Ήταν σοβαρό το συμβάν;Ήταν φαρσοκωμωδία;Ή ήταν σοβαρό συμβάν σε φόντο φαρσοκωμωδίας;Ό,τι κι αν ήταν από τα τρία, το ελληνικό ποδόσφαιρο έκανε ακόμη ένα βήμα προς τα πίσω!

Αντί το ελληνικό «ελ κλάσικο», το ντέρμπι των «αιωνίων» Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός ή Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός, να είναι ο καθρέπτης του ποδοσφαίρου μας, έχει καταντήσει ο…εφιάλτης του.

Στη εξηντάχρονη καριέρα μου με χιλιάδες ποδοσφαιρικές ζωντανές ραδιοφωνικές μεταδόσεις, με κοντά στο ένα εκατομμύριο ώρες εκπομπών στο ΕΙΡ και στην ΕΡΤ ΕΡΑ, έζησα πολλά ντέρμπι των «αιωνίων»! Είδα πολλά. Έμαθα. Διάβασα. Και άκουσα ακόμη περισσότερα. Έζησα στιγμές, όπως οι φίλαθλοι και των δύο, «ανακατεμένοι», να παρακολουθούν το ντέρμπι δίπλα-δίπλα. Μάλιστα δεν ήταν λίγες οι φορές που έπαιζαν και… τάβλι μέχρι τη σέντρα! Ή φώναζαν τέτοια συνθήματα που ο ένας πείραζε τον άλλον! Μέχρι εκεί. Κατά τη διάρκεια του αγώνα βέβαια η καζούρα ήταν αναπόφευκτη. Περιττό να πω πως τα στοιχήματα έπεφταν βροχή! Ένα… γιαννιώτικο ή μπακλαβάς γωνία ή ένας ελληνικός καφές! Βέβαια υπήρχαν και οι εξαιρέσεις. Ελάχιστες, αλλά υπήρχαν.

Με την πάροδο των χρόνων όλα άλλαξαν. Μπήκε, βλέπετε, και ο ημιεπαγγελματισμός και όλα ήρθαν τούμπα. Τα «πάνω» πήραν την…κάθοδο και τα «κάτω» πήραν τον δρόμο για την κορυφή! Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτό που έγινε πριν από 59 χρόνια στη Λεωφόρο και σε ντέρμπι για το Κύπελλο. Το παιχνίδι (ήταν το δεύτερο γιατί και το πρώτο είχε λήξει ισόπαλο) έληξε κι αυτό ισόπαλο, 1-1. Έτσι πηγαίναμε ολοταχώς για μια τρίτη συνάντηση. Βλέπετε, την εποχή εκείνη δεν υπήρχε η διαδικασία των πέναλτι και οι ομάδες έπαιζαν σε επαναλαμβανόμενους αγώνες, μέχρι να αναδειχθεί νικητής. Έτσι θεωρήθηκε πως το ματς ήταν «στημένο» για έναν αγώνα επιπλέον! Οι οπαδοί «συμμάχησαν» σε βάρος των παικτών και των διοικήσεων και ξεκίνησαν την… εισβολή. Οι ποδοσφαιριστές έτρεξαν και μόλις πρόλαβαν να μπουν στην πόρτα που οδηγούσε στα αποδυτήρια των ομάδων κάτω από τις κερκίδες, για να σωθούν. Οι φίλαθλοι, όπως οι μαινόμενοι ταύροι σε υαλοπωλείο, όρμησαν στο γήπεδο και άρχισαν να καταστρέφουν τα πάντα. Μάλιστα έβαλαν φωτιές, έσπαγαν καθίσματα και κατέστρεφαν τον αγωνιστικό χώρο.

Ένα άλλο αξέχαστο περιστατικό, όπως διαβάζουμε στην ιστορία των «αιωνίων», σημειώθηκε την 1η Ιουνίου 1930.

Σε αγώνα για το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στο μοναδικό γήπεδο της Λεωφόρου, ο Παναθηναϊκός υποδέχθηκε τον Ολυμπιακό, τον οποίο φιλοδώρησε με οκτώ γκολ! Εκείνο που πρέπει να υπογραμμίσουμε γι’αυτό το παιχνίδι είναι ότι «οι οπαδοί του Ολυμπιακού, σίγουροι για την ανωτερότητα της ομάδας των Ανδριανοπουλαίων, είχαν φθάσει εν πομπή στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Κρατούσαν μάλιστα και ένα φέρετρο! Αμέσως μετά τη λήξη του αγώνα, το φέρετρο διαλύθηκε και τα κομμάτια του χρησίμευσαν για τα επεισόδια που ακολούθησαν». Να πούμε πως το παιχνίδι αυτό το παρακολούθησαν 10.000 θεατές και των δυο ομάδων, που ήταν ρεκόρ προσέλευσης για εκείνη την εποχή. Βλέπετε, αυτή η…κολόνια κρατάει χρόνια!

Και ενώ όλα αυτά έπρεπε να τα αφήσουμε πίσω μας, φθάσαμε στο σημείο να πετάμε κροτίδες ή φωτοβολίδες ο ένας στον άλλον, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν ανθρώπινες ζωές. Και δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται κάτι τέτοιο. Με όλα αυτά το ποδόσφαιρό μας κάνει βήματα μόνο προς τα πίσω, με αποτέλεσμα να γελάει σε βάρος μας όλη η Ευρώπη. Και το περίεργο είναι πως ουδείς παίρνει αποφάσεις και μέτρα, για να σταματήσει η κατρακύλα! Αυτή είναι η αλήθεια, δυστυχώς.

 

Γράφει ο Γιώργος Κοντονής

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο

Προβολές: 38