Το τεράστιο πρόβλημα με τον πληθωρισμό (απειλεί να φτάσει στο 10%) και την ακρίβεια,που διαχέεται ήδη παντού, δεν μπορεί να αφήσει αλώβητο το πολιτικό σκηνικό. Πουθενά στον κόσμο, ούτε στην Ευρώπη ούτε στην Ελλάδα, αντέχεται τέτοια εισοδηματική ανατροπή, τουλάχιστον για τη μεσαία και την κατώτερη εισοδηματικά τάξη. Καθίσταται, δε, ακόμα πιο ξεκάθαρο, κάθε μέρα που περνάει, ότι η ακρίβεια και ο πληθωρισμός λειτουργούν σαν μια ατομική βόμβα στα θεμέλια της πολιτικής σταθερότητας και της κοινωνικής συνοχής, στην Ευρώπη τουλάχιστον αλλά και, σε κάθε περίπτωση, στην Ελλάδα.

Απτό παράδειγμα οι εκλογές την περασμένη Κυριακή στη Γαλλία, όπου η ακρίβεια μετατρέπει τον «περίπατο» Μακρόν σε ντέρμπι, με την ακροδεξιά Λεπέν να απειλεί με τον λαϊκισμό της, για πρώτη φορά τόσο σοβαρά, να… καταλάβει τα Ηλύσια.Στη χώρα μας, ο πρώτος που με ειλικρίνεια και παρρησία το παραδέχτηκε και αποδέχεται ότι το πολιτικό σκηνικό επηρεάζεται είναι ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Η χώρα, είπε, πρέπει να προετοιμαστεί για παρατεταμένη αστάθεια. Βέβαια, κανείς Ευρωπαίος ηγέτης, ούτε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δεν κρύβει τα λόγια του.

Όμως η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή και μπορεί να γίνει χειρότερη. Ποιος μπορεί να αντέξει και για πόσο; Σίγουρα, όχι τα χαμηλά εισοδήματα, για τα οποία έχουν ληφθεί κάποια μέτρα προστασίας, αλλά και τα μεσαία εισοδήματα, χωρίς την άμεση βοήθεια του κράτους. Βέβαια, οι δυνατότητες της Πολιτείας δεν είναι ανεξάντλητες.

Ειδικά η χώρα μας, εάν ξεφύγει από τα δημοσιονομικά όρια. Όμως ο οικονομικός λογαριασμός του πολέμου στην Ουκρανία είναι μπροστά μας και μας βάζει όλους προ των ευθυνών μας. Κυβέρνηση, πολιτικά κόμματα, φορείς και πολίτες πρέπει να δουν ρεαλιστικά την κατάσταση που διαμορφώνεται. Όσοι θεωρούν ότι είναι η κατάλληλη ώρα να επενδύσουν στον λαϊκισμό κάνουν μεγάλο λάθος. Δεν θα έχουν τον χρόνο να χαρούν, έστω και πρόσκαιρα, τα οφέλη τους.

Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να βρεθούν, κατ’ αρχήν σε ευρωπαϊκό επίπεδο–αλλά αν αυτό δεν είναι εφικτό, σε εθνικό– αποτελεσματικά μέτρα αντιμετώπισης της ενεργειακής ακρίβειας, η οποία είναι δυσβάστακτη και γι’ αυτό προκαλείται οργή και αγανάκτηση, ασχέτως αν η πλειοψηφία των πολιτών δεν το χρεώνει στην κυβέρνηση και αντιλαμβάνεται ότι είναι ένα γεγονός που προέρχεται από εξωγενείς παράγοντες.

Όμως, η οργή και η αγανάκτηση παίζουν μεγάλο ρόλο στην…κάλπη. Όπου λαϊκιστές και άκρα παραμονεύουν να σηκώσουν κεφάλι. Όπως στη Γαλλία, όπου Μαρίν Λεπέν και λαϊκιστές πατώντας πάνω στην ακρίβεια και την ενεργειακή κρίση έχουν υποσχεθεί τα πάντα στους… πάντες, ανάγοντας την πλειοδοσία παροχών σε κεντρικό τους πολιτικό αφήγημα.

του Φώτη Σιούμπουρα

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο