Πριν από δέκα χρόνια, στην κορύφωση της μνημονιακής κρίσης, ο τότε πρόεδρος του Ισραήλ Σιμόν Πέρες, επισκεπτόμενος την Αθήνα, είχε εκφράσει την έκπληξή του για το γεγονός ότι η Ελλάδα με τόσο ήλιο, τόσες λίμνες και τόσα ποτάμια είναι ελλειμματική σε αγροτικά προϊόντα, ενώ η δική του χώρα με ελάχιστους υδάτινους πόρους καταφέρνει και κάνει εξαγωγές.

Περίπου οι ίδιες επισημάνσεις περιλαμβάνονται και στην περίφημη έκθεση για την ελληνική οικονομία, την οποία με παραγγελία της σημερινής κυβέρνησης συνέταξε ομάδα ειδικών υπό τον νομπελίστα καθηγητή των Οικονομικών Χριστόφορο Πισσαρίδη.«Ο πρωτογενής τομέας και ο παραγωγικός τομέας της αγροδιατροφής», αναφέρεται στην έκθεση, «έχουν στρατηγική σημασία για μια χώρα, καθώς, πέρα από την οικονομική δραστηριότητά τους, συμβάλλουν στην επισιτιστική ασφάλεια του πληθυσμού, ενισχύουν την περιφερειακή ανάπτυξη και έχουν σημαντικό ρόλο για τη διατήρηση της ποιότητας του φυσικού περιβάλλοντος…» .«Η Ελλάδα», συνεχίζει η έκθεση Πισσαρίδη, «διαθέτει σημαντικά συγκριτικά πλεονεκτήματα στον τομέα της αγροδιατροφής, (ποικιλομορφία της χώρας,ποικιλία γεωργικών ειδών, ευνοϊκές συνθήκες του φυσικού περιβάλλοντος, ποιότητα και θρεπτική αξία ενός σχετικά ευρέως φάσματος αγροτικών προϊόντων). Αυτά τα πλεονεκτήματα δεν έχουν αξιοποιηθεί επαρκώς, λόγω σημαντικών και χρόνιων διαρθρωτικών αδυναμιών».

Μήπως τώρα που η ενεργειακή κρίση βρίσκεται σε πλήρη έξαρση, όπως και η επαπειλούμενη επισιτιστική κρίση, εκείνο που πρωτίστως επιβάλλεται είναι να κοιταχθούμε ξανά στον οικονομικό μας καθρέφτη για να διαπιστώσουμε δια γυμνού οφθαλμού τα χρόνια λάθη του παραγωγικού μοντέλου της χώρας, που αφέθηκε επί πολλά χρόνια στον προσανατολισμό προς τις υπηρεσίες, αγνοώντας τη σημασία του πρωτογενούς τομέα, όπως και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας από τον ήλιο και τον αέρα που δεν μας λείπουν, παρά μόνον ελάχιστες μέρες του χρόνου;

Λέμε, μήπως…

του Φώτη Σιούμπουρα

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο

 

Προβολές: 48