Η πολιτική αντιπαράθεση για τις ευρωεκλογές στην Ελλάδα δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα γίνει (άρχισε ήδη να γίνεται)γύρω από τα θέματα που επιλέγουν να αναδείξουν τα κόμματα και δη της αντιπολίτευσης: ταemailsτης Ασημακοπούλου, η «χούντα Μητσοτάκη» και το «κράτος δικαίου», ή«συγκάλυψη της τραγωδίας των Τεμπών», τα πανεπιστήμια, τα ομόφυλα ζευγάρια και πάει λέγοντας.

Οι ευρωεκλογές, όμως, συνδέονται με ευρύτερου ενδιαφέροντος θέματα, και ασφαλώς πολύ πιο σοβαρά, και σχετίζονται με το μέλλον της Ευρώπης. Όσο κι αν η πολιτική ατζέντα στη χώρα μας παραμένει εσωστρεφής, η διεθνής συγκυρία δεν αφήνει περιθώρια άγνοιας ή αφέλειας. Δύο πόλεμοι εξελίσσονται στη γειτονιά μας και το να παριστάνουμε πως δεν μας αφορούν, δεν αφορούν τους Ευρωπαίους πολίτες, είναι απλώς στρουθοκαμηλισμός. Οι εξελίξεις στην Ευρώπη –και στην Ελλάδα– είναι άμεσα συνυφασμένες με τον πόλεμο στην Ουκρανία και τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή. Και στα δύο αυτά μέτωπα δοκιμάζονται οι αρχές και οι αξίες πάνω στις οποίες στηρίζονται η δυτική συμμαχία και η εθνική στρατηγική της χώρας μας.

Η στήριξη της Ουκρανίας, για τη συνέχιση της οποίας θα κληθούν να αποφασίσουν οι αυριανοί ευρωβουλευτές των χωρών-μελών της ΕΕ,αποτελεί σήμερα μια δύσκολη εξίσωση για την Ευρώπη, ιδιαίτερα μετά την «προχωρημένη» άποψη του Μακρόν να σταλούν Ευρωπαίοι στρατιώτες για να πολεμήσουν κατά των Ρώσων στο πλευρό των Ουκρανών. Παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροι διαφωνούν μαζί του, σχεδόν όλοι οι Ευρωπαίοι συνειδητοποιούν ότι πρέπει να προετοιμάζονται για το χειρότερο ενδεχόμενο. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο του σοβαρού προβληματισμού εντάσσεται και η πρόταση του Έλληνα πρωθυπουργού για την έκδοση ευρωομολόγου για τη χρηματοδότηση της αμυντικής θωράκισης της Ευρώπης.

Υπάρχει όμως και το άλλο μέτωπο, αυτό της Γάζας. Εκεί τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα. Όταν η Χαμάς έκανε την τρομοκρατική επίθεση κατά του Ισραήλ, ήταν ξεκάθαρο ότι η Ευρώπη βρέθηκε στο πλευρό αυτού που δέχτηκε την επίθεση. Εδώ και λίγους μήνες, όμως, που το Ισραήλ ισοπεδώνει τη Γάζα, η Ευρώπη… ψάχνεται να βρει μια γραμμή αντιμετώπισης της κρίσης, που να μην πετάει στο καλάθι των αχρήστων τις ανθρωπιστικές της αρχές και αξίες. Προς το παρόν δεν την έχει βρει. Τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα γιατί πέραν των αρχών, που αποδεικνύονται «ελαστικές», είναι και τα συμφέροντα της Ευρώπης που αρχίζουν να απειλούνται. Η κατάσταση στη Μέση Ανατολή κινδυνεύει να αποσταθεροποιήσει την Αίγυπτο, μια χώρα στην οποία οι Ευρωπαίοι επενδύουν προκειμένου να αποφευχθεί μια νέα μεταναστευτική κρίση – ό,τι χειρότερο εν όψει ευρωεκλογών.

Για όλα αυτά τα θέματα και τόσα άλλα γενικότερου ενδιαφέροντος (περιβάλλοντος, τεχνολογικών εξελίξεων, Κοινής Αγροτικής Πολιτικής κ.ά.)δεν θα έπρεπε τα ελληνικά κόμματα να συζητήσουν κάτι εν όψει ευρωεκλογών;

 

του Φώτη Σιούμπουρα

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο