«Παππού, τι σημαίνει πέταξες την μπάλα στην εξέδρα, που το λένε συνέχεια στη Βουλή;» με ρώτησε η μικρή εγγονή μου Κατερίνα, μαθήτρια της Ε’ Τάξης του Δημοτικού Σχολείου. Και πριν της απαντήσω, πρόλαβε να ρίξει και άλλη βόμβα», πιο ισχυρή! «Καλά, έχει γήπεδο η Βουλή;» Είπε και περίμενε την απάντησή μου. Άντε τώρα να εξηγήσεις σε ένα δεκάχρονο κορίτσι, που του αρέσει να γράφει βιβλία άλλα και να παρακολουθεί την επικαιρότητα, πως δεν είναι λίγες οι φορές που η Βουλή γίνεται η ίδια ποδοσφαιρικό τερέν!

Δεν είναι ψέματα ότι, όχι μόνο οι πολιτικοί αρχηγοί, αλλά σχεδόν το σύνολο των βουλευτών, χρησιμοποιούν στις ομιλίες τους στο εθνικό μας Κοινοβούλιο… ποδοσφαιρικούς όρους και εκφράσεις των οργανωμένων οπαδών, όπως είναι η «Θύρα 7», η «Θύρα 13», η «Θύρα 21», η «Θύρα 4»! Έτσι, σε μια συνεδρίαση ή σε μια συζήτηση προ ημερησίας διατάξεως σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων ή στην «ώρα του πρωθυπουργού», μπορεί η Βουλή να μετατραπεί σε ποδοσφαιρικό γήπεδο, όπου διεξάγεται ένα ντέρμπι «αιωνίων» με όλα όσα το ακολουθούν!

«Πέταξες την μπάλα στην εξέδρα!» λέει κάποια στιγμή ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, επειδή πιστεύει πως αυτά που τονίζει ο πρωθυπουργός είναι εκτός θέματος! Ο όρος λοιπόν «πέταξες την μπάλα στην εξέδρα» σημαίνει πως, για να αποφύγεις κάτι και προσπαθώντας να κερδίσεις χρόνο, πηγαίνεις την κουβέντα σε άλλα! Ακόμη, ο όρος αυτός λέγεται σε περιπτώσεις που ο πολιτικός θέλει να καλύψει, να συγκαλύψει πιο σωστά, κάποιον συνεργάτη του.

Βέβαια, τη φράση αυτή την απευθύνουμε πολλές φορές σε κάποιους που αποποιούνται την ευθύνη αλλά και την αρμοδιότητα για κάποιο σοβαρό θέμα. Άλλες φορές το ακούμε σε περιπτώσεις όπου κάποιοι διαφωνούν. «Καλά, μέχρι πριν από λίγο έλεγες άλλα. Και σήμερα πετάς την μπάλα στην εξέδρα;» Κάποιες άλλες φορές, για να σχολιάσουμε κάτι, λέμε: «Ωραίος είσαι, δεν προτείνεις λύσεις, αλλά πετάς την μπάλα στην εξέδρα!».

Πρόσφατα ο νέος πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ, απευθυνόμενος στους φίλους του κόμματός του που βρίσκονται εκτός του Κινήματος είπε: «Η μπάλα πίσω! Και με γρήγορες επιστροφές θα τα καταφέρουμε…». Ο ποδοσφαιρικός αυτός όρος δείχνει την προσπάθεια που κάνει να πείσει τους οπαδούς του κόμματός του να γυρίσουν πίσω στον δικό τους χώρο. Επίσης κάποιοι πολιτικοί, θέλοντας να δείξουν πως κερδίζουν τις εντυπώσεις, χρησιμοποιούν την ποδοσφαιρική φράση «πρεσάρισμα ψηλά». Είναι μια φράση που χρησιμοποιείται συχνά από τους προπονητές. Στόχος είναι να κάνει λάθος η άμυνα της αντίπαλης ομάδας και να κερδηθεί η μπάλα! Να μην μπορέσει δηλαδή να κάνει οργανωμένη επίθεση. Τελευταία, σε πολλές συζητήσεις στη Βουλή ακούγεται η λέξη «πέναλτι». Έκανες «πέναλτι»! Ή «ήσουν οφσάιντ»! Θέλουν οι ομιλητές να δώσουν μια άλλη διάσταση στον σχολιασμό του ομιλητή. «Υπέπεσες σε πέναλτι», δηλαδή αυτά που είπες ήταν τόσο άστοχα, που η ποινή είναι μόνο το…πέναλτι! Η πιο αυστηρή! Όταν μάλιστα με τα λεγόμενά του ο ομιλητής είναι εκτός του θέματος, εκτός πραγματικότητας, οι άλλοι του φωνάζουν είσαι «οφσάιντ»! Δηλαδή βρίσκεσαι εκτός.

Έτσι βλέπουμε πως σιγά σιγά αλλά σταθερά μπαίνουν και στην πολιτική οι ποδοσφαιρικοί όροι. Και δεν θα αργήσει η ώρα που οι αρχηγοί των κομμάτων θα… παίζουν με σύστημα 4-4-2, ή με 3-4-2-1, ή με σύστημα…ακορντεόν! Έχουμε λοιπόν την ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής ή την πολιτικοποίηση του ποδοσφαίρου! Παίζουμε επιθετικά, με…γρήγορες επιστροφές στην άμυνα.

του Γιώργου Κοντονή 

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο