Τριάντα μήνες στην εξουσία συμπληρώνει η ΝΔ και ενώ διανύουμε ήδη το προεκλογικό έτος, αποτελεί αυτό «αρχή του τέλους» για την κυβέρνηση Μητσοτάκη, κατά πώς… προβλέπει ο Αλέξης Τσίπρας, με αφορμή την υπόθεση «ψαροταβέρνα» του Πολάκη; Οι δημοσκοπήσεις, η γενική αίσθηση, αλλά και η μεταπολιτευτική εκλογική προϊστορία δεν φαίνεται να συνηγορούν υπέρ του «ονείρου» του Αλέξη Τσίπρα.

Η κυβέρνηση διανύει ήδη το τρίτο έτος της θητείας της και εξακολουθεί να διατηρεί εντυπωσιακό προβάδισμα, πρωτοφανές στη μεταπολιτευτική πολιτική ιστορία. Στον Κυριάκο έλαχε κάτι μοναδικό. Προτού καν συμπληρώσει έναν χρόνο στην εξουσία, κλήθηκε να αντεπεξέλθει σε μια κατάσταση εντελώς απρόβλεπτη. Στο εξάμηνο, του έτυχε ο Έβρος και στη συνέχεια μια πανδημία πλανητικών διαστάσεων. Και πριν αυτή λήξει, προέκυψε η διεθνής ακρίβεια. Βέβαια, η κυβέρνηση σχεδόν από την αρχή της θητείας της κατέστη εκ των πραγμάτων κυβέρνηση εκτάκτου ανάγκης. Τα κατάφερε μέχρι σήμερα; Συγκρίνοντας την Ελλάδα με άλλες χώρες με τις οποίες χωρεί σύγκριση, θα ήμασταν μικρόκαρδοι εάν δεν βάζαμε στον πρωθυπουργό καλό βαθμό. Μετά την εξαιρετική επίδοση του πρώτου τετραμήνου, και λάθη έγιναν και γκάφες και κοινωνικές ομάδες ίσως αδικήθηκαν. Ανάλογα όμως συνέβαιναν παντού στην Ευρώπη. Και η αίσθηση που κυριαρχεί στους πολίτες είναι ότι η παρούσα κυβέρνηση είναι τουλάχιστον σοβαρή, κρατάει γερά το πηδάλιο και παράγει αξιόλογο έργο.

Πέρα όμως από την αντιμετώπιση του προβλήματος της πανδημίας και εν μέσω υγειονομικής θύελλας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης άφησε στην άκρη το πρόγραμμα για το οποίο είχε ψηφιστεί; Τουναντίον. Μπορεί η πανδημία να λειτούργησε ως καταλύτης για την ψηφιοποίηση του Δημοσίου, αλλά και σε αρκετούς άλλους τομείς (οικογενειακό Δίκαιο, Παιδεία, εργασία), η κυβέρνηση νομοθέτησε μεταρρυθμιστικά. Για να λέμε βέβαια και «του στραβού το δίκαιο», η κυβέρνηση έχει και την ευτυχία να έχει ως αξιωματική αντιπολίτευση τον ΣΥΡΙΖΑ, που δεν διαθέτει την αρμόζουσα σοβαρότητα και δεν έχει πείσει ότι αποτελεί εναλλακτική λύση. Δεν είναι ο Πολάκης το κύριο θέμα, το οποίο ο Τσίπρας ξεπερνά ούτως ή άλλως καταλογίζοντας στον «αψύ Κρητίκαρο» ελευθερία έκφρασης στην «ιδιαιτερότητα» των απόψεών του. Το πρόβλημα είναι πολιτικό και παραμένει έντονο εντός του ΣΥΡΙΖΑ.

Το θέμα είναι ότι ο Τσίπρας συνεχίζει να επενδύει στον λαϊκισμό, στον διχασμό, ακόμη και στους αντιεμβολιαστές και τους «υπερασπιστές του Συντάγματος». Από αυτήν την αντιπολίτευση, που δεν εκπέμπει εικόνα κυβερνησιμότητας, δεν έχει να φοβάται η κυβέρνηση. Κι αφήστε τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να προβλέπει την… «αρχή του τέλους».

Τον εαυτό της πρέπει να προσέχει. Μόνο αυτόν έχει να φοβάται.

 

του Φώτη Σιούμπουρα 

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο