Στις γαλλικές βουλευτικές εκλογές της πρώτης Κυριακής «νικήτρια» είχαμε την αποχή με ποσοστό 53%. Ένα ποσοστό ρεκόρ, σε μια μάχη δύο πολιτικών κομμάτων «στήθος με στήθος» και με οριακό προβάδισμα, όπως έδειξε η τελική καταμέτρηση των ψήφων.

Ένα πραγματικό θρίλερ στη Γαλλία και μια απειλητική πρόβλεψη στα καθ’ ημάς. Στη χώρα μας η μεγαλύτερη αποχή έφτασε σε Ευρωεκλογές το 2009, σε ποσοστό 47,4%. Είναι πλήγμα για τη δημοκρατία τα μεγάλα μεγέθη της αποχής. Πλειοψηφία που κυβερνά με αυτοδυναμία!

Τα αίτια πολλά. Από την αδυναμία μετακίνησης στον τόπο όπου ψηφίζουν οι λεγόμενοι ετεροδημότες, λόγοι υγείας πολιτών, υπερήλικες, οικονομικά προβλήματα και άλλα.

Αρκεί να θυμηθούμε τις στρατιές ετεροδημοτών που προσπαθούσαν να εξασφαλίσουν ένα εισιτήριο για τον τόπο όπου θα ασκούσαν το εκλογικό τους δικαίωμα. Λέγεται ότι σε αυτό οφείλεται και ένα μεγάλο μέρος από το χρέος των κομμάτων εξουσίας,που προμήθευαν αφειδώς τα χιλιάδες εισιτήρια στους φίλους του κόμματος.

Υπάρχουν όμως και όσοι απέχουν από την κάλπη, από πεποίθηση. Δεν πιστεύουν ότι με την ψήφο τους θα επηρεάσουν τις πολιτικές εξελίξεις, γυρίζουν την πλάτη και απέχουν. Κυριαρχεί το δόγμα «οι κυβερνήσεις αλλάζουν, οι πολιτικές παραμένουν ίδιες». Αν είναι και ανοιξιάτικη ή καλοκαιρινή ημέρα, προτιμούν να εκχωρούν το δικαίωμα να αποφασίζουν άλλοι γι’ αυτούς, πηγαίνοντας για καφέ και για ουζάκι στις παραλίες.

Τόνοι μελάνης έχουν χυθεί και βαθυστόχαστες αναλύσεις έχουν γραφτεί ότι η αποχή βλάπτει σοβαρά τη δημοκρατία και η μη άσκηση του δικαιώματος δίνει το δικαίωμα να βρίσκονται στο «τιμόνι» της διοίκησης οι μειοψηφίες, που αποφασίζουν ερήμην της πλειοψηφίας των πολιτών.

Όμως δεν φταίνε μόνο οι πολίτες. Μεγάλο μέρος ευθύνης έχει και το πολιτικό μας σύστημα.

Η χαμηλή ποιότητα του πολιτικού λόγου στη Βουλή, στα ΜΜΕ παραδοσιακά και κοινωνικά δίκτυα, με ύβρεις, αντεγκλήσεις, προπηλακισμούς, λόγω ένδειας επιχειρημάτων, και χρήση αρνητικών προθέσεων οδηγούν στην απαξίωση από τους πολίτες πολλών πολιτικών προσώπων και του συνόλου του πολιτικού συστήματος.

Ένας ακόμη βασικός λόγος της αποχής είναι η απουσία σωστής ενημέρωσης των πολιτών για τις πολιτικές που θα ακολουθηθούν, καθώς και η μη προσεκτική και ενδελεχής επιλογή των προσώπων που «κοσμούν» τα ψηφοδέλτια. Αποτέλεσμα, να έχουμε μάχη συνθημάτων και όχι προγραμμάτων. Το ότι ο κόσμος δεν έχει χρόνο για ενημέρωση είναι μεγάλο λάθος και πρέπει να διορθωθεί.

Στις επόμενες εθνικές εκλογές, που θα γίνουν με απλή αναλογική, την πρώτη Κυριακή η αποχή αναμένεται να καταρρίψει ένα ακόμη ρεκόρ. Εκτός από το γεγονός ότι οι πολίτες δεν πιστεύουν ότι κάτι θα αλλάξει με την ψήφο τους, η σίγουρη δεύτερη Κυριακή ψηφοφορίας τούς επιτρέπει να ετεροχρονίσουν την επίσκεψή τους στην κάλπη. Οι πολιτικοί μας θα πρέπει να επανατοποθετηθούν στον ορθό λόγο και στην ουσιαστική ενημέρωση για τις πολιτικές προτάσεις τους, πριν απορριφθούν συλλήβδην από τους πολίτες.

 

του Θανάση Παπαμιχαήλ, επικοινωνιολόγου

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο