Η κρίση του 2008 ήταν για τη χώρα μας μια αντιστροφή της θεωρίας του χάους. Η καταιγίδα στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού διέλυσε την ελληνική οικονομία, τα «φτερά» της οποίας αποδείχθηκαν τόσο εύθραυστα.

Τότε υπήρξαν βεβαιώσεις πως η οικονομία μας είναι επαρκώς θωρακισμένη για να απορροφήσει τις επιπτώσεις της αμερικανικής κρίσης, αλλά αποδείχθηκε αργότερα πως ήταν έωλες.Ανάλογες διαβεβαιώσεις δόθηκαν και προ ημερών από τον επικεφαλής του Eurogroup σε ό,τι αφορά την ευρωπαϊκή οικονομία στο σύνολό της.

Αν όμως ακόμη και μια τράπεζα στην Ελβετία, στο «θησαυροφυλάκιο του κόσμου», αποδεικνύεται γίγαντας με πήλινα πόδια, τότε μπορεί βάσιμα να υποθέσει κανείς πως το πρόβλημα είναι βαθιά συστημικό. Ο πλούτος που δημιουργείται, με πιο απλά λόγια, δεν είναι μόνο άυλος. Είναι και πιο σκοτεινός απ’ ό,τι ενδεχομένως θα έπρεπε.

Έτσι, η πραγματική οικονομία, οι πολιτικές ηγεσίες και οι οικονομικές αρχές βρίσκονται σήμερα αντιμέτωπες με έναν γόρδιο δεσμό: Τι γίνεται με μια τράπεζα που είναι πολύ μεγάλη, και για να καταρρεύσει αλλά και για να σωθεί; Ποιες θα είναι οι εξελίξεις στο παγκόσμιο τραπεζικό σκηνικό με τη σοβαρότατη κρίση που αντιμετωπίζει η Credit Suisse (και μετά την κατάρρευση της Silicon Valley Bank); Θα υπάρξουν επιπτώσεις στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα; Το μέγεθος είναι τέτοιο, που η απάντηση δεν εξαρτάται μόνο από τους Ελβετούς. Πολύ περισσότερο, δεν εξαρτάται ούτε η θωράκιση. Ελπίζει μόνο κανείς η Ευρώπη να έχει πάρει στο μεταξύ το μάθημά της.

Εδώ, στην Αθήνα, η κυβέρνηση βεβαιώνει πως δεν πρόκειται να υπάρξουν ξανά capitalcontrols και φόβοι για «κούρεμα» καταθέσεων. Ειδικά σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, όπως ανέφερε ο οικονομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού Αλέξης Πατέλης,«τα πράγματα στην οικονομία δεν είναι καθόλου όπως πριν».

 

του Φώτη Σιούμπουρα

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο

Προβολές: 199