Του Γιώργου Κοντονή

«Σας παρακαλώ, μη με χτυπάτε άλλο».

Ήταν τα τελευταία λόγια του Άλκη στους δολοφόνους του. Λόγια που δείχνουν πως ο Άλκης, μην μπορώντας αλλιώς να αντιδράσει στα θανατηφόρα χτυπήματα, παρακαλούσε τους δολοφόνους του να τον αφήσουν να ζήσει. Αυτοί όμως όχι μόνο δεν σταμάτησαν, αλλά του έδωσαν με το δρεπάνι τη χαριστική βολή. Σήμερα, ο ελληνικός λαός περιμένει από την Πολιτεία να πάρει σκληρά μέτρα. Ευθύνη, μερίδιο ευθύνης καλύτερα, για την άγρια αυτή δολοφονία του Άλκη, που είχε την ατυχία να απαντήσει στο ερώτημα των δολοφόνων και να αποκαλύψει την ομάδα που υποστηρίζει, έχουν, έχουμε όλοι. Η Πολιτεία η οποία, ενώ στο παρελθόν τής δόθηκε η ευκαιρία να πάρει αυστηρά μέτρα, δεν το έκανε. Η Δικαιοσύνη που αργούσε να βγάλει αποφάσεις και πολλές υποθέσεις πέρναγαν στα… αζήτητα.

Η ΠΑΕ οι οποίες, στην προσπάθειά τους να τα έχουν καλά με τους «οργανωμένους», τους παραχωρούν τα πάντα. Δεν είναι ψέματα πως πληρώνουν το ενοίκιο των γραφείων τους και σε κάποιες δικαστικές περιπτώσεις αναθέτουν τις υποθέσεις σε γνωστούς δικηγόρους. Και τα ΜΜΕ, που ανάλογα με τις συλλογικές τους προτιμήσεις, προβάλλουν το θέμα. Οι χαροκαμένοι γονείς του Άλκη, που είχαν το θάρρος να βγουν και να μιλήσουν δημόσια για τον χαμό του παιδιού τους, λέγοντας πως «ας είναι ο τελευταίος που πέφτει θύμα της οπαδικής βίας», πρότειναν (ο πατέρας) τη διεξαγωγή ενός φιλικού ποδοσφαιρικού αγώνα μεταξύ του Άρη και του ΠΑΟΚ με φιλανθρωπικό σκοπό στην μνήμη του Άλκη.

«Δεν νιώθω μίσος και κακία», είπε η μητέρα του Άλκη. Προσωπικά πιστεύω πως πρέπει να γίνει ο φιλικός αγώνας Άρη – ΠΑΟΚ. Οι ομάδες, οι παίκτες να βγουν στον αγωνιστικό χώρο πιασμένοι χέρι-χέρι. Και τον αγώνα να παρακολουθήσουν φίλαθλοι και των δυο ομάδων, δίνοντας έτσι απάντηση ενότητας κατά της βίας. Πρότασή μας είναι. Για την καταπολέμηση της βίας να διεξάγεται ένα τουρνουά, όπως παλιά (κύπελλο Χριστουγέννων ή Πάσχα) με τις ομάδες του πρώην ΠΟΚ (ποδοσφαιρικές ομάδες κέντρου) για την Αθήνα και με τις ομάδες της Θεσσαλονίκης, στη συμπρωτεύουσα. Οι αγώνες να διεξάγονται σε ένα γήπεδο (Ολυμπιακό Στάδιο και Καυταντζόγλειο, αντίστοιχα) με φίλους όλων των ομάδων. Σκοπός είναι η συμφιλίωση των φιλάθλων και ο κοινός αγώνας όλων μας κατά της αθλητικής βίας. Για τη διεξαγωγή ενός τέτοιου τουρνουά δεν υπάρχει «δεν μπορεί να γίνει»!

Υπάρχει θέλω. Δεν θέλω. Ας μπει λοιπόν «μπροστάρης» η Πολιτεία και με δική της προτροπή «να διεξάγεται κάθε χρόνο αυτό το τουρνουά ενότητας με την ονομασία “Άλκης”». Όλα μπορεί να γίνουν, αρκεί να το θέλουμε. Πρέπει επιτέλους η Πολιτεία να δει από άλλη οπτική γωνία τη λειτουργία των συνδέσμων, των λεσχών. Να ισχύσουν και, το σπουδαιότερο, να εφαρμοστούν δραστήριοι και αυστηροί κανόνες. Η τιμωρία των ενόχων να είναι σκληρή και να μη μένει μόνο στα χαρτιά. Να επανέλθει το ιδιώνυμο. Ο Ποινικός Κώδικας να προσαρμοστεί και να γίνει περισσότερο αυστηρός σε τέτοιες περιπτώσεις. Και βέβαια οι έλεγχοι από την Αστυνομία να εντατικοποιηθούν. Είναι καλό πως από το αρμόδιο υπουργείο Αθλητισμού ετοιμάζεται το νέο Αθλητικό Νομοσχέδιο, που θα κατατεθεί τις επόμενες ημέρες στη Βουλή. Και ναι, πρέπει να αλλάξει ο τρόπος διοίκησης της ΕΠΟ.

Είναι μέτρο που θα προβλέπεται στο προς κατάθεση αθλητικό νομοσχέδιο. Σύνθημα όλων: «Έξω η βία από τον αθλητισμό. Ποτέ ξανά τέτοια δολοφονία. Όχι άλλος Άλκης». Και επιτέλους ας εφαρμοστεί αυτό που έκανε πολλά χρόνια πριν η Θάτσερ στην Αγγλία. Όλα τα… «καλόπαιδα» την ώρα της διεξαγωγής των αγώνων να βρίσκονται όχι στα γήπεδα, αλλά στα αστυνομικά τμήματα!