Οι δημοσκοπήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες ημέρες και οι οποίες διενεργήθηκαν λίγο μετά την τραγωδία των Τεμπών επιβεβαιώνουν πως, χωρίς να έχει αλλάξει ο συσχετισμός των πολιτικών δυνάμεων, διαμορφώνεται μια «γκρίζα ζώνη» στην περιοχή των αναποφάσιστων.

Η αιτία είναι η τραγωδία των Τεμπών, για την οποία οι πολίτες σε ένα ποσοστό της τάξης του 70%-80%, όπως κατέδειξαν οι δημοσκοπήσεις,επιρρίπτουν ευθύνες συνολικά στο πολιτικό σύστημα. Παρατηρεί ακόμη κανείς πως, πέραν της «γκρίζας ζώνης», πουθενά αλλού δεν καταγράφεται κάποιο ρεύμα. Οι απώλειες που υφίσταται το κυβερνών κόμμα δεν μετατρέπονται σε όφελος ούτε για τη μείζονα αντιπολίτευση αλλά ούτε και για την ελάσσονα, ενώ δεν φαίνεται να ενισχύεται ιδιαίτερα η αντισυστημική ψήφος.

Το τελευταίο αυτό στοιχείο μπορεί να οδηγήσει σε ένα σχετικά ασφαλές συμπέρασμα. Πως η οργή, η απογοήτευση, η δυσπιστία και όποιο άλλο συναίσθημα περιλαμβάνεται στη σφαίρα του θυμικού δεν έχουν χαρακτήρα σαφούς και τελεσίδικης αποδοκιμασίας. Δηλούν, περισσότερο, μια στάση αναμονής εκ μέρους των πολιτών. Ασφαλώς κανείς δεν ξέρει τι θα κάνει τελικά η κρίσιμη αυτή μάζα ψηφοφόρων, που παραδοσιακά εκδηλώνει την πλέον ρευστή εκλογική συμπεριφορά και διαδραματίζει αποφασιστικό ρόλο στο ζύγι της κάλπης.Μπορεί όμως να υποθέσεικάποιοςπως αυτή η κατηγορία των ψηφοφόρων είναι διατεθειμένη να παράσχει έναν κάποιο χρόνο στα κόμματα που διεκδικούν την ψήφο της. Κι εδώ είναι η πρόκληση. Τα δοκιμασμένα υλικά της πόλωσης δεν αποδίδουν και τα τεχνάσματα του συνήθους πολιτικού παιχνιδιού είναι πλέον αντιπαραγωγικά.

Το δίλημμα, επομένως, στις επόμενες εκλογές, όταν και θα καταλαγιάσει η οργή, δεν αφήνει πολλά περιθώρια. Οι πολίτες πρέπει να επιλέξουν μεταξύ της οπισθοδρόμησης και της συνέχισης της προοδευτικής, μεταρρυθμιστικής πορείας, η οποία διασφάλισε τόσο τις κοινωνικές παροχές όσο και τις ατομικές ελευθερίες των πολιτών. Οι ψηφοφόροι που θα βρεθούν αύριο μπροστά στην κάλπη πρέπει να γνωρίζουν πως η Ελλάδα σήμερα έχει αλλάξει. Δεν έχει την παραμικρή σχέση με την Ελλάδα του 2010. Η οικονομία πηγαίνει πολύ καλύτερα. Η ανεργία έχει αποκλιμακωθεί. Η οικονομία διαθέτει επαρκείς πόρους για να ασκεί κοινωνικές πολιτικές εν μέσω των υγειονομικών και ενεργειακών κρίσεων. Η χώρα είναι αμυντικά θωρακισμένη. Διαθέτει ένα ισχυρό γεωπολιτικό αποτύπωμα. Και πρέπει επίσης να αναλογισθούν ότι η ελληνική κοινωνία έχει πληρώσει με το παραπάνω το γεγονός ότι παραδόθηκε στον λαϊκισμό, στις ψεύτικες υποσχέσεις και στις εύκολες λύσεις.

Ο πόνος των πολιτών για την τραγωδία των Τεμπών, ναι, είναι βαθύς και ουσιαστικός. Απαιτεί απαντήσεις και λύσεις. Δεν αναζητά όμως ανακύκλωση των παλαιών ξεπερασμένων συνταγών, ούτε ακραίες κραυγές, λαϊκίστικες συνταγές και «πολακισμούς».

 

του Φώτη Σιούμπουρα

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο