Διαβάζεις ή ακούς τις τελευταίες ημέρες δηλώσεις βουλευτών του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και λες πως οι άνθρωποι…δεν πάνε καλά. Είναι εκτός τόπου και χρόνου, ιδιαίτερα τώρα την περίοδο της προεκλογικής περιόδου.

Λίγα παραδείγματα: Γιάννης Δραγασάκης και Θεοδώρα Τζάκρη μιλούν για αύξηση της φορολογίας. Δημήτρης Παπαδημούλης κινητοποιείται και μαζεύει υπογραφές στο Ευρωκοινοβούλιο, για να μη χρηματοδοτηθεί ο φράκτης του Έβρου με ευρωπαϊκά κονδύλια. Νίκος Φίλης μιλά για την αναγκαιότητα να υπάρξουν «Πρέσπες του Αιγαίου». Ανακινούν δηλαδή θέμα αύξησης π.χ. της φορολογίας, εν μέσω προεκλογικής περιόδου, ενώ γνωρίζουν πως η βασική αιτία της ήττας τους το 2019 ήταν η υπερφορολόγηση της μεσαίας τάξης. Κι έρχεται μετά ο Αλέξης Τσίπρας και υπόσχεται να λάβει μέτρα ενίσχυσης της μεσαίας τάξης. Σαν να μιλούν στο σπίτι του κρεμασμένου για σχοινί δηλαδή.

Θέλουν να γκρεμίσουν (;) τον φράκτη στον Έβρο για να ξαναζήσουμε τις «ένδοξες» ημέρες του 2016 και της Ειδομένης; Δεν διδάχτηκαν από τα λάθη τους, όταν τάχθηκαν στη «μάχη του Έβρου» με τους παράνομους μετανάστες, ούτε από τον διασυρμό που υπέστησαν με την υπόθεση της «νεκρής» Μαρίας;

Μιλούν για «Πρέσπες του Αιγαίου», ενώ η Συμφωνία των Πρεσπών γνώρισε την αποδοκιμασία της πλειοψηφίας των πολιτών και δεν εφαρμόζεται σε πλείστα όσα σημεία της και από τις δύο πλευρές.Άραγε τι εννοούν όταν μιλούν για «Πρέσπες του Αιγαίου;». Δεν τα αντιλαμβάνονται όλα αυτά ο κ. Τσίπρας και οι όποιοι σοβαροί άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ;Βέβαια, ασφαλώς και τα βλέπουν, αλλά έχουν φαίνεται συνειδητοποιήσει πως η υπόθεση της εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ έχει χαθεί. Για αυτό, αυτές οι αριστερές κορόνες για τη φορολογία, για τις «Πρέσπες του Αιγαίου» και για τον φράκτη στον Έβρο στοχεύουν στους ψηφοφόρους που το τελευταίο διάστημα οδεύουν προς μικρότερα κόμματα της άκρας Αριστεράς και σε όσους αριστερούς οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως κινούνται ακόμη και προς το ΠΑΣΟΚ ή το κόμμα του Βαρουφάκη και το ΚΚΕ.

Άρα η τακτική του ΣΥΡΙΖΑ είναι να τσιμπήσει από τα αριστερά του κάτι, ώστε να κινηθεί γύρω από ένα «αξιοπρεπές» ποσοστό. Και γιατί γνωρίζει η ηγετική του ομάδα πως ουδείς δυσαρεστημένος κεντροδεξιός θα σκεφτεί να ψηφίσει το κόμμα τους. Έτσι, με αυτή την τακτική ο ΣΥΡΙΖΑ αφήνει στη Νέα Δημοκρατία όλο τον χώρο που εκφράζουν οι μετριοπαθείς ψηφοφόροι. Είναι ένας πολιτικός χώρος στον οποίο η Κουμουνδούρου δεν έχει και δεν μπορεί να αποκτήσει καμιά πρόσβαση. Αυτό εξάλλου μαρτυρεί και η επιστροφή Πολάκη στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ.

Πλέον ο Αλέξης Τσίπρας, που άρχισε να επαναλαμβάνει τον προκυβερνητικό εαυτό του σε ξεθωριασμένη έκδοση,μιλάει «οργισμένα», κατηγορεί τον Μητσοτάκη και κυρίως τάζει, αποβλέποντας σε μια διαχειρίσιμη ήττα που δεν θα του δημιουργήσει εσωκομματική αμφισβήτηση. Γι’ αυτό και αφήνει «όλα τα λουλούδια να ανθίσουν» κι ας…πριμοδοτείται η αυτοδυναμία Μητσοτάκη. Ίσως τον βολεύει αυτό…

 

του Φώτη Σιούμπουρα

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο