«Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν διακατέχεται από ηγεμονικά σύνδρομα», δηλώνει στο «Π» ο Νικήτας Κακλαμάνης, αναλύοντας την ιστορική νίκη της ΝΔ.Ως Α’ αντιπρόεδρος της Βουλής κρίνει με θεσμικά κριτήρια τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης,αλλά μας μιλάει και για το ρεκόρ που κατέκτησε στην ιστορία του Κοινοβουλίου, έχοντας εκλεγεί για 11 φορές βουλευτής Α’ Αθηνών.

 Σε λίγες μέρες οι πολίτες θα προσέλθουν και πάλι στις κάλπες. Ποιο είναι το διακύβευμα της δεύτερης εκλογικής αναμέτρησης;

Δεν είναι απλώς διακύβευμα, αλλά αποτελεί υποθήκη για το μέλλον της χώρας. Για να πάει μπροστά η Ελλάδα και να μην επιστρέψει ποτέ πίσω. Μόνο ένας τρόπος υπάρχει και είναι η αυτοδυναμία της ΝΔ. Οι εκλογές της 21ης Μαΐου ήταν απλά το πρώτο βήμα για τον μεγάλο στόχο. Οι κάλπες της 25ης Ιουνίου όμως θα είναι η ξεκάθαρη εντολή, για να πάει εμπρός η πατρίδα μας και να ξεπεράσει με σταθερότητα τους όποιους σκοπέλους συναντήσει στη ρότα της. Όπως ακριβώς συνέβη από το 2019 έως το 2023. Και όποιος θεωρεί ότι τα πράγματα θα είναι εύκολα, πλανάται πλάνην οικτράν. Τα δύσκολα είναι στο κοντινό μέλλον και μόνο μία ισχυρή αυτοδύναμη κυβέρνηση μπορεί να είναι και αποτελεσματική για να τα καταφέρει.

Η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης ζητάνε μετ’ επιτάσεως ισχυρή αυτοδυναμία. Πιστεύετε πως η χώρα έκλεισε τον κύκλο των κυβερνήσεων συνεργασίας;

Νομίζω ότι ναι. Αποδείχθηκε στην πράξη ότι η κουλτούρα της απλής αναλογικής δεν μπορεί να «μπολιαστεί» στους Έλληνες. Και ξέρετε για ποιον λόγο; Επειδή ακόμη κι εκείνοι που την επιθυμούν δεν μπορούν να την κάνουν πράξη. Δείτε τι έγινε, πριν φτάσουμε στην 21η Μαΐου. Κανένα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που υποτίθεται είναι υπέρ της απλής αναλογικής, δεν συζήτησε καν με το άλλο το ενδεχόμενο συνεργασίας. Αντίθετα, αντάλλαξαν τόσα «πυρά» μεταξύ τους λες και ήταν οι χειρότεροι εχθροί.

Είστε ένα από τα πιο έμπειρα κοινοβουλευτικά στελέχη που διαθέτει η ΝΔ. Λίγο πριν, μας είπατε πως τα δύσκολα είναι μπροστά μας. Κατά τη γνώμη σας, ποια είναι η επόμενη μεγάλη πρόκληση που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη;

Να βάλει τα θεμέλια σε ό,τι πέτυχε έως τώρα και να διορθώσει όποια λάθη έκανε. Ήδη ο πρωθυπουργός έχει έτοιμη τη λίστα και έχει θέσει τις προτεραιότητες, ώστε η Ελλάδα έως το 2027 να είναι μία χώρα-πρότυπο. Η υγεία μέγιστη, η παιδεία καθοριστική, η δικαιοσύνη κομβική. Η εύρυθμη λειτουργία και των τριών θα έχει άμεσα αποτελέσματα στη βελτίωση της ζωής των Ελλήνων. Αν, δε,συνδυαστούν ταυτόχρονα με τη θετική ανάπτυξη στην οικονομία, τότε έρχονται πολύ καλύτερες μέρες.

Στην προηγούμενη Βουλή είχατε θεσμικό ρόλο ως Α’ αντιπρόεδρος. Κατά την εκτίμηση σας, ήταν εποικοδομητική η στάση του ΣΥΡΙΖΑ ως αξιωματικής αντιπολίτευσης;

Κοιτάξτε, θεωρώ ότι υπήρχαν ελάχιστες εξαιρέσεις που η κατάσταση κάπως ξέφυγε, αλλά ποτέ δεν έφθασε σε γεγονότα όπως αυτά που στιγμάτισαν την περίοδο 2015-2019. Δεν είναι παράλογο σε έναν κοινοβουλευτικό διάλογο να υπάρχουν εντάσεις. Το αντίθετο θα έλεγα. Αυτό είναι σύνηθες στη δημοκρατία. Το ζήτημα είναι οι όποιες εντάσεις να μένουν εντός των ορίων του Κοινοβουλίου. Αν, τώρα, μπορούσε να είναι πιο εποικοδομητική η στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Ναι, θα ήταν δυνατή. Για παράδειγμα, θα μπορούσε να ψηφίσει την τροπολογία που έβαζε οριστικά στο περιθώριο αντιδημοκρατικά μορφώματα…

Από την εμπειρία σας θα ήθελα να ρωτήσω, τι ήταν αυτό που συντέλεσε καθοριστικά στη συντριπτική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ;

Πιστεύω δεν ήταν ένα,αλλά αρκετά. Δεν θα ήθελα, πάντως, να παρέμβω στα εσωτερικά του ΣΥΡΙΖΑ. Απλώς, θα τους έλεγα να αναλογιστούν ότι δεν επιτρέπεται να αφήνουν «ανοιχτά παράθυρα», που έφεραν στις μνήμες των Ελλήνων εποχές μνημονίων. Όπως, π.χ., τα τοπικά νομίσματα και τα δυσβάσταχτα φορολογικά βάρη για τη μεσαία τάξη.

Πολλοί λένε πως η ιστορική νίκη που πέτυχε ο Κυριάκος Μητσοτάκης τον έχρισε «ηγεμόνα» της Κεντροδεξιάς. Συμμερίζεστε αυτή την άποψη;

Κατηγορηματικά, όχι! Γνωρίζω τον Κυριάκο Μητσοτάκη και δεν διακατέχεται από τέτοια σύνδρομα, όσο κι αν κάποιοι προσπαθούν να του τα χρεώσουν. Μπορεί να είναι αυστηρός, επειδή θέλει να πετυχαίνει τον στόχο που θέτει, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι βλέπει τον υπόλοιπο κόσμο ως «υπηκόους» του. Το 41% που πήρε στις εκλογές της 21ης Μαΐου είναι η απόδειξη. Κι αν θέλετε να το αναλύσουμε λίγο παραπάνω, ο Μητσοτάκης κατάφερε να είναι ο μεγάλος νικητής και σε ένα κομμάτι που η ΝΔ υστερούσε έναντι του ΣΥΡΙΖΑ. Μιλώ για το κομμάτι των νέων από 17 ως 24 ετών, όπου η δήθεν «συντηρητική» παράταξη θριάμβευσε…

Είστε από τους ανθρώπους που δεν μασάνε τα λόγια τους και πολλές φορές έχετε εκφράσει προσωπικές απόψεις που δεν εναρμονίζονται με κομματικές γραμμές. Το έχετε μετανιώσει; Έχει πολιτικό κόστος αυτή η στάση σας;

Έτσι ήμουν, έτσι είμαι και έτσι θα είμαι. Δεν μετανιώνω για τίποτε, γιατί αυτός είναι ο χαρακτήρας μου. Έχω κάποια ιδανικά και αξίες, που δεν τα πρόδωσα ποτέ, έστω κι αν τα πλήρωσα ακριβά κατά καιρούς. Αυτό, ενδεχομένως, με βοήθησε ώστε να δω πιο καθαρά ποιοι είναι οι πραγματικοί φίλοι μου και ποιοι οι πραγματικοί εχθροί μου. Σε ποιους αληθινά αξίζει να ανοίγω τη καρδιά μου και σε ποιους όχι. Ακόμη κι έτσι, κάτι θετικό δεν προκύπτει; Σας θυμίζω, για παράδειγμα, την περίοδο που ήμουν ευρωβουλευτής, είχα ψηφίσει κατά της οικονομικής ένωσης των χωρών της Ευρώπης. Για μένα ήταν ένα τεράστιο λάθος, γιατί είδα ότι η Ευρώπη της ανθρωπιάς και της αλληλεγγύης θα μετασχηματιζόταν σε Ευρώπη των τραπεζών. Χαρακτηρίστηκα τότε ως ο «Λεπέν της Ελλάδας». Σήμερα, σχεδόν όλοι κατακρίνουν την ηγεσία της ΕΕ ότι έχει μετατραπεί σε πιόνι των τραπεζιτών. Από τη μία αισθάνομαι δικαιωμένος, από την άλλη απογοητευμένος, επειδή υποφέρουν οι λαοί.

Υπηρετείτε την πρωτεύουσα και εκλέγεστε στην Α’ Αθηνών επί πολλά χρόνια. Τι κλίμα εισπράττετε από τους πολίτες με τους οποίους έρχεστε σε επαφή;

Πράγματι, εκλέγομαι στην Αθήνα από το 1990. Με την τελευταία εκλογή έφτασα αισίως τις 11 φορές. Είναι κοινοβουλευτικό ρεκόρ στην ιστορία της Αθήνας. Το εύκολο θα ήταν να έχω καβαλήσει το καλάμι. Επέλεξα όμως το δύσκολο. Να είμαι καθημερινά στον δρόμο.Να ακούω τα προβλήματα και να αφουγκράζομαι τις ανησυχίες του απλού κόσμου. Εκείνο, λοιπόν, που νιώθω μετά από τις τελευταίες εκλογές είναι η ανακούφιση, ότι η χώρα βρίσκεται πια στις ράγες της σταθερότητας και της κανονικότητας, μετά από μία δεκαετία μνημονίων που ήταν καταστροφικά.

Αναμφισβήτητα έχετε ζήσει πολλές εκλογικές αναμετρήσεις. Ποια ήταν η πιο δύσκολη για εσάς και τι είναι αυτό που έχει μείνει χαραγμένο στο μυαλό σας από τότε;

Πιστεύω το 2012, όταν επέστρεψα από τη δημαρχία στην κεντρική πολιτική σκηνή. Αισθάνθηκα ότι έκανα «restart», ότι ξεκινούσα από το μηδέν. Η πορεία από τότε ήταν ανηφορική. Μπήκαν πολλά εμπόδια στον δρόμο αλλά τα κατάφερα, έστω κι αν για μερικούς μήνες χρειάστηκε να ζήσω και την τυπική απομόνωση από την παράταξή μου…

Σκεφτήκατε ποτέ να παρατήσετε την πολιτική; Να αποσυρθείτε;

Όχι. Ανέκαθεν στη ζωή μου ήμουν μαχητής. Είναι κληρονομιά των γονιών μου.

Στις δυσκολίες από πού αντλείτε δύναμη για να συνεχίσετε το έργο σας;

Από δύο «πηγές». Το ένα είναι οι μνήμες της μητέρας και του πατέρα μου. Με μεγάλωσαν με αγάπη και με δίδαξαν πώς η ψυχή μου να είναι πάντα καθαρή. Το άλλο είναι η δεύτερη «οικογένειά» μου, που την αποτελούν οι 30.000 Αθηναίες και Αθηναίοι, οι οποίοι επί τρεις δεκαετίες με τιμούν με την ψήφο τους.

Αρκετοί έλεγαν πως η ΝΔ θα τιμωρηθεί στις κάλπες εξαιτίας της ακρίβειας. Αυτό δεν συνέβη. Πιστεύετε πως οι πολίτες προσήλθαν στις κάλπες χωρίς να νοιάζονται για την τσέπη τους;

Ίσα-ίσα. Ο κόσμος ψήφισε με ένα από τα βασικά κριτήρια να είναι το οικονομικό. Θα με ρωτήσετε δικαιολογημένα: «Μα καλά, αφού οι περισσότεροι φωνάζουν για την ακρίβεια στα σούπερ-μάρκετ, γιατί δεν έκαναν έμπρακτη τη διαμαρτυρία τους στη κάλπη;». Σας απαντώ: Πρώτον, επειδή έχουν συνειδητοποιήσει ότι η ακρίβεια δεν είναι ελληνικό φαινόμενο αλλά πανευρωπαϊκό. Δεύτερον, γιατί μετά από 12 χρόνια οι συνταξιούχοι είδαν αυξήσεις. Τρίτον, διότι ο κατώτατος μισθός πήγε στα 780 από 650 ευρώ. Τέταρτον, επειδή η ανεργία βρίσκεται οριακά πάνω από το 10%. Και πέμπτον και πιο βασικό, βλέπει ότι, από εδώ και πέρα, με τη συγκεκριμένη κυβέρνηση, θα υπάρχουν κι άλλες μόνιμες αυξήσεις στο εισόδημά του.

Γνωρίζετε το κέντρο της Αθήνας όσο λίγοι. Ποια είναι τα τρία μεγαλύτερα προβλήματα της πρωτεύουσας που ζητούν άμεσα λύσεις; 

Κατ’ αρχήν, η Αθήνα είναι μία όμορφη αλλά αχανής πόλη. Θα ήταν αδύνατο να μην είχε προβλήματα. Θεωρώ όμως ότι παρουσιάζει σημαντική βελτίωση συγκριτικά και με τη διαλυτική θητεία Καμίνη. Θα έπρεπε να υπάρξει περισσότερη ασφάλεια σε ορισμένες γειτονιές της, να αντιμετωπιστεί το μεταναστευτικό και, τέλος, αυτή η απίστευτη αύξηση των ενοικίων. Και για τα τρία απαιτείται να έχουν στενή συνεργασία και κοινό σχεδιασμό η κυβέρνηση και ο δήμος.

 

Συνέντευξη στην Άννα Καραβοκύρη
Φωτό: Κώστας Πρόφης

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο

Προβολές: 33