Τελικά, όσο ο άνθρωπος γίνεται πιο γνωστός, τόσο σε κρίσιμες στιγμές χάνει την ψυχραιμία του και τότε δείχνει τον πραγματικό του εαυτό! Ο λόγος για τον τραγουδιστή Γιώργο Νταλάρα, που όπως λένε κάποιοι «παράγει πολιτισμό»! Μάλιστα, κάποιοι άλλοι πιστεύουν πως ο συγκεκριμένος τραγουδιστής «την ώρα αυτή βρίσκεται στην κορυφή της καριέρας του» και μπορεί να λέει και να κάνει ό,τι…γουστάρει!

Δεν θα διαφωνήσω για τα τραγούδια του. Πρέπει όμως να τονίσω πως ένας άνθρωπος του δικού του διαμετρήματος δεν πρέπει να πέφτει τόσο χαμηλά. Δεν πρέπει να χάνει την ψυχραιμία του. Ούτε πρέπει να εκνευρίζεται. Και φυσικά δεν θα τα «έχωνε» στα νέα παιδιά, στη νέα γενιά των δημοσιογράφων, που…τόλμησαν να τον ρωτήσουν κάτι άλλο. Κάτι διαφορετικό από αυτά που ο κύριος αυτός ήθελε. Άλλη φορά να τους δίνετε ένα…ραβασάκι με τα ερωτήματα που εσείς θέλετε και εσείς κρίνετε, κύριε!

Τόλμησε που λέτε μια νέα συνάδελφος, ένα νέο κορίτσι, να ρωτήσει τον διάσημο Γιώργο Νταλάρα, που μόλις έβγαινε από μια ραδιοφωνική συνέντευξή του για τον μεγάλο Βασίλη Τσιτσάνη, «τι έχετε να πείτε σχετικά με τις πρόσφατες δηλώσεις σας για τους καλλιτέχνες Αντώνη Ρέμο και Κωνσταντίνο Αργυρό, οι οποίοι διαφημίζουν κάποια προϊόντα;». Να πούμε πως οι δηλώσεις του σχολιάστηκαν ποικιλοτρόπως. Στο άκουσμα της ερώτησης αυτής, ο συγκεκριμένος τραγουδιστής έχασε την ψυχραιμία του. Αναψοκοκκίνισε και έβγαλε από το θηκάρι του το καλά…ακονισμένο μαχαίρι! Και ποιος είδε τον Θεό και δεν το φοβήθηκε! «Ξέρετε γιατί είμαστε εδώ; Για τον Βασίλη Τσιτσάνη. Ξέρετε κάτι για τον Τσιτσάνη;» είπε με θυμό και συνέχισε απευθυνόμενος στους νέους συναδέλφους, που τα είχαν χάσει από το… φέρσιμό του: «Ντροπή σας!» τόνισε! Δεν ξέρω τι θα γινόταν, πώς θα αντιδρούσε, εάν το έλεγε σε κάποιον μεγάλο και φτασμένο δημοσιογράφο.

Και η οργή του Γιώργου Νταλάρα δεν τελείωσε εκεί! Όχι. Είχε και συνέχεια. «Αυτό που κάνετε τώρα, δεν το βρίσκετε αρκετά γελοίο;» τόνισε. Και με ύφος χιλίων καρδιναλίων υπογράμμισε, αναφερόμενος στην αντίδραση των συναδέλφων του τραγουδιστών που έκαναν διαφημίσεις χωρίς να τον… ρωτήσουν: «Καλά κάνουν όσοι αντιδρούν και καλά κάνω και εγώ που λέω τις δικές μου απόψεις». Και αφού πήρε μια ανάσα, συνέχισε πάντα ευρισκόμενος εκτός εαυτού: «Να ρωτήσω κάτι: Αυτό που κάνετε τώρα, δεν το βρίσκετε αρκετά γελοίο; Για καθέναν σας προσωπικά, αλλά και για τα κανάλια που εκπροσωπείτε;». Και εδώ τίθεται το ερώτημα: «Γιατί, κύριε, όλα αυτά τα λέτε στους νέους και ανήμπορους να απαντήσουν συναδέλφους μου; Αν τολμάτε, γιατί δεν πηγαίνετε σε ένα από τα κανάλια που εκπροσωπούσαν οι συνάδελφοί μου, να τα πείτε με το ίδιο ύφος στους καναλάρχες και στη διεύθυνση;». Αλλά εκεί δεν σας «παίρνει». Φοβάστε!

Οι νεαροί δημοσιογράφοι είχαν την τόλμη να ξαναρωτήσουν τον καλλιτέχνη για τις δηλώσεις του, με τις οποίες κατέκρινε τους δύο συναδέλφους του. Και τότε ο Νταλάρας έδειξε ένα άλλο κομμάτι του εαυτού του. «Δεν είναι δημοσιογραφία αυτό, αγόρι μου. Δεν είναι καλό αυτό που κάνετε! Σε λίγο, αν τα δεις αυτά και δεις τον εαυτό σου, θα ντραπείς. Δεν το κάνουμε αυτό. Στη βράση δεν κολλάει το σίδερο», είπε. Και απευθυνόμενος σε ένα νέο κορίτσι που με το μικρόφωνο στο χέρι έστεκε δίπλα του τόνισε: «Και εσύ, που είσαι χαριτωμένη, ο μπαμπάς σου ή ο θείος σου θα σου πει ότι είναι ντροπή αυτό που κάνεις. Μην το κάνεις! Νομίζεις ότι κάνεις τη δουλειά σου. Δουλειά δεν είναι να κάνεις οτιδήποτε, όποτε σου τύχει. Δουλειά είναι να κάνετε κάτι με συνέπεια, με ήθος και με αρχές. Αυτό που κάνετε στερείται αρχών. Εγώ δεν προσβάλλω κανέναν, εγώ λέω τις απόψεις μου. Αν σας προσβάλλουν οι απόψεις μου, να ψαχτείτε. Εγώ, από το 1969 μέχρι σήμερα, είμαι ο ίδιος και θα το λέω πάντα!».

Σωστά, κ. Νταλάρα. Θα παίρνετε όμως και τις ανάλογες απαντήσεις, τέτοιες που αρμόζουν στη συμπεριφορά σας! Αναρωτιέμαι, όπως και πολλοί άλλοι φτασμένοι συνάδελφοι δημοσιογράφοι, εάν ο παγκόσμιος Μίκης Θεοδωράκης, ο ξακουστός Σταύρος Ξαρχάκος ή ο αείμνηστος και ανεπανάληπτος Βασίλης Τσιτσάνης θα έλεγαν όλα αυτά που εσείς ξεστομίσατε σε βάρος νέων δημοσιογράφων, που με ελάχιστα χρήματα προσπαθούν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους.

Και κάτι ακόμη, κ. Νταλάρα: Δίχως τη βοήθεια των δημοσιογράφων δεν θα γινόσασταν γνωστός…
Αιδώς λοιπόν.

 

Γράφει ο Γιώργος Κοντονής

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο

Προβολές: 115