροδεξιά, παρά τη σκληρή παράδοση ενότητας, οι απόπειρες δημιουργίας νέων πολιτικών ομάδων, προσερχόμενων από διάσπαση ή αποχώρηση, θα έχουν ως αποτέλεσμα τη στέρηση της εξουσίας από το κόμμα βάση-κορμό. Η ύπαρξη προσωπικών στρατηγικών με ενίσχυση ισχυρών μηχανισμών θα δημιουργήσει την εικόνα ενός «καινούργιου», που όμως θα είναι η συνέχεια του «παλιού» με άλλα μέσα.

Εν κατακλείδι, για να αποφευχθεί ακόμη μεγαλύτερη ρευστοποίηση του κομματικού συστήματος, η συνταγή είναι τα πολιτικά κόμματα, αντί να ψάχνουν για τον «μεσαίο χώρο», περιμένοντας το «ώριμο φρούτο», να αναζητήσουν το «ώριμο αίτημα» της κοινωνίας και να το ικανοποιήσουν, ακόμη και αν έχουν εκληφθεί ως μέρος του «κατεστημένου».

Άσπρη γάτα – μαύρη γάτα, αρκεί να πιάνει ποντίκια! Αυτό θέλουν οι πολίτες.

Τόσο απλά είναι τα πράγματα.

του Θανάση Παπαμιχαήλ, επικοινωνιολόγου

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο

 

Προβολές: 10