Το δύσκολο εκλογικό εξάμηνο (Μάιος – Οκτώβριος 2023) ολοκληρώθηκε χωρίς εκπλήξεις και σύμφωνα με τα προγνωστικά. Η κυβέρνηση έλαβε απλόχερα και πάλι την εμπιστοσύνη του εκλογικού σώματος, το οποίο της προσέφερε σχεδόν την παντοδυναμία σε όλα τα επίπεδα εξουσίας.

Έτσι, και για δεύτερη συνεχόμενη τετραετία, η κυβερνητική παράταξη θα ασκήσει τη διακυβέρνηση από μια θέση αδιαμφισβήτητης ισχύος.Με το πρωτόγνωρο για τα πολιτικά μας δεδομένα να έχει απέναντί της την πιο αδύναμη –αν όχι ανύπαρκτη– αντιπολίτευση των τελευταίων δεκαετιών. Μια αξιωματική αντιπολίτευση που μπορεί να μην της δημιουργεί σοβαρά προβλήματα, αλλά ούτε φαίνεται ικανή να συνδράμει σε μια δύσκολη στιγμή.

Βέβαια, πάντα τίθεται το ερώτημα αν η έλλειψη σοβαρής αντιπολίτευσης κάνει μια κυβέρνηση πιο αποτελεσματική ή την αποκοιμίζει και της δημιουργεί φαινόμενα αυταρέσκειας και αλαζονείας. Η σοβαρή αντιπολίτευση –όπως και να έχει–είναι πάντα χρήσιμη, γιατί αλλιώς τον ρόλο της αντιπολίτευσης τον παίρνει άκριτα ο καθένας, μεμονωμένα πρόσωπα, ομάδες επιρροής, επιχειρηματικά συμφέροντα.

Παλαιότερα ο πρωθυπουργός είχε υπονοήσει ότι η κυβέρνησή του θα μπορούσε να είναι και αντιπολίτευση του εαυτού της. Ασφαλώς χαριτολογώντας το είπε, αλλά δεν απείχε και από την πραγματικότητα. Γιατί ηλίου φαεινότερον είναι ότι αντιπολίτευση δεν υπάρχει.

Χαμένο ανάμεσα σε γαμήλιες ανακοινώσεις στα κομματικά του όργανα και οξείες αντιπαραθέσεις μεταξύ των στελεχών του, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν παράγει πολιτική.Ζει απλώς σε μια «φούσκα», εντελώς αποκομμένο από την πραγματικότητα, με τον νέο αρχηγό να παράγει δημοσιότητα lifestyle και διαγραφές, κορυφαίων μάλιστα, στελεχών της Αριστεράς.

Ο Στ.Κασσελάκης προετοίμασε βέβαια το έδαφος. Ως άσχετος, δεν λειτούργησε σαν παραδοσιακό στέλεχος, υπερεκτέθηκε με την προσωπική του ζωή, φέρθηκε ως λαϊκός τηλεστάρ των πρωινάδικων με το σκυλάκι και τον σύντροφό του, ο οποίος «έχει πολλά να προσφέρει στη χώρα» (αν έλεγε ο Μητσοτάκης κάτι τέτοιο για τη Μαρέβα, ο Σημίτης για τη Δάφνη, ο Τσίπρας για την Περιστέρα, θα τους είχαμε ανασκολοπίσει). Τις τελευταίες ημέρες, έκλεψε πάλι την παράσταση από τις ΗΠΑ, για τις οποίες έφυγε την ημέρα των εκλογών, προκειμένου να παντρευτεί τον Τάιλερ, κάτι που είχε αποκρύψει από τους συντρόφους του πριν φύγει, αφήνοντας πίσω του τον Πολάκη να τσακώνεται με τον Σκουρλέτη, τον Βίτσα και τον Φίλη, τους οποίους και παρότρυνε να «άρουν τον κρέββατόν τους», ενώ ζήτησε από τον ευρωβουλευτή Στ. Κούλογλου (ο οποίος είχε παραιτηθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ) να…παραδώσει την έδρα.

Αποκαλύφθηκε και το νεοφιλελεύθερο παρελθόν του Στέφανου Κασσελάκη, δια της αρθρογραφίας του στον «Εθνικό Κήρυκα». Η υπόθεση έχει πραγματική πλάκα. Συνήθως είναι οι δεξιοί που έχουν αριστερό παρελθόν. Εδώ έχουμε έναν αριστερό με δεξιό παρελθόν, και αυτό, όπως και αν το δεις, βγάζει γέλιο. Ο Κασσελάκης τα απέδωσε στη νιότη του και στον προβληματικό…έρωτά του με γυναίκα. Αν ως νέος έγραφε για την κρατικοποίηση των μέσων παραγωγής και την κεντρικά σχεδιαζόμενη διοχέτευση του πλούτου στην κοινωνία, τότε δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Θα ήταν συμβατός ιδεολογικά, ως συμμέτοχος σε μια ομαδική παραίσθηση. Η επαφή του, όμως, με την πραγματικότητα συνιστά σκάνδαλο. Και η πλάκα γίνεται καλύτερη με την προσπάθεια που κάνει τώρα, ώστε να καταστεί αποδεκτός από το κόμμα που έπεσε στα χέρια του. Όχι μόνο αποκηρύσσει το ιδεολογικό παρελθόν του, αλλά παριστάνει τον αριστερό από τα Χάμπτονς. Κάπως έτσι, το δράμα του ΣΥΡΙΖΑ αποκτά μια στρώση γελοιότητας, όπου κοροϊδεύει ο ένας τον άλλον. Ο πρόεδρος παριστάνει τον αριστερό, οι αντίπαλοί του, που έχουν συνεργαστεί με δεξιότερο της Δεξιάς κόμμα, έχουν εφαρμόσει το σκληρότερο μνημόνιο και υποθήκευσαν τη δημόσια περιουσία, τον ελέγχουν ως προς την ιδεολογική του καθαρότητα, και το κόμμα πάει για λουκέτο. Θέλει, τελικά, κόπο για να φτάσεις σε αυτό το σημείο.

Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ, με το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη να συνεχίζει τον «ύπνο του δικαίου», αναμένοντας τις… δημοσκοπήσεις, το πόρισμα για τις υποκλοπές και τις ευρωεκλογές για να καταστεί αξιωματική αντιπολίτευση, η κυβέρνηση της ΝΔ ακολουθεί τον δρόμο της, έχοντας απέναντι ως αντίπαλο το κενό.

Στον απόηχο των αυτοδιοικητικών εκλογών, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναζητά τρόπους ώστε η κυβέρνηση να υπερβεί τα διαπιστωμένα προβλήματα στη λειτουργία της και να υλοποιήσει αυτό το οποίο καθημερινώς διακηρύσσεται: τις μεταρρυθμίσεις που έχουν εξαγγελθεί, τις διορθώσεις στη λειτουργία του κράτους,την περίφημη βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών. Ο πρωθυπουργός, που στο τελευταίο Υπουργικό Συμβούλιο έδωσε το σύνθημα, η κυβέρνηση να κοιτάξει μπροστά στο μεταρρυθμιστικό έργο που έχει να κάνει και να αφήσει πίσω τις εκλογές για την ανάδειξη τοπικών αρχόντων, έχει μια σαφή και νωπή εντολή που είναι πολύ ισχυρή. Αντίπαλο δεν έχει επί της ουσίας, ούτε μέσα ούτε έξω από το κόμμα. Οι πολίτες ψήφισαν ΝΔ τρεις φορές μέσα σε έξι μήνες, συνεπώς η εντολή είναι ξεκάθαρη: Κάντε αυτά που πρέπει χωρίς καθυστερήσεις και δίχως πλέον να υπάρχουν δικαιολογίες. Κι αφήστε την αξιωματική αντιπολίτευση στη φαρσοκωμωδία της και την ελάσσονα στον «ύπνο» της.

 

του Φώτη Σιούμπουρα

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο