Από τα tweets του διπόλου εμβολιαστών – αντιεμβολιαστών που αναρτούν ό,τι υβριστικό και προσβλητικό υπάρχει καθημερινά, μέχρι και εξυπνακίστικες συζητήσεις σε τηλεοπτικά πάνελ και συνεντεύξεις με ανιαρές προσωπικές επιθέσεις, ένα είναι το ζητούμενο. Άμεσα πολιτικός πολιτισμός, κυρίως ιντερνετικός, για να μας γλιτώσει από ξεκατινιάσματα και χυδαιότητες που ακούγονται και γράφονται «επιτοίχια» παντού.

Σε διαδικτυακούς τοίχους διαβάζουμε ακατονόμαστες βρισιές, εξευτελισμούς και δολοφονίες χαρακτήρων, με την πιο εύκολη δικαιολογία, ότι πολεμούν για τις πολιτικές τους πεποιθήσεις, για την αγωνιστική τους δράση, και γιατί έφτασε ο κόμπος στο χτένι, με όσα γίνονται από κόμμα που κυβερνά και που έχει μετασχηματιστεί, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους, σε Ανώνυμη Εταιρεία!

Σπάνια αναγνωρίζουν ότι έχουν παρεκτραπεί, σπανιότερα ζητούν συγγνώμη και κάποιες φορές «απολαμβάνουν» τον χαμό που δημιούργησαν, μετρώντας τα like κάτω από την ανάρτησή τους. Δεν γνωρίζουν το «κοκκίνισμα», ούτε από σεβασμό ούτε από ντροπή.

Όταν προκύπτουν διαφωνίες με τις αναρτήσεις, τότε το επίπεδο του πολιτικού ευτελισμού βρίσκει τον πάτο του ιντερνετικού διαλόγου. Κυριολεκτικά χαμαιτυπείο! Πλεονασμός θράσους, αναξιοπρέπειας, ανευθυνότητας και αφασίας, ακόμη κι από πρωτοκλασάτα στελέχη των πολιτικών κομμάτων.

Αρκετές φορές περνάνε τις «κόκκινες γραμμές», ακόμα και μέσα από την προστασία που παρέχει ο υπολογιστής, βγάζοντας τις μύχιες πλευρές του εαυτού τους, ξεχνώντας ακόμα και την υποτιθέμενη αστική ευγένειά τους.

Δηλητηριάζουν, με τις αναρτήσεις και την απαξιωτική περιρρέουσα ατμόσφαιρα που δημιουργούν, τις σκέψεις φίλων και οπαδών τους, που αισθάνονται μια καθολική υποβάθμιση της ποιότητας του πολιτικού πολιτισμού.

Η συμπεριφορά μεγάλου μέρους του πολιτικού προσωπικού, δυστυχώς ή ευτυχώς, έχει να κάνει και με την παιδεία του, αλλά και με τον τρόπο που τα βγάζει πέρα στις πιο «επώδυνες», δύσκολες συζητήσεις, ζωντανές ή διαδικτυακές.

Όσο πλησιάζει η μέρα των εκλογών, είτε πρόωρων είτε μετά τη συμπλήρωση της τετραετίας, τα φαινόμενα του ξεκατινιάσματος θα πολλαπλασιάζονται ιδιαίτερα από τους έχοντες την ευθύνη της στρατηγικής επικοινωνίας των κομμάτων εξουσίας. Τα χτυπήματα κάτω από τη μέση, τα ψεύδη, οι δολοφονίες χαρακτήρων θα είναι σε πρώτη ζήτηση από τα αδηφάγα μέσα μαζικής επικοινωνίας.

Θα δικάζουν και θα καταδικάζουν, με το πληκτρολόγιο, τους πάντες, χωρίς αποδείξεις και με επιχειρήματα χαρτορίχτρας, με μοναδικό γνώμονα το συμφέρον του φίλιου πολιτικού κόμματος και των μέσων που ανήκουν στον κομματικό αστερισμό τους.

Αντί επιλόγου, παραφρασμένος ένας στίχος του Κώστα Καβάφη που συχνά πυκνά χρησιμοποιούμε: «Και αν δεν μπορείς να κάνεις τη (διαδικτυακή) ζωή σου όπως τη θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς… Μην την εξευτελίζεις…».

Δεν φταίμε σε τίποτα οι υπόλοιποι.

Ιντερνετικός πολιτικός πολιτισμός.

Το κυριότερο διακύβευμα των επόμενων εκλογών!

 

του Θανάση Παπαμιχαήλ, επικοινωνιολόγου

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο

Προβολές: 47